VU Magazine 1973 - pagina 117

Prof. Nieuwland: 'Prof. Hooykaas, die vroeger geval kunnen de mensen worden doorverwegeschiedenis van de natuurwetenschappen do- zen naar bijvoorbeeld de logopedie-afdelinceerde, heeft z'n taak ook altijd zo opgevat. De gen in de diverse ziekenhuizen, of naar een motivering van z'n leerstoel was het maat- psycholoog of gespeciaKseerd instituut voor schappelijk functioneren van de wetenschap en stottertherapie. de maatschappelijke beïnvloeding van de we- De slaapmachine kan wel een positieve ervatenschapsbeoefening. Hijpaste dit vooral toe op ring teweegbrengen bij de stotteraar, ze kan de reformatie in de 17e eeuw. Er bestaat dus een hem het stotteren niet afleren. Dat moet getraditie aan de VU om zich druk te maken over beuren in individuele of groepstherapie. hetfunctioneren van de wetenschap als zodanig Sjoerd Munnik geeft de voorkeur aan behannaast de zuiver vakwetenschappelijke benade- deling in een groep. 'Stotteren komt bijna uitring. Wij zien de colleges "Wetenschap en Sa- sluitend voor in een sociale context. Is de stotmenleving" heel sterk in het verlengde daarvan teraar alleen, dan stottert hij vrijwel niet.' Het liggen. Nee, weerstanden zijn er eigenlijk niet.' is het omgaan met anderen dat de spanningen oproept. Oefening in een groep zou die angst kunnen wegnemen. Over een van de oorzaken van het stotteren kan sterk vereenvoudigd worden gezegd dat bij kinderen tussen de vier en zeven jaar een zekere spanning kan ontstaan tussen wat ze kunnen en wat ze kunnen overdragen; hun spraakvermogen heeft zich nog onvoldoende aangepast. Reageren de ouders op dit verDe slaapmachine, waarmee aan de afdeüng schijnsel ongeduldig of paniekerig, dan beconflictuologie aan de VU wordt gewerkt, staat de kans dat zich bij het kind spanningen doet opnieuw van zich spreken. Enige tijd ge- gaan voordoen, waarbij het probeert het stotleden trok dit apparaat, waarmee men door teren te vermijden. 'Diepogingen om het stotmiddel van zwakke stroompjes door het teren te vermijden worden vaak beschouwd als hoofd in slaap kan worden gebracht, de aan- het eigenlijke stotteren. Die vormen zijn het dacht toen het werd beproefd op zijn moge- moeilijkst aan te pakken of af te leren.' lijkheden het roken te bestrijden (zie VUmagazine november '71). Op het ogenblik worden door doctoraal-student Sjoerd Munnik enige experimenten ondernomen, waaruit zal moeten blijken of de slaapmachine ook hulp kan bieden aan mensen die stotteren. Munnik behandelde tien stotteraars met de slaapmachine. Hij ging na of er verschillen waren in de spraak vóór en na de behande- De rechtbank in Leeuwarden veroordeelde ling. 21 februari de 45-jarige mevrouw G. E. PostUit Russische literatuur was gebleken, dat ma-van Boven uit Noordwolde tot een week men op dit punt enig resultaat had weten te voorwaardelijk met een proeftijd van twee boeken met de slaapmachine. Een aantal jaar. Mevrouw Postma, huisarts, had 19 oktostotterende kinderen bleek na een aantal zit- ber 1971 haar ernstig zieke moeder een intingen vrijwel 'stotter-vrij' te zijn. Ook ge- jectie met 200 milligram morfine gegeven, droegen ze zich opgewekter. Bij een ander een dosis die dodelijk was en die werd toeexperiment was de slaapmachine toegepast gediend op nadrukkelijk verzoek van de pain combinatie met logopedie (stem- en tiënte. spraakkunde) en kalmerende middelen. De Al voordat het proces was begonnen, trok de groep die ook met de slaapmachine was be- zaak sterk de aandacht. Zo liet een aantal mehandeld, gaf tweemaal zoveel verbeteringen dici weten in hun praktijk op vergelijkbare te zien als de andere groep. manier ooit euthanasie te hebben gepleegd. Sjoerd Munnik wilde nagaan in hoeverre het Onmiddellijk na de uitspraak van de rechter mogelijk is uitsluitend met gebruik van de werden mevrouw Postma bloemen aangeboslaapmachine hulp te bieden aan stotteraars. den door mede-inwoners uit Noordwolde. In ieder geval bij twee van zijn 'patiënten' Deze en andere solidariteitsverklaringen werboekte hij duidelijk resultaat. Ze zeiden min- den door de Officier van Justitie, mr. C. R. der bang te zijn om te spreken; in hun omge- Nubé als 'goedbedoelde, zij het onduidelijke' ving werd opgemerkt dat ze minder stotter- uitingen van sympathie gekenschetst. De adden dan tevoren. vocaat van mevrouw Postma, mr. A. T. Vos, Naar het idee van Sjoerd Munnik grijpt de daarentegen zag in de belangstelHng een beslaapmachine in in een lichamelijk proces, op wijs voor het feit dat onze samenleving 'veel een manier die het positieve gevolg heeft dat verder is in haar opvattingen dan we dachten'. de stotteraar ontdekt dat hij niet behoeft te Aangetoond was, volgens mr. Vos, dat het stotteren. Het hangt dan verder van de per- rechtsgevoel op gespannen voet staat met soon af, of hij verder zelf kan doorgaan of dat wetsartikel 293, dat dateert van 1886 en dat hij verdere hulp nodig heeft. In dat laatste euthanasie verbiedt.

Slaapmachine als hulp voor stotteraars

Discussie over euthanasie krijgt nieuwe Impuls

De discussie rond de euthanasie kreeg door de rechtszaak opnieuw een impuls. In verschillende commentaren werd met enige spijt geconstateerd dat de rechtbank niet zozeer het moeilijke onderwerp van de euthanasie centraal had gesteld, maar bijvoorbeeld het feit dat mevrouw Postma niet de behandelende arts was geweest. Mevrouw mr. J. Soetenhorst-de Savornin Lohman schreef in het Utrechts Nieuwsblad dat de Nederlandse rechter nogal huiverig is de letter van de wet te 'moderniseren', in tegenstelling tot bijvoorbeeld zijn Amerikaanse collega's. 'In Nederland is de rechter sterk legalistisch ingesteld. Om toch tot een aanvaardbare uitspraak te komen, legt hij dan in dit soort zaken een heel kleine straf op. (. .) Dit soort oplossingen laat een wat laffe smaak achter, omdat daarbij een kans is gemist een fragmentje eigentijds recht te vormen.' Naast beschouwingen over de uitspraak in de rechtszaak werd in tal van artikelen het onderwerp euthanasie in breder verband bezien. In NRC/Handelsblad (6 februari) kwam mr. A. Seret, een van de oprichters van de Stichting Vrijwillige Euthanasie aan het woord: 'Steeds groter zal het conflict worden tussen het natuurlijke verlangen van de mens om op een gegeven moment dood te gaan en de groeiende mogelijkheden van de medische wetenschap. Het is nu al voor veel mensen geen ideaal meer om zo lang mogelijk kunstmatig in leven gehouden te worden: vegeteren als een plant, niet meer bestaan als mens.' Ruim een jaar geleden besteedde VU-magazine ruime aandacht aan het onderwerp Euthanasie (februari 1972). NCRV's Henk Mochel had in dat nummer gesprekken met o.a. prof. dr. J. Janssens (vrouwenarts) en prof dr. C. van der Meer (internist). Er bleek het afgelopen jaar zoveel vraag naar dit nummer te zijn, dat de oplaag totaal uitverkocht was. Van dit omslagartikel (16 pagina's) is vorige maand een overdruk verschenen. Het is verkrijgbaar door storting van f 1,50 op gironummer 6327 t.n.v. Vrije Universiteit, Amsterdam, onder vermelding van: 'Euthanasie'.

Prof. Cloete:

PU géén bolwerk van apartheid Toen de Zuidafrikaanse hoogleraar prof dr. T. T. Cloete 11 januari in het kader van het uitwisselingsverdrag tussen VU en PU (Potchefstroomse Universiteit) op Schiphol arriveerde, had hij zich voorbereid op een aantal colleges over literaire onderwerpen, maar in het Nederland-vandaag is hij sinds zijn aankomst vrijwel dagelijks verwikkeld geraakt in politieke gesprekken en discussies. In gesprek met VU-magazine constateert de Zuidafrikaanse hoogleraar, dat in dit opzicht Nederland veranderd is sinds hij tussen 1949 9

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen