VU Magazine 1973 - pagina 203

m

magazine

lijk' terrein, je dan niet bezig bent met de communicatie van Gods beloften en eisen nü, maar met de verbreiding van een versmald Evangelie. Dr. Potter wees de beschuldiging dat de Wereldraad aan de Frankforter Verklaring geen aandacht had geschonken ronduit af, met bewijzen waarop Beyerhaus geen enkel antwoord had.

Doorbraak Ik zou deze discussie niet rapporteren als ik niet melden kon hoe een van de hoogleraren van de 'Church growth school' van Pasadena, waarvan McGavran de rector is, een poging ondernam om door deze heilloze poging tot polarisatie heen te breken, namelijk prof dr. Arthur F. Glasser. Hij was 'reflector' van de bijbelstudiegroep waaraan ik ook heb deelgenomen. Wij hadden o.a. de profetieën van Amos en van Jesaja bestudeerd en waren er diep van onder de indruk gekomen hoezeer barmhartigheid en gerechtigheid behoren tot het karakter van de God van Israël en hoe diep het dienen van die God verbonden is met de strijd om barmhartigheid en gerechtigheid in de samenleving. Aan het einde van het werk in de bijbelstudiegroep, die geleid werd door de Afrikaanse theoloog prof dr. Kwesi Dickson, werd de hieronder volgende verklaring over het heil nu, die door dr. Glasser was opgesteld, door allen aanvaard. 'Toen wij elkander in vriendschap leerden kennen in deze groep hebben wij de vreugde van de levende Christus ervaren en wij zijn vernieuwd en uitgedaagd door elkanders geloof. Wij zijn ons diep bewust geworden van de tekortkomingen in onze gehoorzaamheid en van onze blindheid voor de wegen die Hij voor ons opent. Wij zijn bewogen door een diep gevoel van berouw, dat ons innerlijk pijn doet en dat ons ook bevrijdt voor de vernieuwing door Christus. Over en boven ons verdriet over de problemen en gecompliceerdheden van deze wereld en onze verwarring over de structuren en de rol van de kerk, zien wij het Licht schijnen, dat door de duisternis niet kan worden overweldigd. Met dankbaarheid en vreugde bevestigen wij opnieuw ons vertrouwen in de genoegzaamheid van onze gekruisigde en verrezen Heer. Wij kennen Hem als degene die is en die was en die komen zal, de soevereine Heer over en voor allen. Tot de enkehng komt Hij met de macht om hem te verlossen van alle kwaad en zonde, van alle boze machten in de hemel en op aarde en van elke bedreiging van leven en dood. Tot de wereld komt Hij als de Heer van het

dr. M. M. Thomas

heelal, met diep mededogen voor de armen en de hongerigen, de machtelozen en de onderdrukten. Wij zien God aan het werk heden ten dage zowel in de kerk als buiten de kerk voor het bereiken van zijn doel, namelijk dat gerechtigheid mag stralen over alle volken. Hij roept de kerk om deel te nemen aan zijn reddende, bevrijdende activiteiten, zowel door mensen te roepen tot een besHssend, persoonlijk antwoord op zijn Heerschappij als door ondubbelzinnige toewijding aan die bewegingen en activiteiten, waardoor alle mensen met gerechtigheid in aanraking komen en de gelegenheid ontvangen tot een voller menselijk leven. In blij vertrouwen op Christus' macht en overwinning kunnen wij leven en in hoop hoe ook het heden moge zijn. De Heer is nabij.'

Weerspiegeling Deze verklaring van dr. Arthur F. Glasser uit Pasadena weerspiegelt de gevoelens die in de conferentie leefden. In die verklaring wordt niet gepolariseerd, maar wordt gepoogd om de betekenis van het Evangelie voor het persoonlijk leven én voor de samenleving bijeen te houden. Het is zeer te hopen, dat deze poging om de polarisaties te doorbreken zal doorwerken. Het was verheugend dat geen van de Duitse gedelegeerden de poging van Peter Beyerhaus om de polarisatie te introduceren, steun-

de en dat zij allen meewerkten aan de doorbraak der polarisatie. Daarin speelden vooral prof dr. Jürgen Moltmann, de collega van prof Beyerhaus uit Tubingen, en op de achtergrond dr. Gerhard Hoffmann, de pasbenoemde secretaris voor evangehsatie van de Wereldraad, een constructieve rol.

Consensus Het is echter niet voldoende om te constateren dat de poging tot polarisatie volstrekt mislukte, maar het is nu ook nodig een poging te ondernemen te formuleren welke oecumenische consensus gedurende de Bangkok Conferentie groeide over het thema dat ons zo intens bezighield. Hoewel deze samenvatting nergens letterlijk teruggaat op de geproduceerde documenten, die later gepubliceerd zullen worden en niemand de conferentie als zodanig aansprakelijk kan stellen voor de samenvatting die nu volgt, heb ik toch getracht in alle gebrekkigheid, maar naar eer en geweten in het nu volgende de zin te grijpen van wat naar voren kwam en de oproep te vertolken die van Bangkok uitging. Heil, redding, behoud gaat uit van Jahwe, de God van Israël, die de Vader is van Jezus Christus. Het is God van wie het heil komt. In de bijbelstudies werd telkens naar voren gebracht dat Jahwe de redder en bevrijder is van mensen en van zijn volk en de wereld. Een van de bijbelgedeelten was Jesaja 45 43

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen