VU Magazine 1973 - pagina 295

m

u

m

u

u

m

van de universiteit oproepen. Het is misschien iets heel geks, maar ik denk ook aan een actiegroep van jongeren, b.v. in Wildervank, die ergens voor warm is gelopen. Dat verloopt snel in kretologie, tenzij ze ergens kunnen aanhaken, ergens een helpende hand vinden bij het inzicht krijgen in de problematiek. Ik dacht dat je dat tot leven moest brengen, dat verkeer tussen universiteit en vereniging. Hoe dat organisatorisch moet, weet ik niet, maar daar moetje eens een vruchtbaar brein op laten denken.'

m

buitengewoon waardevolle relatie, die er is tussen de VU en een groot deel van het Nederlandse volk zoveel mogelijk tot leven brengt. Ik kan me voorstellen, dat die commissie zegt: doorgaan met bijeenkomsten zoals die over "kernvraagstukken" in het land werden gehouden. De mogelijkheid zou ook bekeken kunnen worden om verenigingen, clubs e.d. hier een dag in de universiteit te laten rondkijken. Het moet toch voor velen interessant zijn om eens een universiteit te bezoeken. Je hebt hier bovendien het voordeel dat de VU bijna helemaal op één terrein zit. Ik denk dat het bijna net zo leuk is als om naar Artis te gaan of Madurodam: "Dagtrips naar de Vrije Universiteit".'

Prof. Lever: 'V/ij hebben op grond van onze gesprekken zo hier en daar geconstateerd dat het van belang is, dat een toekomstige doelstellingscommissie de

VU-vereniging moet noet meedenken met universiteit 'Voor mij is het niet zozeer de vraag: hoe moeten we denken over het voortbestaan van de Vereniging vanuit de Vereniging gezien, maar in hoeverre heeft de VU voor haar ontwikkeling iets als een vereniging nodig, gezien de problemen vjaar de hedendaagse universiteit voor staat.' Aldus prof. dr. B. Goudzwaard (inleider op de jaarvergadering 16 juni) tot VU-magazine. Hij zou, kortom, geneigd zijn de vraag op te werpen of er niet een VU-vereniging moest worden opgericht, gesteld dat deze nog niet bestond. Dat leek hem een nuttige invalshoek. 'Terecht komt steeds meer naar voren dat een universiteit, ook al zegt ze soms dat ze in de neutrale sfeer wil werken, toch naar haar invloed op de samenleving nooit neutraal kan zijn. Op 'n bepaalde manier geldt, dat je alleen al door de keuze van je onderwerpen, of je 't nu wilt of niet, een ontwikkeling ten goede of ten kwade in de samenleving bevordert. En dan kun je je niet onttrekken aan de vraag op welke wijze je je verantwoordelijkheid ten opzichte van de samenleving kwijt kunt. Van die - ik zou zeggen - "ingebakken verantwoordelijkheid" voor de gang in een samenleving, die in het wetenschapsbedrijf zit opgesloten, krijg je vanuit de universiteit behoefte aan een gelijk-op werken met mensen, die in de samenleving tegen bepaalde problemen oplopen en die daarbij 'n stuk wetenschappelijke ondersteuning nodig hebben bij de analyse van die problemen en het doordenken daarvan.' - Maar vergt dat niet een andere organisa-

tievorm voor de Vereniging, dan thans bestaat? 'Ik dacht dat het een andere organisatiestructuur nodig zou maken, dan die op 't ogenblik voor de Vereniging geldt. Ik zeg het met enige voorzichtigheid omdat je natuurlijk niet het mes ergens in moet zetten, zonder dat je precies weet waar je Prof. dr. B. Goudzwaard

uit wilt komen. Vandaar dat ik de komende vergadering voor de beantwoording van die vraag van grote betekenis acht. Misschien moeten we toe naar 'n Vereniging, die een zekere faculteitswijze geleding heeft. Die dus mensen kan leveren uit de Vereniging als geheel, die op 'n bepaald faculteitsniveau 'n gesprek met de mensen binnen de Universiteit willen aangaan en met hen willen samenwerken aan een bepaald thema.' -

Bijvoorbeeld?

'Ik denk b.v. aan het gevaar van specialislisme in de wetenschap. Ik denk aan de vragen rond het ingrijpen van de mens in leven en dood. En aan de vraag van de afhankelijkheid van onze economische orde van economische groei als doelstelling. V\/at moeten we vanuit een anders denken over economische groei met onze maatschappelijke orde aan? Ik kan me indenken, dat zulke thema's waard zijn om in een congres of conferentie grondig aan de orde te worden gesteld. Zowel op faculteitsniveau binnen de universiteit als op verenigingsniveau ('n werkgroep) zou gelijktijdig naar dergelijke conferenties of congressen worden toegewerkt. Ik zou me kunnen indenken dat Universiteit en Vereniging niet zulke gescheiden werelden behoeven te blijven als hetop het ogenblik wat lijkt, met (landelijk) één toogdag per jaar, waarop wat kritische vragen kunnen worden gesteld en waar een spreker kan worden beluisterd. Dat is niet de begeleiding van universitaire 31

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen