VU Magazine 1973 - pagina 310

Ingezonden De redaktie behoudt zich het recht voor ingezonden stuliken te weigeren of te bekorten

Nederland Duits? Uw artikel in VU-magazine (waarom niet gewoon 'tijdschrift' genoemd?) over 'Nederland in 1870' las ik met belangstelling. Het slot met de exclamatie van de rector der latijnse school uit Tiel wekte enigszins mijn verbazing. Angst voor Pruisische overheersing schijnt in de vorige eeuw nogal de gemoederen t e hebben beheerst. Een zekere Bosscha schreef een brochure 'Pruisen en Nederland', waarin hij met klem tracht te bewijzen, dat Nederlanders geen Duitsers zijn. 's Mans argumentatie lijkt overigens op niets en het boekske is dariook door niemand minder dan Multatuli (terecht) scherp bekritiseerd. Reeds Bilderdijk (fervent 'Hollandist' met zijn 'Holland bloeit weer etc.") scheldt op de moffen en duidt de duitse taal aan met 'wendische klanken' daarmee suggererend, dat de hoogduitse klankverschuiving onder Slavische invloed zou hebben plaatsgevonden, hetgeen niet erg aannemelijk is. immers in de vroeger Slavische gebieden wordt (werd) grotendeels nederduits en niet hoogduits gesproken. Om t o t onze rector terug te keren: zijn kreten zijn voor het merendeel louter leugens. De nederlandse taal is wel degelijk een duitse taal. Onze voorouders spraken dan ook steeds van 'Nederduits' en nimmer van 'nederlands'. Dit laatste is vermoedelijk ook een 19e-eeuwse vinding. Slechts indien men van mening mocht zijn, dat nederduits minder duits zou zijn dan hoogduits, zou voor de redenering van de rector iets te zeggen zijn, maar ieder begrijpt dat dit absurd is. De N.S.B, (onzaliger nagedachtenis) koesterde het begrip 'Diets' alsof dat gans iets anders zou zijn, maar 'Diets' is slechts de Vlaamse vorm van 'Duits' en werd in Noord-Nederland niet gebruikt. Onze geschiedenis is gedurende de middeleeuwen duitse geschiedenis, tenminste zo zou het moeten zijn. In mijn jeugd was het in feite hollandse streekgeschiedenis en werden we opgezadeld met allerlei feiten over hollandse graafjes, die hier geen snars te vertellen hadden. Dat we deel uitmaakten van het Keizerrijk der duitse natie wordt opzettelijk verzwegen of gebagatelliseerd. Wat de goede man onder 'duitse bodem' verstond, is mij een raadsel. Voorzover ik 46

weet, behoort ons land geologisch tot de noordduitse laagvlakte, doch dat is slechts een naam en ik zie niet in, wat dit er verder toe doet. Rechtspleging en instellingen plegen in het algemeen in West-Europa niet zo heel veel van elkaar te verschillen. Tussen de duitse staatjes waren er in dat opzicht vroeger ook nogal wat verschillen. Ik begrijp zeer wel, dat het aanmatigend optreden van Pruisen (en later van Duitsland) alle aanleiding gaf tot het zich distantiëren van een 'Deutschtum', zoals zich dat destijds en recentelijk in de 20e eeuw manifesteerde, maar vind toch, dat men de waarheid geen geweld behoort aan te doen. Dit laatste nu heeft men maar al te zeer gedaan en zo uit het niets een nederlandse (lees 'hollandse') nationaliteit getoverd, met valse geschiedvoorstellingen eenzijdig de nadruk leggend op het gewest Holland. Hoe er dan Friezen kunnen zijn in Nederland zowel als in Duitsland. Hoe er aan beide zijden van de grens een Saksische bevolking woont met vrijwel gelijke spraak, daarover breken zich de hollandse nationalisten het hoofd niet. Nu ben ik wars van ieder nationalisme, maar ik ben vóór eerlijkheid - ook in onze historische relatie met onze oosterburen, wat dezen ook in het verleden mogen hebben misdreven - en daar ontbreekt het nogal eens aan en zoals uit uw artikel bleek, is die oneerlijkheid - bewust of onbewust - niet van vandaag of gisteren. Slechts dit t e signaleren was mijn bedoeling. Leeuwarden, J. Peeters

Inkomensverdeliing Het volgende is mijn reactie op het artikel van J. J. van Cuilenburg in VU-magazine van mei 1973. Waarschijnlijk één van de oorzaken van verschil in benadering tussen hem en mij is: dat ik al 26 jaar in het produktieproces ben opgenomen en dat 7 jaar daarvan ik recentelijk bovendien nog Ondernemingsraadslid was, terwijl hij - naar ik aanneem - nog steeds theoreticus is. De zinsnede 'arbeid naar vermogen en loon naar behoefte' klinkt natuurlijk erg goed. Maar luister nou eens! De geestes-

zieke kan geen arbeid van betekenis verrichten en heeft veel geld nodig omdat hij verpleegd moet worden in een inrichting. Heer B. zou - g e z i e n zijn geestestoestand - wel arbeid van betekenis kunnen verrichten, maar hij heeft behoefte om te zeilen en hij heeft ook veel geld nodig om zijn opgroeiende kinderen te vriend te houden. Heer D. verricht arbeid, heeft geen tijd om te zeilen en heeft ook kinderen. Het inkomen van de eerste is A, van de tweede waarschijnlijk 0.8A en van de derde 0.7A. Want deze laatste heeft geen behoefte om te zeilen, zegt degene die over de behoeften beslist. Hier is dus de inkomensverdeling precies tegengesteld aan wat het nu is. Dus de derde persoon zal zich als de tweede persoon gedragen. Dit is de verguisde prikkeltheorie, maar nu als boomerang. Als je alleen maar krijgt wat je behoeft (en wie moet dat beoordelen?), dan geen geld meer voor giften (zoals de belastingen die bedoelen). Als ik denk dat ik meer behoef, dan moet ik daarvoor wat doen, dan moet ik er wat voor over hebben, dat vind ik heel menselijk. Een andere mooie zinsnede is: het gaat er niet in de eerste plaats om dat mensen gelijk kunnen starten, maar dat men gelijk finisht. Wat een tamme wereld is dat! Geen sport meer! Alles genationaliseerd! Zelfs de kruidenier op de hoek, die anders een pond suiker meer zou kunnen verkopen dan de kruidenier twee straten verder. En de één gaat op zijn 23ste dood en de ander als hij 92 is. Is dat gelijk finishen? De ongelijkheid is met de natuur ingegeven; zie op biz. 33 van hetzelfde VU-magazine de bijschriften bij de foto's. Leidschendam P. van Huizen

Vrijwillige euthanasie Daar in het VU-magazine recentelijk veel aandacht is besteed aan het onderwerp 'menswaardig sterven' is het wellicht nuttig in aansluiting daarop het volgende te vermelden. De Nederlandse Vereniging voor Vrijwillige Euthanasie heeft formulieren beschikbaar, waarin men het verlangen kenbaar kan maken dat vrijwillige euthanasie wordt toegepast, indien men in een daarvoor in aanmerking komende, nauwkeurig omschreven toestand komt te verkeren. Degenen die belangstelling hebben voor toezending van een dergelijk formulier (een zgn. levenstestament) hebben, kunnen zich voor nadere informatie wenden tot de secretaresse, mevr. K. Sybrandy-Alberda, postbus 35, Noordwolde (Fr.), tel. 05613-1549. Delft D. van der Keilen, ing. (Voorzitter Ned. Ver. voor Vrijwillige Euthanasie i.o.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen