VU Magazine 1975 - pagina 37

volgt; 'Het is 15 minuten voor twaalf (doelend Christelijk Instituut in Johannesburg, Kaapop het late uur waarin Zuid-Afrika zich be- stad en Pietermaritzburg, en de heer John vindt) en de kerk staat met haar rug tegen Rees, algemeen secretaris van de Zuidafride muur. Ik had waarachtig nooit gedacht kaanse Raad van Kerken en de staf van die dat ik het zou beleven, dat mensen hun volks- raad. verbondenheid boven Christus zouden stel- Zoals bekend heeft de Z. A.R.K. onlangs voor len'. veel opschudding in Zuid-Afrika gezorgd met De N.G. Sendingkerk heeft zich duidelijk zijn zgn. 'Hammanskraal Resolutie'. Van 31 gekant tegen de blanke overheersing in de juli tot 2 augustus 1974 heeft deze raad zijn Zuidafrikaanse samenleving en staat daarbij nationale conferentie in Hammanskraal gein confrontatie met de blanke N.G. Kerk en houden. Er waren 63 officiële afgevaardigde regering. Waar deze confrontatie precies den aanwezig, die 28 kerken, met een totaal op uit zal lopen is uiteraard moeilijk te voor- aantal leden van plm. 15 miljoen - 13,5 milspellen. Maar de mogelijkheid dat deze chris- joen zwart en 1,5 miljoen blank, d.w.z. bijna telijke broeders en zusters het waarschijnlijk viermaal zoveel als het aantal mensen die in niet makkelijk zullen hebben, en dat het het nationale parlement vertegenwoordigd misschien tot ernstige botsingen tussen hen zijn! - en acht christelijke organisaties ver-

en de machtsbezitters zal komen is zeker niet uitgesloten. Op 20 november jl. hebben de secretaris voor evangelisatie en zending van de N.G. Sendingkerk, ds. J. Mettier, en de praeses van de synode van die kkerk, ds. D. Botha, de groeten van hun kerk overgebracht aan de synode van de G.K.N, te Lunteren. Ze zeiden zich volkomen bewust te zijn van de implicaties van de recente besluiten die hun synode heeft genomen. Ze vroegen om de voorbeden en de belangstelling van de synode 'zodat het geloof ons nooit zal ontbreken om de kerkelijke daad bij het synodale woord te voegen. Want als. . . verder optreden van onze kant moet komen, zullen wij over de moed daartoe moeten beschikken'. Ik kan hier alleen aan toevoegen dat alle bruine en zwarte N.G.-christenen die ik in Zuid-Afrika heb gesproken exact hetzelfde hebben gevraagd; met het oog op de komende periode hebben zij als één man en met de grootste klem gewezen op de buitengewoon grote betekenis van een brede samenwerking en van nauwe contacten tussen hun kerken en de Gereformeerde Kerken in Nederland.

Andere kerken en christenen Er zijn ook vele andere christenen en christelijke organisaties die op een collisie-koers met de bla'nke machthebbers staan. Ik noem er alleen maar twee van: dr. Beyers Naudé en zijn medewerkers en collega's aan het

Stellenbosch: gebouwen, die vroeger van 'kleurlingen' waren, maar nu leegstaan omdat de kleurlingen verhiuisd werden uit deze wijk naar een ander gebied, omdat deze wijk 'blank' verklaard werd

tegenwoordigden. Vierenveertig van de afgevaardigden waren zwart, 19 blank. Deze vergadering heeft op voorstel van ds. Bax, die gesteund werd door dr. Beyers Naudé, een resolutie aangenomen, waarin zij de christenen van Zuid-Afrika aanbeveelt het huidige Zuidafrikaanse staatsbestel niet te verdedigen door middel van wapens, en dienst in de strijdkrachten te weigeren, op grond van gewetensbezwaren tegen het feit dat het Zuidafrikaanse staatssysteem grondig onrechtvaardig is en doortrokken en doordrongen is met ingebouwd, geïnstitutionaliseerd structureel geweld. Christenen mogen een dergelijk systeem niet verdedigen. Bovendien is het niet zo, hebben ze gezegd, dat Zuid-Afrika bedreigd is met acties van buitenlandse terroristen, zoals de regering beweert. De oorlog die reeds aan het opkomen is, is in feite een burgeroorlog. De mensen die bewapend terug (zullen) komen naar Zuid-Afrika zijn zwarte zonen van Zuid-Afrika die in de loop van de jaren zijn gevlucht. Deze mensen komen nu terug om hun volk en hun land te bevrijden.. Dit is in een notedop waar het om gaat bij de inmiddels berucht geworden Kammanskraal Resolutie. Deze resolutie en de kwestie of de mensen die aan de grenzen staan terroristen of vrijheidsstrijders zijn, is nu volop in discussie

in Zuid-Afrika. Onlangs heeft een oude zwarte predikant in Johannesburg het volgende gezegd: 'Terroristen?' Wij kennen geen terroristen; wij kennen alleen maar zoons en vaders en ooms en neven, die naar huis 'willen komen''. In verband hiermee zijn er een paar vragen die dringend op een antwoord blijven wachten. Waarom blijft de Zuidafrikaanse regering (en velen in de N.G. Kerk) deze zonen van Zuid-Afrika hardnekkig aanduiden met de term terroristen, terwijl zij de eerste was om de Frelimo-vrijheidsstrijders te erkennen als de rechtmatige regering van Mozambique, nadat dezen de macht hadden overgenomen van de Portugezen? En waarom heeft dan de N.G. Kerk zo hevig geprotesteerd tegen het besluit van de Ne-

derlandse Gereformeerde Kerken om precies zullie mensen als die van de Frelimo-beweging te steunen via het speciale fonds van het programma ter bestrijding van het racisme? Deze vragen mogen en moeten gesteld worden. Zoals te voorspellen was heeft de regering fel gereageerd tegen 'Hammanskraal'. De defensie-wetgeving werd twee keer geamendeerd. De eerste keer werd de bepaling er aan toegevoegd dat het een strafbare overtreding is om iemand aan te moedigen tot of te helpen bij het weigeren van militaire dienst, aan hem dat aan te bevelen of zelfs te suggereren. Later werd het woord 'met intentie' er nog bij gevoegd. Iemand die zich hieraan schuldig maakt, wordt gestraft met een boete van maar liefst R 10.000 (f40.000) of tien jaar hechtenis (met de mogelijkheid dat deze gehalveerd worden). En deze wet is op iedereen van toepassing zelfs op predilianten en vaders in hun relaties met hun gemeenteleden en zoons! Met het in werking treden van deze wet komen de mensen van het Christelijk Instituut en de Z.A.R.K. en vele andere blanke en zwarte christenen in groot gevaar. En niet alleen deze mensen, maar ook vele andere blanken en zwarten lopen gevaar in dit verband. Ik denk bijvoorbeeld aan de duizenden JehovahGetuigen, waartegen de regering op het ogenblik een soort heksenjacht voert, omdat de kinderen van deze pacifisten weigeren deel 35

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen