VU Magazine 1977 - pagina 254

1 ^ magame 32

Voorts acht jnen het niet aanvaardbaar dat komende generaties worden opgescheept met de bewaking van ons radioactief afval. Meer praktisch meent men. dat de uitkomst van de berekening, namelijk dat één ernstig ongeluk verwacht kan worden in 10* reactorjaar. te optimistisch is. Naast technisch-fysische kritiek op de juistheid van de berekeningsmethode, wijst men op het gevaar van sabotage bij kerncentrales en op het optreden van menselijke fouten en verslapping van de aandacht, als alles lange tijd „goed gaat". Zeer strenge veiligheidsmaatregelen kunnen dit risico wel verkleinen, maar zullen - zo vreest men leiden tot een politiestaat. Men is verder van mening dat de kans op de verspreiding van kernwapens wordt vergroot omdat de controle op de uranium in de splijtstof-

elementen en met name het plutonium dat geproduceerd wordt in de kweek-reactor. nooit waterdicht kan zijn. Het afval uit de kernreactor kan immers bruikbaar worden gemaakt voor de vervaardiging van kernbommen (zoals bijv. in India is geschied). Kernenergie kan nooit zeer snel alle andere energiebronnen vervangen omdat uit berekeningen blijkt, dat een snel bouwprogramma van kerncentrales geen netto energiewinst oplevert. Het bouwen van de centrale kost immers zeer veel energie. Bij vergelijking van energiebronnen moet men voorts bedenken, dat de warmte, die per kilowatt-uur wordt afgegeven aan het koelwater, anderhalf maal zo hoog is als voor een conventionele centrale en ecologische problemen veroorzaakt in de waterhuishouding. Daarnaast betekent kie-

zen voor kernenergie de concentratie van electriciteitsproductie op slechts enkele plaatsen met extra grote transport en koelwater-problemen en een geringere kans om de afval warmte via bijv. stadverwarming rendabel te maken". Twee meisjes die zich in een verhandeling van 32 bladzijden speciaal hadden beziggehouden met het probleem van het radio-actieve afval, kwamen op enigszins verontschuldigende toon tot de conclusie dat ze wel enigszins tegen kernenergie hadden gepleit. ,,maar ili hoop dat u dat niet erg vindt. Ik heb alleen gedacht te bewijzen dat de argumenten voor kernenergie weinig steekhoudend zijn. Volgens mij zijn de voorstanders geboren levensoptimisten, die met het idee rondlopen: „mij kan niets gebeuren". Nee, hen misschien niet maar 't zal je kind maar wezen!"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen