VU Magazine 1977 - pagina 201

1^ magazine 23

deskundigen? Ging men wederzijds liever de verkiezingen in met de suggestie dat de vertrouwde tegenstellingen in de grondpolitiek een rol hadden gespeeld? Het lijkt er sterk op en dèt geeft voedsel aan het vermoeden dat de politieke wil te zwak was om uit de problematiek te komen. Immers nagelaten werd, wat volgens prof. De Haan het beste had kunnen gebeuren: speel, de inderdaad gecompliceerde problematiek toe naar de wederzijdse partijdeskundigen om te kijken of die het samen eens konden worden over 'n bevredigend compromis. Prof. De Haan is ervan overtuigd, dat men daarin zeker zou zijn geslaagd. En dan was de weg vrij geweest voor beraad over de werkelijk belangrijke zaken. Detailkwesties Uit de artikelen van prof. De Haan de afgelopen jaren spreekt een toenemende ergernis over de drukte die gemaakt wordt over details als gebruikswaarde en voorkeursrecht, In een voordracht op een gemeentelijke studiedagvan Ned. en Duitse verenigingen voor Bouwrecht, 25 juni 1975 in Den Haag zei hij: ,.Het ruimere kader waarvan de grondpolitiek deel uitmaakt is in wezen het totale complex van wetgeving betreffende bestemming, inrichting en beheer van de ruimte. (...) Hierbij' vergeleken zijn voorkeursrecht en gebruikswaarde niet meer dan enkele interessante details omdat daarbij aan de orde is het totale wetgevingsbeleid inzake de ruimtelijke ordening in relatie tot volkshuisvesting, landbouw, natuur- en landschapsbeheer, openluchtrecreatie, monumentenzorg, milieuhygiëne, bedrijfsvestiging, energievoorziening, verkeer, waterstaat, watervoorziening of welke andere vormen van inrichting en beheer van de ruimte dan ook. Het is opmerkelijk dat de pers en ook de politieke partijen nog altijd meer aandacht hebben voor de details dan voor het grote geheel en dat zal ook na vandaag wel niet anders worden". Een wat somber geluid, helaas bevestigd door de gang van zaken rond de kabinetscrisis. Verbitterd concludeert prof. De Haan dat hij tot geen andere conclusie kan komendan dat de PvdA het eigen kabinet heeft laten vallen en een progressieve grondpolitiek in de weg staat (Trouw/Kwartet 9 april '77), een indruk, die w e l erg snel de schuld naar één kant schuift en bovendien uitgaat

van de nog allerminst bewezen veronderstelling dat het CDA bereid zou zijn geweest de denkbeelden van prof. De Haan werkelijk te volgen. Tot VU-magazine zegt h i j : Wat betreft het beheersen van de markt sta ik schouder aan schroudermet de socialisten, wat men in kringen van 't CDA daar ook over mag denken". Toen in 1958 het kabinet-Drees ten val w e r d gebracht (het einde van de rooms-rode coalitie), speelde het daaraan voorafgaande conflict over de grondpolitiek een grote rol. In het kabinetsprogram was overeengekomen, dat de wet Vervreemding Landbouwgronden (prijsbeheersing) duurzaam zou worden gemaakt, maar formeel hadden de kamerfracties zich niet aan het program gebonden. Een amendement Biewenga (AR), gesteund door de KVP dwong het kabinet (Vondeling) het overeengekomen regeringsprogram op dit punt te laten schieten, want zo zette Trouw uiteen (1 nov. Q^) „Een onbepaalde geldingsduur der wet betekent prijsbeheersing voor onbepaalde tijd. Het betekent dat het ongewone en abnormale gewoon en normaal worden. De socialisten — en dat is van hun standpunt begrijpelijk — vinden prijsbeheersing niet abnormaal, maar normaal. En daarom steunden zijde regering". Prof. De Haan constateert tegenover VU-Magazine, dat de christen-democratische partijen in feite toen verdeeld waren. Hijzelf althans was vóór handhaving van de prijsbeheersing, zoals hij uiteenzette in het blad ,,De Pacht, 1961. In de discussie in Leiden in '74 met Vondeling herinnerde hij daaraan. Maar verdeeldheid of niet, de harde werkelijkheid was, dat het amendement-Biewenga werd aangenomen, tot grote ergernis van de socialisten, die zulks in strijd achten met de „goede trouw" (Het Vrije Volk, 31 okt. '58). En kort daarop kwam er een eind aan de coalitie. Het parlementaire kabinet Cals ('65-'66) w e r d door Schmelzer ten val gebracht voordat gebleken was dat de KVPzich aan de afspraken over grondpolitiek en speculatiewinstbelasting zou houden. Tegen deze achtergrond is begrijpelijk dat oude argwaan de kop opstak toen — mede op advies van prof. De Haan — het amendement-De Bekker(KVP)werd ingediend,dat— indien aangenomen— 't kabinet gedwongen zou hebben tot verlating van het bij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen