VU Magazine 1978 - pagina 53

m magazme?

Gesprek tussen dr. A. Wessels en dr. Syed Hasan Askari:

, Jn de Bergrede ademen Islam en y^ Christendom dezelfde geest' ^ moeten overgeven. Wanneer verwezen wordt naar de confessionele identiteit, dan wordt het moslim-zijn vóórondersteld, vaak zonder dat dit concreet wordt gemaakt. Vandaar m'n onbehagen steeds maar weer ,,moslim" te worden genoemd. WESSELS: Vindt u dit ook van het gebruik van het woord ,,christen" op deze manier? ASKARI: De bedoeling zal duidelijk zijn: net zo min als men altijd ,,moslim" zal blijven in de zin die ik aan dit woord geef, zal men ten allen tijde ,,christen" zijn. De paradox ligt in de Vóóronderstelling dat men christen is, omdat men deel uitmaakt van een gemeenschap die uit christenen bestaat en aan de andere kant de voortdurende strijd om de christelijke idealen en waarden te kunnen benaderen.

Dr. Syed Hasan Askari, sinds september vorig jaar als gasthoogleraar verbonden aan de theologische faculteit van de VU, is godsdienst-socioloog. Jarenlang doceerde hij aan de Osmania Universiteit in Hyderabad, India en sinds '75 is hij hoogleraar aan de moslim universiteit van Aligarh. Buiten India heeft dr. Askari vooral bekendheid gekregen door de actieve manier waarop hij heeft deelgenomen aan de verschillende dialoog-conferenties die door de Wereldraad van Kerken werden georganiseerd. De dialoog tussen christenen en moslims zal een terrein zijn waarover, buiten de kring van theologen, weinig bekend zal zijn. VU-magazine vroeg dr. A. Wessels een interview te houden met dr. Askari. Helemaal aan het eind van dit gesprek merkt dr. Askari op, dat in de Bergrede de moslimse en christelijke denkwerelden eenzelfde geest ademen. VU-magazine is van plan dr. Askari te vragen deze uitspraak toe te lichten in een afzonderlijke bijdrage. Mogelijk komt er dus nog een vervolg. WESSELS: Hoe zou u uw eigen godsdienstige identiteit omschrijven? We

weten dat u moslim bent, maar wat vindt u ervan, wanneer u als moslim wordt geïntroduceerd. Ik vraag dat, omdat u vaak heeft gezegd u niet erg op uw gemak te voelen wanneer u werd aangeduid als moslim. ASKARI: De vraag die u stelt is van essentieel belang voor wat betreft de godsdienstige voorstelling die ik van mezelf heb. Voor mij betekent moslim-zijn overgave aan God; vrede hebben met wat God aan mij, de mensen, de wereld, doet. Duidelijk is, dat we daarbij van binnenuit voortdurend worden gedwarsboomd; dat we voortdurend geneigd zijn te vergeten dat God God is, de Enige aan wie we ons

WESSELS: Wat vindt u van kwalificaties als „christelijk" en ,,moslim" wanneer die worden gebruikt om tegenstellingen aan te duiden, zoals een ,,christelijke universiteit" of een ,,moslim staat"? ASKARI: In beginsel aanvaard ik zulke aanduidingen niet. Alleen individuen zijn christen of moslim, of beide (namelijk wanneer ze bepaalde perspectieven, die zowel bij het christendom als bij de islam thuishoren, ten diepste gemeenschappelijk hebben). Staten echter, of universiteiten, clubs, ziekenhuizen, weeshuizen, telefooncentrales, stations, vliegvelden, militaire installaties zijn niet christelijk of moslim. Ze zijn goed of slecht, gewenst of ongewenst in termen van de doelstellingen waar ze zich op richten. En aangezien deze doelstellingen door en door menselijk zijn, met alle dubbelzinnigheden vandien, kunnen ze worden verbonden met bepaalde waarden die afkomstig zijn uit de betreffende godsdienst. Maar de godsdienst is in dit kader ten hoogste een kritiek op de doelstellin-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen