VU Magazine 1979 - pagina 475

yU magadne 33

Ontmoetingen in Hongarije

Niemand wil graag doodgaan door Sieds Prins Medewerker Bezinningscentrum VU; pastoraal werker in de Dominicuskerk Een nederlandse vertegenwoordiging van de Anti-Neutronenbom aktie ,,De Internationale Estafette", bestaande uit drie personen heeft op uitnodiging van het Hongaarse Vredesberaad een bezoek gebracht aan Hongarije. De Internationale Estafette is een aktie van de anti N-bomgroep uit Nederland om in verschillende landen, die het verdrag van Helsinki ondertekend hebben, een verklaring te doen aannemen tegen de N-bom en verder meer algemeen tegen massavernietigingswapens, vóór meer ontspanning en ontwapening, waarbij de landen volgens een bepaalde route de verklaringen aan elkaar doorgeven. Al deze verklaringen zijn eind oktober aan Waldheim, de sekretaris-generaal van de VN overhandigd tijdens de debatten over ontwapening. De Nederlandse delegatie. Midden (in wit overhemd) de auteur van dit artikel.

Je zag aan de vriendelijke maar toch wel wat verbaasde gezichten van de heer en twee dames op het vliegveld Ferikegy bij Boedapest dat dit gezelschap nou niet direkt dat was wat ze verwachtten. Daarvoor zagen de drie leden er toch wat te informeel uit, Natasja Emanuels namens de kunstenaars, Jan Wassenberg namens de organisatie en Sieds Prins namens de kerken. Maar de ontvangst in een sf>eciale kamer van het vliegveld was allervriendelijkst: sterke zwarte koffie met frisdrank, een steeds terugkerend ritueel voor de komende dagen. Hier hoorden we voor het eerst wat het programma voor het bezoek zou zijn: ontmoetingen met leden van het Hongaarse Vredesberaad, gesprekken met bestuurders, mensen uit fabrieken en coöperaties. "s Middags werden wij gekonfronteerd met de HONGAARSE wijze van vergaderen: een niet aflatende stroom van informatie over je uitstorten met het liefst zo veel mogelijk cijfermateriaal, dit alles via een tolk die het Hongaars in het Engels vertaalt. Allereerst over de organisatie voor

vredesaktiviteiten in Hongarije: Het Vredesberaad, met 800 leden, gekozen uit allerlei geledingen van de bevolking, zoals vakbewegingen, jeugdorganisaties en coöperaties en ook de protestantse kerk (die 34 afgevaardigden heeft). De R.K. kerk heeft alleen een vertegenwoordiger, bij de laatste bijeenkomst was dat de aartsbisschop. Dit beraad is gekomen met uitvoerige voorstellen over hoe het onderwerp vrede/ontwapening besproken kan worden in T.V.-programma's en bij de pers en hoe wetenschappelijke studies en projekten gestart kunnen worden. Tenslotte houdt het beraad zich bezig met nieuwe ekonomische wereldorde - hoe de verhouding met de derde-wereld landen moet zijn. Er is een grote inzet om informatie te verschaffen. Speciaal daarvoor opgeleide mensen zijn op bijeenkomsten in fabrieken en coöperaties bezig vragen rond vrede te beantwoorden. Zij vonden de organisatievorm van de AntiNeutronenbomaktie dan ook bijzonder interessant, omdat dit voor hen een nieuw element betekende: dat groepen van onderaf, overal in dorpen

en steden in Nederland akties voeren. Want hoe perfekt de organisatievorm in Hongarije ook is, het blijft van hogerhand komen, wat vooral de betrokkenheid van de jeugd niet bevordert. Dit in tegenstelling tot de inzet van de generatie die de 2e wereldoorlog heeft meegemaakt, toen Hongarije voor de zoveelste keer in zijn geschiedenis gedeeltelijk verwoest is. Wat de gesprekken betreft, werd ik me bewust hoezeer ik door het koudeoorlog-denken nog bepaald was. Achter alle opmerkingen zocht ik een reden, bijvoorbeeld toen een bisschop eens tamelijk fel het communisme verdedigde, was mijn eerste reaktie: je doet dat omdat je zo moet bewijzen dat je betrouwbaar bent, inplaats van te aksepteren dat die man uit eigen overtuiging deze mening poneerde. Langzamerhand ontdekte ik dat de mensen niet voor niets al zo'n twintig jaar bezig zijn met vredesvragen. Ze voelen zich namelijk sterk bedreigd door het westen, en dan speciaal Amerika. Het is verbazingwekkend hoeveel ze van Amerika weten; ritsen statistieken, alles in cijfers ondergebracht, tot

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen