GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1979 - pagina 322

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1979 - pagina 322

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

1^ magazine 12 emotioneel is het een hele opgaaf. Hij moet dingen doen waaraan hij helemaal niet gewend is. Variërend van samenwerken met andere studenten rechten studeren aan de VU is een vrij individuele bezigheid - met de staf van Rechtshulp-VU, met andere hulpverleners en lest best, met de buurtbewoners. - Je doet een aantal sociale vaardigheden op Dick Jalink: ,,Ja. Tijdens de vooropleiding wordt de student kort ingevoerd in gesprekstechniek. Je moet leren een slechte boodschap over te brengen, je moet leren corresponderen met allerlei instanties, je moet je woordje leren doen, kortom je bent op een hele andere manier bezig met recht dan je gewend was." De meeste studenten komen er dan ook niet toe naast rechtshulp nog een ander keuzevak te nemen, hoewel ze wel geacht worden dat te doen. Rechtshulp-in-de-praktijk is een zware belasting. Tamelijk vrijblijvend studeren verandert in een produktieve bezigheid, die konsekwenties heeft voor mensen met juridische problemen. Hulpverleners Rechtshulp-VU werkt in elke buurt samen met andere hulpverleners. In elke buurt is tenminste eenmaal per maand een werkbespreking met een team van hulpverleners: de mensen van het buurthuis, buurtopbouwwerkers, wijkverpleegkundigen, huisartsen en vertegenwoordigers van de Stichting Wijkvoorzieningen voor Bejaarden (een vrijwilligersorganisatie die naar mogelijkheden zoekt om ouden van dagen zo lang mogelijk voor hun eigen wijk te behouden). In de Schinkel-/Hoofddorppleinbuurt ook met de sociaal raadsman. In twee buurten doet ook de - weer ingestelde - wijkagent mee. . . - Is samenwerking met al deze categorieën hulpverleners zinvol gebleken? Dick Jalink: , ,Met een groep van hulpverleners kom je tot een dieper inzicht in de buurtproblematiek. En dat werkt gunstig door in je eigen hulpverleningsstraatje." Bram van der Deure: ,,In de praktijk werken we het meest samen met buurtgerichte maatschappelijk werkers en huisartsen. De eerste vooral bij echtscheidingszaken, de tweede bij aanrijdingen en sociale verzekeringskwesties. Dick Jalink: ,,'t Heeft ook nut dat je weet hoe een wijkverpleegkundige met haar of zijn patiënten omgaat. Wellicht verwijst die een kliënt

De telefoonservice van RechtshulpVU is voor iedereen in het land bereikbaar. Men zal a daar zeker verder helpen, maar verwacht niet meer dan een bondig advies of een simpele verwijzing. Dick Jalink: „In 1978 hebben we bijna 3500 telefoontjes gehad. Tachtig procent van de vragen konden we meteen niet een inhoudelijk advies beantwoorden. Slechts twintig procent moesten we doorverwijzen." ,,Erg goed van de studenten aan de telefoonlijn is, dat ze er zoveel vanaf blijken te weten. Bram van der Deure is vol lof. Ook u kunt gerust opbellen. Op elke werkdag van negen tot vijf. 's Maandags van één tot vijf. 020-5482611.

Hoewel men in het begin wel wat argwanend naar onze bezigheden keek." - De advokaten hebben het niet minder druk gekregen? ,,Niet door ons. Wel door iets anders. Het gaat minder goed met de ekonomie. Dat betekent dat er minder juristen terechtkunnen bij het bedrijfsleven. Meer juristen moeten zich zelfstandig vestigen, waarvan velen als advokaat. Afgezien daarvan staat de rechtenstudie de laatste jaren volop in de belangstelling, met andere woorden: er is een stormloop ontstaan op de advokatuur. De spoeling wordt dun, de inkomens lopen terug."

Op reportage ,,Groot woUekie of klein wollekie?" De potige baas van de buurthuiskantine schenkt een bak koffie voor me in. Het kleine wollekie wordt een stortbad en mistroostig kijk ik naar een bakje bleek, dat zo verwarmend had kunnen zijn na ruim een uur stapvoets wurmen met tram en bus door Amsterdam. Na tien minuten wachten dringt het tot mij door dat de puur-Amsterdamse moeke die mij bij binnenkomst opving denkt dat ik een gewone kli'ènt ben. ,,Ik dacht al dat u dat dacht" zeg ik haar als ze me even later toch langs de andere wachtenden loodst naar de kamertjes van Rechtshulp-W. ,,lk moet je daar neerpoten" zegt ze na een kort overleg met de VU-studenten. Wat onwennig blijf ik staan. Een doktoraalstudent - een huismoeder tegenover zich - bladert in een ongelooflijk dik boek. ,, . . . ik ben net even aan't kijken hoe het zit met een minderjarigenhuwelijk . . . (bladert) . . . um . . . nou. als die voogd de toestemming niet geeft kan die op verzoek van de minderjarige worden vervangen door een brief van de kantonrechter . . . " Dat wist moe niet. Haar dochter van vijftien wil gaan trouwen. Ze komt straks ook met verloofde op het spreekuur.

door naar ons, wij kunnen dan profiteren van de relatie die zij of hij met hem heeft opgebouwd. Omgekeerd geldt dat minder: Een huisarts ontmoet in zijn praktijk regelmatig patiënten die naast geneeskundige ook juridische problemen hebben. Wij ontmoeten niet vaak kliënten die met juridische problemen komen, maar die eigenlijk meer een dokter nodig hebben." De studenten hebben na elk wekelijks spreekuur een nagesprekje met de maatschappelijk werker, waarbij alle gevallen nog eens voor het voetlicht komen, overigens zonder dat er namen worden genoemd, in verband met de vertrouwelijkheid van de gegevens. Kees Speelman: ,,De meeste studenten vertellen ons na afloop dat ze toch veel meer begrip hebben gekregen voor maatschappelijk werk. Meer inzicht hebben in wat het doet, wat het kan. Dat is een verheugend effekt, een positief gegeven voor hun eigen werkopvatting later." - Ze zijn meer maatschappelijk betrokken geraakt? ,,Vanuit je beperkte juridische kijk ,,Wil je een stoel hebben?", onderzou je nogal laatdunkend over maat- breekt de student het geblader, mij schappelijk werk kunnen spreken, met een plegende blik bekijkend. maar onze studenten zullen dat niet De Amsterdamse moeke vliegt quasigauw doen. Ze spreken er met eerbied fel op:, ,Ik heb je toch gezegd, ik moet over." je daar neerpoten en plof maar neer.'' Ze aarzelt geen ogenblik, pakt me beet ,,Wedijver? Nee hoor!" Bram van der Deure bericht over de op een wijze die Kenau Simonsz Hasverhouding tussen Rechtshulp-VU en selaar zou doen verbleken en d e nd e r t me op de stoel. de gevestigde advocatuur, de balie. De laatste zou benauwd kunnen zijn voor Zo, ik zit. kliëntenverlies. ,,Nee hoor. Die verhouding is al heel lang: gewoon goed. ,,Nou, wat is er aan de hand?" Een normale, prettige verstandhou- De zachte stem van de Rechtshulp- VU ding. studente.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1979 - pagina 322

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's