VU Magazine 1980 - pagina 492

Vü MAGAZINE 20

primeur na 33 jaar: onlangs werd een procedul^e gestart om het gekraakte, voormalige bedrijfspand Nieuwe Uilenburgerstraat 122 te vorderen. Waarom Amsterdam? Heeft de stad teveel (leegstaande kantoren gebouwd of vergunningen afgegeven om woningen te verbouwen tot kantoor? Dat laatste lijkt zeker op te gaan: het aantal „onttrekkingen" woog in de jaren zeventig ruim op tegen het aantal vorderingen van woonruimten, waardoor het effekt van vorderen teniet ging. Ook de Groote Keyser was een kantoorpand totdat de krakers erin trokken. Mr. Hubert Poot: „Daarmee vervalt het argument dat de krakers van De Groote Keyser voorkruipers zouden zijn. Het pand was immers kantoorpand en zou dat zonder de kraakaktie gebleven of weer geworden zijn". ^ VU-Magazine had een uitvoerig gesprek met mr. Poot, die in z'n vrije tijd aktief is in werk- en overleggroepen rond de huisvestingsnood. De ervaring die hij als VU-student rechten indertijd opdeed bij Rechtshulp-VU komt hem daarbij goed van pas. Hij kwam in kontakt met Het Werkverband Huisvestingsnood in Amsterdam, een werkgroep van het Operationeel Team van de stedelijke Raad van Kerken, die zich richt op ontruimingen door de Gemeentelijke Dienst Herhuisvesting (GDH), naast het kritisch volgen van het gemeentelijk distributiebeleid en de voorlichting aan kerkelijke ambtsdragers. De eerste drie ontruimingen waarmee hij via het Werkverband te maken kreeg, wist hij prompt tegen te houden, mede dankzij z'n ervaringen bij Rechtshulp-VU. Van het een rol je in het ander en zo kwam hij daarnaast in de Overleg Stuurgroep Amsterdam (OSA), een koepel van instellingen die zich met woonproblematiek bezighouden (SIKH, Centraal Wonen, MAI-buro enzovoort). De OSA benoemt weer enkele leden in de stuurgroep Huisvesting Alleenstaanden en Tweepersoonshuishoudens (HVAT), een adviesorgaan

van Burgemeester en Wethouders. Met iemand van de rechtswinkel was hij oprichter van het Landelijk Komité Kraak de Leegstand. Wat motiveert hem om dit werk aan te pakken?

„Ik heb de woonellende van binnenuit gezien" Mr. Poot: „Ik ben in de kraak- en woningnoodproblematiek gedoken omdat ik hulpverlening leuk vind. Ik heb de mogelijkheid gehad om te studeren, heb een titel gehaald en ik merkte in gesprekken met gewone buurtmensen op de spreekuren van Rechtshulp-VU dat ik een overschot aan kennis had. Die overvloed wil ik goed gebruiken en ik merkte dat dat in hulpverlening het beste ging. Ik ben blij als ik een ontruiming kan tegenhouden en zelfs nu, nu de situatie in de stad behoorlijk aangescherpt is, wil dat nog weleens lukken, al is het moeilijker geworden. Mijn levensfilosofie is: ik heb wat meer, zij wat minder, ik help ze. Dat helpt natuurlijk allemaal niets als je de zaken niet struktureel aanpakt. Je kunt van de ene naar de andere ontruiming rennen, hup op je fietsje en de stad in en dan maar hopen dat je het snel kan regelen want je moet weer naar de volgende ontruiming, zo ging dat bij mij. Maar ik ben mij op een gegeven ogenblik wat meer met strukturen gaan bezighouden. Maar op een avond kreeg ik ineens een forse stoot ontruimingen binnen, een stuk of twintig, en op dezelfde avond had ik een stuurgroepvergadering van „alleenstaande en tweepersoonshuishoudens". Ik heb die vergadering afgebeld maar ik kreeg toen de vraag voorgelegd of ik „individuele" ontruimingen dan belangrijker vond dan het struktureel bezig zijn in de stuurgroep. Ik stond met m'n mond vol tanden en zei uiteindelijk „ik geloof het wel ja". Daarna heb ik daar nog heel lang over nagedacht. Ik kan binnen zo'n stuur-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen