VU Magazine 1981 - pagina 53

legd maar zonder meer vanzelfsprekend. Vraag niet,.waarom" isdit of datzo,je krijgt geen antwoord. Adat staat vast en is stabiel. Leven volgens de Adat is harmonisch en veilig. Adat heeft ook bovennatuurlijke dimensies, waar vooral overleden voorouders een belangrijke rol in spelen. De Adat regelt alles. Gebruiken voor en na de geboorte, opvoeding, huwelijk, gezinsleven — de extended family uiteraard — landbouw of veeteelt, begrafenissen (zeer belangrijk!). Inderdaad ziet het leven binnen de zuiver ethnische groep er zeer harmonisch uit. Maar door slechte gezondheidstoestanden is de gemiddelde levensduur wel kort. Omdat dit een stabiele maatschappij is, waar niets mag veranderen, omdat de Adat niet op schrift staat en dus niet bestudeerd kan worden, is vanzelfsprekend de kennis daarvan vooral het voorrecht van mensen die lang geleefd hebben, veel ervaring hebben, dus de Ouden. De jongeren moeten nog leren en gehoorzamen. De Ouden zijn de opiniemakers. De eerbied voorde Ouden wordt ook nog in de hand gewerkt doordat ze dicht bij de dood zijn. Na hun overlijden hebben ze immers grote macht over de levenden. Houd ze dus te vriend! Je zult een oud mens niet tegenspreken en niet licht wat weigeren. Hij mocht eens boos zijn na zijn dood... Zulk leven is natuurlijk alleen mogelijk in een beperkte en overzichtelijke gemeenschap. Men leeft met en voor elkaar, kent elkaar, denkt en handelt gemeenschappelijk. De konsekwentie hiervan is dat men uitsluitend intern georiënteerd is. Binnen de gemeenschap zijn ,,wij". Daarbuiten zijn eigenlijk geen mensen. Argwaan, afweer en vijandschap, dat is de houding naar buiten. De groep moet gesloten blijven. Mogelijk worden wel overeenkomsten gesloten met naburige stammen, maar het blijft toch ,,wij" en ,,zij". Stamoorlogen komen vaak voor. Natuurlijk zijn er wel interne konflikten, vooral als één van de leden zich niet wil neerleggen bij de beslissing van de ouden. Een duidelijk voorbeeld is de keuze van een huwelijkspartner, een begin van individualiteit. Er zijn dan twee mogelijkheden: het hoofd buigen of straf. De ergste straf is uitstoting uit de gemeenschap. Dan ben je nergens meer — wie zal je opvangen? Je kunt jezelf nog niet redden, je bent nog geen individu. Maar nog eens, deze zuivere vorm van gesloten gemeenschappen komt niet veel meer voor. Overal is het gaan kraken en de schaal van het ei breekt. Mogelijk door strijd met de buren, die te dichtbij komen. Zeker door invloeden van buiten, bezoekers, regeringsbemoeienis, radio, maar niet minder door een groeiend ongenoegen bij de jongeren. Die willen weg uit deze beslotenheid, onder de druk uit. De gemeenschap begint af te brokkelen. En toch is deze leefwijze, het belang van de — ethnische — groep nog overal te zien, tot in de grote steden. Vul in plaats van ,,ethnische groep" in ,.familie" — en dan in zeer ruime zin —en je hebt een algemene en aktuele situatie. ,,Right of wrong — my family". Familie heeft altijd prioriteit. Zowel

VU-Magazine 10 (1981 )2 (februari)

DRIE

STA

O/A

t//W

3^U/USTlV^^£>/A/(5

bewuótz.]jn als aro&p {Je (^i^oep als ei-vor/r}) addt re<^eert '

en veilighdd buiten: geen recht^

IT

iK iK '^

indiy/ciaalne't wetten nodig M /k tk '*^

Ik ik

t^

ik

l\\

^,sr

\^ I^JK'^K

i^V^

ik> ik,

il

'^ ik

" M'jn recht " " mijn he-iciin^" de gemeenschap gegrondvest op

III

sociaal bei^ystzm.. , . verantwoordei/jhdi^eidsbeset-

. Sociale (gerechtigheid / Sc:iyn€nwerking . nieuwe ge^eeriscnapSvor/nen op grond yan ^ezaivehlijfc

t-)f

streven

bij het gewone volk als in de hoogste kringen. En de ouden van dagen worden nog steeds geëerd.

Mevr.dr. S. Kruyt

Het tweede stadium is dat van het,,individu worden". Mensen worden zich bewust van hun Ego. Dat is een moeilijk proces, als je als lid van de groep bent opgevoed. Dat Ego is dan aanvankelijk nog erg zwak en het moet zich waar maken, zijn onzekerheid overwinnen. Dus begint het met zich naar voren te dringen, eisen te stellen, erkenning te vragen en anderen opzij te dringen. Dit is het stadium van de egoïsten — ons allen wel bekend. Maar omdat velen nog onzeker zijn komt er nieuwe groepsvorming. Nu niet gebaseerd op bloedver-

47

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen