VU Magazine 1982 - pagina 61

; De afdeling van dr. Van der Meer verlatend nam ik me ; voor na te gaan hoeveel bevallingen er,,thuis" mis; gaan en hoeveel in het ziekenhuis. Er schoot mij een ; verhaal van prof. dr. Hans Galjaard te binnen, be• schreven in zijn boek ,,Het leven van de NederlanI der". Als v»/aarnemend huisarts in een plattelands'• praktijk v»/ordt hij bij een kraambed geconfronteerd '. meteenstuitligging :,,Mijn hart bonsde hoorbaar tijdens het onderzoek. In : de douchecel naast de kraamkamer ging ik mijn ; handen wassen. Om tijd te winnen en na te denken: ; als ik nu een ambulance bestel veroorzaak ik paniek l en denken ze hier dat ik een klungel ben. Verbeeldje ; dat het geen stuitligging is, wat zeggen ze dan in het '• ziekenhuis? En ik maar wassen. Opbellen naar een '• collega in de buurt? Ja dat was het. Even flink kijken '. en aan de vader vragen of er telefoon is. Paniek in zijn '. ogen. ,,/s er iets mis?",,Nee", jokte ik,,,alleen ik heb ; wat hulp nodig van een collega". Ik kreeg een vervan; ger, net zoiets als ik. Ik fluisterde hem de situatie in. ; de vader luisterde boven aan de trap mee — vroeg of • hij wel eens ,,een stuit gedaan had". ,,Nee nooit". • ,,Wilje komen?",,Natuurlijk, maar jij doet het". Daar'• na weer wassen, minutenlang. Nu nog zie ik de '. douchecel voor me, na twintig jaar. De collega en ik '. deden wat we hadden geleerd, de vrouw deed wat we '. zeiden en de vader keek gelaten en zonder vertrou] wen toe. De baby kwam, was en bleef gezond, en de ; ouders waren blij. Er zullen vast wel meer slechte ; dokters zijn", aldus de vroeger v^/aarnemend huis• arts, nu hooggeleerde Hans Galjaard over een prak• tijkervarmc

: Gat in Statistiek ; In de statistieken vond ik geen enkel houvast voor de ; veronderstelling dat er als gevolg ook van de mindere ; routine van de huisarts, bevallingen thuis vaker mis• gaan dan m het ziekenhuis. Ik stuitte v\/el op een • nieuw gegeven, namelijk dat de Nederlandse statis". tiek helemaal niks zegt over problemen bij bevallin'. gen. Wel over het aantal keizersneden, vacuum- en ; tangverlossingen, ook over sterfte bij de geboorte. ; maar bij voorbeeld niets over laat- of vroeggeboorte, ; over ademhalingsproblemen bij de bevalling, o\/er l weeënduur, zuurstofgebrek bij het kind. Landelijke ; registratie van dat soort probleemgevallen bestaat • blijkbaar niet. Hoogst merkv^/aardig. Want juist die '• situaties konden wel eens de achtergrond vormen '. van ernstige handicaps. Zoals ik aangetroffen had bij : mijn bezoek aan de mytylschool.

: Beetsterzwaag • Het was de mytylschool in Beetsterzwaag, Lynden• steyn. De directeur, de heer J. H. C. Baselmans en • enkele van zijn stafleden wilden eerst tekst en uitleg '. over mijn plannen. Ik ging voorzichtig te werk, met : zorg woorden en formulering kiezend, bang dat ze ; een sensatie-journalist tegenover zich zouden ver; moeden. Maar ze begrepen mijn verhaal onmiddellijk. ; Voordat ik was uitgesproken greep de heer Basel; mans uit zijn boekenkast het laatste jaaroverzicht van • Lyndensteijn en wees me de cijfers: zo'n 40 procent • van de kinderen van zijn inrichting zijn gehandicapt I als gevolg van hersenschade veroorzaakt tijdens de '. zwangerschap of bij de geboorte. De Amsterdamse : neuroloog leek gelijk te krijgen : Even later mocht ik ze zien, de resultaten van de ; problemen van de moderne Nederlandse verloskun• de: kinderen van 3-4 tot 12-14 jaar met de typisch VU-Magazine11 (1982)2(feDrua'

hoekige, ongecontroleerde bewegingen van de spas- 1 tisch verlamde. De lichte gevallen met kromme har- ". den en scheve voeten op de fiets de brede ganger ; doorcrossend, de zwaardere in eenvoudige invalioe- ; wagentjes en de allerernstigste invaldiden in eleK- ; trisch voortgedreven wagentjes, het hoofdje scheef- • gezakt naar een kant, onverstaanbaar stamelend. IK ' telde er al gauw enkele tientalier Het zijn er bijna zestig, zei Baselmans. In gedachten ," begon ik te rekenen: er zijn m Nederland dertig ; mytylscholen, 30 maal zestig is 1800 kinderen me" ; ernstig lichamelijk letsel door soms vermijdbare pro- ; blemen rond de geboorte. Een slordig sommetje want ; niet alle mytylscholen in Nederland hebben eenzelfoe • aantal kinderen met overeenkomstige afwijkingen ais • Lyndensteyn. Maar ook geldt dat niet alle gehano.- '. capte jonge kinderen in Nederland een mytylschooi ; bezoeken. Het leek de moeite waard om later he- : terloops geschatte aantal van 1800 nader te toetser. ; Intussen sprak ik tegenover de heer Baselmans mijn ; bewondering uit over aanleg en inrichting van het • gebouwencomplex. Een prachtig voormalige buiter.- • plaats met uitgestrekte bezittingen, in de jaren zestic '. en zeventig verbouwd en geschiktgemaakt voor rev&- '. lidatie van gebrekkige kinderen. Het is een centrur ' voor ruim 150 ernstig gehandicapte kinaeren uit at ; noordelijke provincies. Heel voorzichtig vroeg IK oe ; heer Baselmans naar de kosten van zo n inrichtinc — ; het is een onderwerp waarover je met betrekking to' ; gehandicapten, nauwelijks durft te praten. Maar hi ging er uitvoerig op in. Vertelde ook dat de totaie • personele bezetting van zijn inrichting zo'n 250 ma' ' bedraagt, dus bijna twee tegenover een patient Ee- '. schatting van de kosten van een patient durfde hu ze ; snel niet te maken. Later hoorde ik van anderen aa" ; de kosten voor één zwaar gehandicapte in t aige- ; meen begroot worden op rond 1 miljoen guioe:- ; Wanneer gesproken wordt over mogelijk vermijdbaar ^ leed, moet men, dacht ik, ook de kostenfactor aan oe • orde durven steller,, ' In mijn speurtocht naar de achtergronden van afwi- kingen als gevolg van hersenbeschadiging kreeg IK '• via het ziekbed van mijn vrouw, een nieuw spoor te ' pakken. Een van de gynaecologen in het Vü-zieken- '. huis had haar gesproken over de dissertatie van een ; zekere dr. Schutte van het Wilhelminagasthuis, Pro- : duktiemedewerkster Gerda erop afgestuurd. Ze on*- ; moette hem en stelde opnieuw voor zichzelf vast da* ; alle gynaecologen knappe en uiterst charmante man- ; nenzijr '^ Belangrijker dan die mededeling vond ik de inhouc ; van zijn proefschrift. Eén fragment voorzag ik var: '• drie uitroeptekens: ,,ln het Wilhelminagasthuis lijkt er ". in de loop der tijden een verschuiving te zijn opgetre- '. den waarbij meer kinderen na zeer korte zwanger : schapsduur in leven bleven, doch waarbij het absolu- '. te aantal kinderen dat een handicap had leek toe te ". nemen' En op een andere plaats in het proefschrift omcirkei- ; de ik het volgende: „Met het toenemen van het aantal ; kinderen dat in leven bleef steeg de bezorgdheid • over de gevolgen hiervan. De mogelijkheid bestaat " dat juist de constitutioneel minderwaardigen meer '. kans hebben op vroeggeboorte (Duyzings, 1943). ; Duyzings veronderstelde dat vroeggeboorte opgevat ; moet worden als een veiligheidsklep van de soort die ; op deze wijze van minderwaardigheid wordt gezui- ; verd. Ook door anderen wordt gevreesd dat het • aantal kinderen dat in leven blijft met een ernstige handicap relatief en absoluut zou kunnen toene- '. men". ; 5E

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen