VU Magazine 1983 - pagina 353

Tijdens de demonstratie bij Oe Peel in maart van dit jaar: toen nog de vermeende plaats voor de kruisraketten (Eduard de Kam)

zaakt door vlammen of rechtstreeks door de hittestraling. 70 procent van het totale aantal overlevenden had verwondingen door mechanische oorzaken. Een atoomexplosie betekent een grootschalige ramp, waarbij ongeveer de helft van de doden levend is verbrand en de andere helft door instortingen en rondvliegende voorwerpen is gedood. Van de gewonden heeft ongeveer 65 procent behandeling nodig van brandwonden. Dat is een moeilijke behandeling en bij gebrek aan artsen alleen al zijn de vele overlevende gewonden ten dode opgeschreven. Zo is het lot van de steden in Oost en West als het internationale, nucleaire pokerspel uit de hand loopt.

De kernwapens sinds 1945 De huidige politieke discussie over de kernbewapening is alleen te begrijpen tegen de achtergrond van ontwikkelingen in het verleden. Daarom wil ik proberen de hoofdlijnen van die ontwikkelingen globaal te beschrijven In 1945 bezaten de Amerikanen na enkele jaren van koortsachtig ontwikkelingswerk drie atoombommen. Op dat moment was het motief voor deze koortsachtige ontwikkeling weggevallen. Het motief was namelijk geweest de vrees dat Duitsland met de ontwikkeling van atoombommen bezig zou zijn en bij eventueel succes de wereld een Germaanse vrede zou kunnen dikteren. Begin 1945 was inmiddels duidelijk geworden dat de Duitsers niet geslaagd waren en op korte termijn de oorlog zouden verliezen. De eerste van de drie atoombommen explodeerde op 16 juli 1945 in de woestijn van Nieuw-Mexico als een proefneming waarop er later nog vele zouden volgen vu-Magazine 12(1983)8september198r;

De tweede bom werd op 6 augustus afgeworpen en explodeerde op een hoogte van ongeveer 600 meter boven Hiroshima. Drie dagen later, nog voordat Japanse autoriteiten goed beseften wat er in Hiroshima was gebeurd, werd de derde bom gebruikt om Nagasaki volledig te verwoesten Iedereen dacht toen dat de Verenigde Staten voor lange tijd oppermachtig zouden blijven door het bezit van het constructiegeheim van de atoombom, maar na ongeveer een jaar of vijf kende ook de Sovjet-Unie dat geheim. Sindsdien is de kernwapenontwikkeling van de Sovjet-Unie globaal steeds een jaar of vijf ten achter gebleven bij die van Amerika In 1954 vond de eerste succesvolle explosie plaats van de fusiebom, ook waterstofbom of thermonucleaire bom genoemd. Dit gebeurde in de Stille Oceaan. Ruim drie jaar later lieten de Russen z o n bom exploderen bij Nova Zembla. Deze technische ontwikkelingen dicteerden de politiek. Het is belangrijk om dit vast te stellen. Politici kunnen zich niet permitteren nieuwe technische ontwikkelingen op militair gebied tegen te houden. Zij zouden dan van landverraad beschuldigd worden en hun populariteit verliezen en op die populariteit is, althans in de Westerse democratie, hun macht gebaseerd. Als reactie op de technische ontwikkeling ontstond in het Westen de theorie van de,,massieve retaliation', de massale vergelding die in petto werd gehouden om een eventuele Russische agressie af te straffen. Al in de vijftiger jaren werden plannen gemaakt om in Europa aan de grenzen van het Sovjet machtsgebied atoomwapens op te stellen. Omstreeks 1960 zijn die ingevoerd maar na 1964 is er niet veel meer over

299

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen