VU Magazine 1985 - pagina 274

Koloniale eischen: "Een kwestie van brood en eer" 17 Juni — Op het te Freiburg bijeen zijnde koloniale congres is heden o.m. het woord gevoerd door Dr. Schnee, den gewezen gouverneur van Duitsch Oost-Afrika. Schnee betoogde, dat Duitschlands koloniale werk overal waardeering heeft ontmoet en dat hieruit blijkt, hoe ongerechtvaardigd het was, dat men het Duitsche rijk aan het einde van den wereldoorlog zijn koloniën heeft ontnomen. "Men moet den inboorlingen maar eens vragen naar hun meening over ons koloniale werk", aldus Schnee. "Ons voortbestaan als volk eischt, dat wij koloniën bezitten en om deze reden handhaven wij onzen eisch, dat men ze ons zal afstaan." Vervolgens kwam de rijksstadhouder van Beieren, ridder von Epp, aan het woord. Het is overbodig verklaarde von Epp, metjuridische argumenten te protesteeren tegen den smaad, dien ons het verdrag van Versailles met betrekking tot het koloniale vraagstuk heeft aangedaan. Het is voldoende, dat wij voornemens zijn, ons dezen smaad niet langer te laten welgevallen en dat wij de gevolgen er van ook niet langer kunnen dragen, aangezien wij thans koloniën méér

van node hebben dan in den tijd, toen wij ze verwierven. Men dient zich voor oogen te houden, aldus von Epp, dat Afrika zich reeds sedert zoo langen tijd onder vreemde heerschappij bevindt en dat dientengevolge het land zich steeds meer aanpast aan deze vreemde heerschappij. Wij hebben derhalve geen tijd te verhezen, wanneer wij

Barbaarsche liefkozing 29 Juni — Parijs. Araya Haile Selassi, een neef van den keizer van Abessynië, is gedagvaard tot het betalen van schadevergoeding aan zijn vroegere geliefde, wie hij het puntje van den neus heeft afgebeten. Voor dit feit is hij reeds veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf. Dejongeman werd, toen hij aan de universitiet te G enève studeerde,verhefd op een Egyptisch meisje, een dochter van den directeur van de "Tribune Grient", te Geneve, Ali el Chaitay, die echter weigerde zijn toestemming voor een huwelijk teverleenen.

Gevangenen gevraagd 14 Juni — De Portugeesche regeering vraagt mannen en vrouwen als gevangenisbewoners, tegen een vergoeding van ongeveer een gulden per dag en vrije kost, en de garantie, dat zij niet behoeven te werken. De gevangenissen, die deze menschen moeten bevolken, maken deel uit van „Oud Lissabon", een getrouwe nabootsing van de Portugeesche hoofdstad van driehonderd jaar geleden, een der grootste attracties van het „stadsfeest", dat op het ogenbhk wordt gevierd. Tot nu toe zijn alleen aanbiedingen binnengekomen van personen, die zich reeds in de gevangenis bevinden, doch de regeering voelt er

228

onze rechten willen doen gelden. Het koloniale vraagstuk is voor ons geen kwestie van imperialisme, doch van voeding. Onze koloniale eischen zijn samen te vatten in twee woorden: Brood en Eer. Wij kunnen er niet mede accoord gaan, dat Duitschland wel is waar principieel waardig en gerechtigd wordt geacht, koloniën te beheeren, doch dat men van een feitelijke teruggave niets wil weten. Duitschland heeft ook geen belang bij een mandaat. Het eischt datgene als zijn eigendom op, waarop het voor God en de menschen recht heeft.

De verhefde jongeman verliet Zwitserland en vestigde zich te Annemasse, even over de grens. Het meisje zou hem daar ontmoeten, waarna zij in het huwelijk zouden treden, doch toen zij verscheen wilde zij de verhouding verbreken. Araya drukte haar aan zijn hart en bedekte haar gelaat met kussen, doch hierbij beet hij het puntje van haar neus af.

Trotski bedanktvoor de eer

15 Juni — Edinburgh. Een aantal radicale studenten in niets voor, om van hun dien- Edinburgh hebben tot Trotski het verzoek gericht of zij sten gebruik te maken, daar hem candidaat mogen stellen de "gevangenen" gemakkevoor het rectorschap van hun lijk uit de cellen, welke beuniversiteit, waarvoor volstaan uit latten en pleisterwerk, zouden kunnen ontgende maand gestemd wordt. snappen. Trotski heeft de jongelui aangemaand, in hun radicale beginselen te volharden, maar afgezien van het feit of een vreemdeling het rector3 Juni — London. De kortge- schap in Schotland zou kunnen bekleeden, moest hij beleden overleden Lawrence van Arabië heeft, naar thans danken om reden dat zijn politieke beginselen te eenbekend wordt een manuzijdig en te geprononceerd script nagelaten onder den anti-kapitalistisch waren om titel "De Munt", waarbij hij zijn leven bij de Britsche aan een universiteit van den luchtstrijdkrachten bemeest kapitalistischen staat schrijft. Hij heeft echter uitter wereld in een eenige funcdrukkelijk bepaald, dat het tie van het minste nut voor boek niet voor 1950 gepubh- het onderdrukte proletariaat ceerd mag worden. te kunnen zijn.

Nagelaten manuscript

Klagen 11 Juni — In ons land wordt veel geklaagd. Erkendmoet worden, dat in breede kringen het leven door zware zorgen wordt gedrukt. Soms stelt men het wel voor, alsof de toestand in Nederland uitzonderlijk ongunstig is. Men doet het voorkomen alsof elders de werkloosheid krachtiger wordt bestreden, méér gedaan wordt voor vermeerdering van de koopkracht en vermindering van de "vaste lasten ". Zelfs zijn er, die ons de landen, waar men devalueerde, ten voorbeeldstellen. En al die voorspellingen zijn geheel in strijd met de waarheid. Vergeleken met andere landen hebben wij niet te klagen, maar veeleer te danken. Het is een wonder, dat wij na zoveel crisisjaren nog op een peil kunnen leven, dat in doorsnee hooger, belangrijk hooger zelfs, is dan het niveau van de meeste andere volken. In de sociaal-democratieschepers wordt hoog opgegeven van het werkverruimingsplan der Belgische regeering, waarin de socialisten een belangrijke plaats innemen. Zweden wordt geprezen. Maar hoe is het levenspeil der bevolking buiten Stockholm? Volgens de mededelingen moet de Zweedsche arbeider voor een woning, die naar Nederlandsche en op zichzelf juiste begrippen, niet aan minimum-eischen beantwoordt, een vijfde, dikwijls een vierde van zijn loon besteden. Zoo zouden wij kunnen voortgaan. Maar wij willen nu ditmaal met het hier medegedeelde volstaan. Men klaagt ten onzent veel. Maar het buitenland leert ons, dat het nog heel wat slechter kan worden. De toestanden rondom stemmen ons eenerzijds dankbaar voor het vele goede, dat wij hier nog genieten. Men beseffe den ernst van de situatie, waarin wij ons bevinden. Men zaaie geen wantrouwen. Men schare zich eendrachtig rondom de Regeering, die ons land met Gods hulp door de moeilijkheden tracht heen te leiden. vu-Magazine 14(1984) 6 juni 1985

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen