VU Magazine 1985 - pagina 220

mis bij te wonen. Nog duidelijker blijkt de onverschilligheid van de Nederlandse katholieken uit het feit dat slechts drie procent (!) van hen het aanstaande bezoek van paus Johannes Pauius II aan ons land onomwonden toejuicht, terwijl 27 procent 't "wel goed" zegt te vinden. Ongeveer een kwart is zelfs ronduit tegen. De meeste ondervraagde katholieken (43 procent) geven echter als hun mening dat dit bezoek hen gewoon "niets doet". Katholiek Nederland staatdus bepaald niettejuichen als deze reizende paus binnenkort op Welschap bij Eindhoven de grond kust. Het heeft ongetwijfeld te maken met de negatieve verwachtingen die men koestert omtrent de boodschap die hij hier zal komen brengen: hij zal ons de les wel komen lezen, menen vier van de tien katholieke ondervraagden. En dat acht men niet verbazingwekkend voor een kerkvorst als J.P. II die volgens de helft van de ondervraagden slecht — dat wil zeggen: eenzijdig — is geïnformeerd over katholiek Nederland en die, in de ogen van een ruime meerderheid, deze kerkprovincie beschouwt als een ontspoorde geloofsgemeenschap. Geen wonder dus dat naar verwachting slechts zo'n acht procent van de Nederlandse katholieken daadwerkelijk zal uitlopen om de paus in levende lijve te aanschouwen. Illustratief voor detiuidige gezagscrisis in de katholieke kerk van Nederland is de houding van de ondervraagden tegenover recente pausen en bisschoppen. Veruit de meest populaire paus blijkt JohannesXXIII, (41 procent), de man van het tweede Vaticaans Concilie dat een kortstondige lente in de kerkelijke verhoudingen teweegbracht en min of meer werd teruggedraaid door zijn opvolgers Pauius VI en de huidige paus. De onvrede die deze laatsten zich daarmee op de hals haalden mag blijken uit hun veel geringere populariteit bij de ondervraagde katholieken (Pauius VI heeft de voorkeur van slechts vijf procent der ondervraagden, Johannus Pauius II van negen procent). De populariteit van de Nederlandse bisschoppen biedt een vergelijkbaar beeld: de in '66 overleden, vernieuwingsgezinde mgr. Bekkers, destijds bisschop van Den Bosch blijkt nog altijd de meest geliefde (34 procent), gevolgd door de inmiddels afgetreden mgr. Bluyssen; de omstreden bisschoppen Simonis en Gijsen komen niet verder dan zes, respectievelijk vijf procent. Een motie van wantrouwen tegen de laatste twee dus. Bij dit alles wordt een uitermate belangrijke rol gespeeld door het bevoogdend geachte karakter van meer recente bisschoppelijke en pauselijke uitspraken. Die bevoogding vindt men niet langer 'van deze tijd', zoals naar voren komt in de meer dan eenduidige uitspraak dat, in met name 'moraal-theologische' aangelegenheden, het eigen geweten, tégen alle pauselijke decreten in, toch de doorslag geeft. Dat is naar eigen zeggen het geval bij maar liefst 81 procent van de ondervraagden. Een getal dat nog meer reliëf krijgt in het gegeven dat 86 procent zegt zich niets aan te trekken van wat de paus voorschrijft inzake geboortebeperking, 80 procent als het gaat om echtscheiding en 67 procent met betrekking tot abortus. Dat er van een ernstige gezagscrisis sprake is, lijkt met deze cijfers onomstotelijk bewezen. Een crisis overigens waaraan Rome, volgens 64 procent van de ondervraagden, zelf schuld heeft. Aartsbisschop Simonis geeft desondanks blijk geen erg hoge dunk te hebben van met name dat privé-geweten der Nederlandse katholieken. Het is tekenend voor het dode punt waarop katholiek Nederland lijkt te zijn aanbe-

178

Paus Johannes Pauius II: ,N iet welkom, slecht geïnformeerd (ANP)

land. In een reactie op de enquête-uitslag in hetzelfde nummer van Elseviers Magazine meent hij: "Als dat geweten eerlijk is en heel goed gevormd, hebben ze daar het recht toe. Maar als ze daarmee het hiërachische kerkbeeld afwijzen, moeten ze zich niet katholiek meer noemen. Want hiërarchie ( ) is wezenlijk voor katholiek zijn." Zo simpel ligt dat dus. "Onderworpenheid is de ziel van de militaire dienst", zo leerde tot voor kort het 'Handboek Soldaat'. Het geldt kennelijk in niet mindere mate voor het orthodoxe katholicisme. En dat betekent weer dat eigenlijk nog maar zo'n vijftien procent van Simonis' kudde zich in des herders ogen 'Katholiek' mag noemen. Maar wat gebeurt er met de rest?

Een mislukte poging tot icericelijice centralisatie Wie de geschiedenis kent en de huidige ontwikkelingen binnen het Nederlandse katholicisme op de voet volgt, raakt meermalen overvallen door déja i/u-gevoelens. Met name het recente beleid rond de bisschopsbenoemingen in ons land, waarbij de wensen vu-Magazine 14 (1985) 5 mei 1985

Phili nius kiert niucl boor deG 1631 seur fleco

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen