VU Magazine 1986 - pagina 333

'The Hunan Story' schetst geschiedenis mensheid

'Speurtocht naar voorouders verschaft ons hoop' Overleeft de mens de komende honderd jaar? Dat is de vraag waar de tentoonstelling 'The Human Story' in het Tropenmuseum, het verhaal van de mens mee afsluit. Immers, na 35 miljoen jaar evolutie blijkt de mens op een technologisch niveau te zijn gekomen dat uitroeiing van de eigen soort mogelijk maakt. Is deze tentoonstelling een vingerwijzing naar het eind der tijden of toch een teken van hoop? Frans Welman Toch geldt ook dat de mens nooit eerder zoveel macht over zijn lot heeft gehad dan vandaag. Met onze kennis van het leven kunnen we verdord land tot leven wekken, woestijnen veranderen in bosrijke gebieden, de vervuiling van oceanen en de atmosfeer tot staan brengen. We zijn zo machtig dat we populaties van diersoorten kunnen beheersen en we kunnen in principe ook onze eigen soort op een levensvatbaar peil brengen. Schuilt de kracht van de tentoonstelling in de waarschuwing voor het einde der tijden? Of komt men eerder onder de indruk van de kolossale uitbreiding van de menselijke mogelijkheden, die vernietiging van de mens zullen tegengaan? De wervende tekst ontlokte enkele bezoekers in ieder geval de volgende opmerking: "Wat is dat nou? Ik heb er 35 miljoen jaar op moeten wachten en ik ben er in een uurtje doorheen." Toch bleek bij navraag van teleurstelling geen sprake. "Ik

wist niet dat het zo ongelofelijk lang kan duren voor er veranderingen bij mens en dier plaatsvinden." 35 miljoen jaar is oninvoelbaar lang. En met reuzenstappen van miljoenen jaren wordt men door kenmerkende perioden gevoerd. Tijdsluizen moeten het gevoel geven van de ene in de andere tijd te stappen. Die reuzenstappen vragen nogal wat van het voorstellingsvermogen van de bezoeker. Affiniteit met de voorloper van de mens van 35 miljoen jaar geleden ontstaat niet echt. De presentatie, schedel en reconstructiefoto's, is te beperkt. Ook de volgende periode van apen en mensapen die evolutionair eigen ontwikkelingen doormaken staat te ver van ons af. Er zijn dan inmiddels 15 miljoen jaar verstreken. Herkenning ontstaat wel spontaan bij Lucy, het pronkstuk van de tentoonstelling. Lucy is een levensecht vrouwelijk model van een Australopithecus, waarschijnlijk de eerste

mensaap die rechtop liep. Ze werd genoemd naar de Beatles' hit 'Lucy in the sky with diamonds', die tijdens de opgravingen in Ethiopië veel werd gehoord. Lucy leefde 3,2 miljoen jaar geleden. Men vermoedt dat rechtop lopen te maken heeft met vegetatieveranderingen. De tropische bossen rond de evenaar moesten waarschijnlijk voor een deel wijken voor open savannegebied. In het bos moet je klimmen om bij vruchten te komen, in savannegebied waar struiken en lage bomen dominant zijn, is het gemakkelijker staand te plukken. Op de tentoonstelling laat Lucy zien hoe dat mogelijk in die tijd gebeurde. Haar overblijfselen, skelet en schedel, waren niet volledig, maar door spiegeling van ontbrekende delen en door andere vondsten met het geraamte van Lucy te combineren, denkt men een betrouwbare replica van deze voorouder te hebben gemaakt. Lucy, zonder twijfel de ster van de tentoonstelling, heeft al heel wat mensen met stomheid geslagen. Zo ook koningin Beatrix. Zij verrichtte de opening en toen zij oog in oog met Lucy kwam te staan, keek Lucy haar plotseling aan. (Een electronisch mechanisme maakt dat Lucy regelmatig haar ogen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen