VU Magazine 1989 - pagina 280

schiedenis van beide volken, de historische achtergrond van afstand èn verwantschap, de culturele rijkdom die bezuiden Wuustwezel ligt opgetast alsof het niets is. België, bestaat dat eigenlijk wel?

j^ederlanders! .

Pamflet uit 1830 dat Nederlanders oproept de Belgische Opstand gewapenderhand de kop in te drukken: ronkende bewoordingen

Dat is, wat Benno Barnard betreft, op z'n minst onaardig. Toen deze in 14

, i.-.nnonlandsch ve

„ver ons Ic « - - h * , " ' Crond-cbicd aangryrcn.

verraders

moeien «F"'^>^'="'"

H

et is overigens niet uitsluitend de schuld van 'den 01lander'. De Belgen zelf doen er weinig aan het gecultiveerde onbegrip dat hen uit het Noorden tegemoettreedt, te verhelpen. Ze vormen een volk dat langs diverse lijnen, uitermate verdeeld is en alleen al daarom nauwelijks als zodanig kan worden beschouwd; een heterogeen geheel van geïsoleerde bevolkingsgroepen die elkaar sociaal-economisch en taalkundig naar het leven lijken te staan. Er is, naar het schijnt, méér wat de Belgen scheidt dan wat ze verenigt. En de doolhof die van deze verdeeldheid het resultaat is, vormt enerzijds de charme van België, maar maakt het anderzijds volstrekt ontoegankelijk voor wie met een meer dan gemiddelde interesse op zoek is naar het algemene, het kenmerkende, naar die ene rake karakteristiek. Niettemin zijn misnoegen en gekrenktheid der Belgen groot over zoveel onbegrip en gebrek aan belangstelling bij Nederlanders als het om de zuiderburen gaat. Sinds enkele jaren schaart een aantal ontwikkelde Nederlanders zich in dat opzicht aan hun zijde; boekenschrijvers vooral, zoals Jeroen Brouwers die met het op schrift stellen van zijn 'Vlaamse jaren', en ook in later werk, al uit was op meer begrip voor het verschijnsel België. Ook Benno Barnard behoort tot die kring. In 1988 verscheen zijn 'Uitgesteld Paradijs' waarin hij ironisch en kritisch maar ook betrokken en met sympathie, verslag doet van een achtjarig verblijf in Brussel, "hoofdstad van de Oude Wereld", maar ook "centrum van een slagveld". Ongeremd blij zijn de Belgen met dit soort Nederlandse bijval overigens ook weer niet. Zo schreef een Vlaamse recensent naar aanleiding van Barnards boek geen aanleiding meer te zien om als Belg nog langer reikhalzend uit te kijken naar geschriften van Nederlanders over zijn land.

..

A r ^ " " \ « . ^ a a r . .eea aan dien ^ e ^ - £ : - , , , WeUvan hel " " S ' f ' ^ ' ; „ „ , , „ , „f de revo uUe - f j ^ ^ - T dan de deugd

D. vraag -cl ^ ^ t t ^ c r ^i^x:n^s:^::do.u^^^^ onvkccren en ol " • J

^^

,

^^^

..„„laan, van onzen

Handel f van « - o slroo,n - va S^^^ ^^'^f^^^ ^ f ^ ^ L ^ Moeien >vij 7 " = ^ ' ; ' j t l a n g , hel mecslersohap o ^^^^_^^ ^^ ^eeva*,^

___!

••Vrde Landstorm op.

»« ^

^^^^^l, e" '^'' ^ h is,

a'^ een wetüg

'^^n^iTiifSrdSVt o^^:^c^ voorhce\d aan rtc v Souverein er een brave |j|ir»>

,, ^^^T^-rt JV ï (V G •' ^ O ^^II^ ^ ^,^,, iet ., Oranje rai^r, ,••_.„„ren door

GercchUgheid, Hoor /^.•}(% /••

/ • / / ' ' ' ' ' • '

'85 de Lucy B. en C.W. van der Hoogt-prijs kreeg uitgereikt, zei hij in zijn dankwoord dat hij, uit irritatie over de Hollandse laatdunkendheid, in woord en geschrift steeds vaker België was gaan 'uitleggen' aan zijn landgenoten. "En eigenlijk," sprak hij toen, "zou ik een boek willen schrijven met de titel België voor Hollanders bevattelijk verklaard.'" Dat boek is er nu, zij het niet van de hand van Benno Barnard. Sterker nog: er was een echte Belg voor nodig om dit boek te schrijven.

je citaat is geplukt uit de flaptekst. Maar de rest van diezelfde tekst toont aan dat hij de Nederlanders primair als doelgroep voor ogen heeft gehad, bij het schrijven van zijn wat knorrige, van verontwaardiging jegens de Nederlandse ongeïnteresseerdheid, en van liefdevolle beschimpingen van zijn landgenoten doortrokken werk. De vragen die hij erin opwerpt, zullen door een Belg namelijk niet zo snel worden gesteld; zéker niet in deze vorm: "Zijn alle Belgen lolbroeken? Zijn ze echt zo achterlijk? Waarom praten ze zo zacht en krom? Hebben alle eert van Istendael is de au- Vlamingen echt een oom die gecolteur van 'Het Belgisch laby- laboreerd heeft?" En: "Waarom zijn rint, of de schoonheid der ze in 1830 verdomme niet bij Nederwanstaltigheid' - onlangs bij de Ar- land gebleven?" beiderspers verschenen - waarin hij Die laatste vraag lijkt terug te grij"vragen van zowel Nederlanders als pen op de voornaamste bron van Belgen zelf' beantwoordt. Het stuk- onderling onbegrip en wederzijdse

G

VU-MAGAZINE—JULi/AUG. 1989

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen