GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1990 - pagina 402

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1990 - pagina 402

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Albert Heijn: goede sier. Foto Peter WoltersAVC/VU

winstmaximalisering, zien milieuzorg tegenwoordig als een noodzakelijk onderdeel van de bedrijfsvoering. Veel grote bedrijven, vooral de chemische, werken al tien, vijftien jaar aan de ontwikkeling van een milieubeleid. En de obstakels op de weg naar 'schoon' ondernemen, zo ondervinden ze, lijken verdacht veel op die in de vroegere onderhandehngen over arbeidsvoorwaarden. De vrije zaterdag, de achturige werkdag, ziekte-uitkeringen: allemaal rechten die de werkgever uit zichzelf nooit zou hebben aangedragen, maar waar de sociale omstandigheden en de geest des tijds hem toe dwongen. Nu is het de staat van het milieu die de manager dwingt om rigoureuze, niet direct winstgevende maatregelen te treffen. Vijftig jaar geleden hadden de meeste bedrijven geen personeelschef, laat staan een sociaal beleid. Over vijftig jaar hebben de grote bedrijven beshst allemaal een milieuchef, en een milieuzorgprogramma. Geen bedrijf kan er langer omheen. De ogenschijnlijke niet-vervuiler, die wel papier, water en energie verbruikt, evenmin. Het doet het imago van de manager trouwens helemaal geen kwaad om een milieuvriendelijk gezicht te tonen of, nog beter, het goede voorbeeld te geven. En met een beetje ge-

'Zelfs in de bedrijven die echt op de goede weg zijn, worden pas na een paar jaar rapporten gemaakt voor de directie.' luk heeft hij, net als veel andere ondernemers, de laatste jaren winst gemaakt. Dus hoeft hij niet zo huiverig te zijn voor investeringen en tijdrovende organisatorische veranderingen.

O

genschijnlijk gaat het de goede kant op. Lees het rapport van het IVM maar. De zeven bedrijven in 'De manager en het milieu' zetten hun beste beentjes voor. Althans, het verrast de argwanende leek dat er al ondernemers bestaan die zich zoveel moeite 4

voor het milieu getroosten, ook al zijn ze er in dit geval dan op geselecteerd. Rensink is een aardig voorbeeld. De Honeywell-vestiging in Emmen ook. Deze producent van kamerthermostaten streeft naar good citizenship en daar hoort milieuzorg bij. In de eerste plaats voldoet Honeywell, zelfstandige business-unit binnen een Amerikaans concern, aan de regels die in de gemeente Emmen gelden. Verder probeert het bedrijf op eigen initiatief zijn produkten, inclusief de verpakking, en de produktieprocessen milieuvriendelijker te maken. Veel van wat vroeger afval was, wordt al bewust opnieuw gebruikt en in het komende jaar wil Honeywell chloorhoudende ontvettingsmiddelen gaan vervangen. De aanschaf van een nieuwe afzuiginstallatie voor de gieterij behoort tot de toekomstige milieumaatregelen. Bij een onderneming als de Suikerunie ligt de zaak wat moeilijker.

Het hoge energieverbruik, de watervervuiling, maar vooral de geur- en geluidshinder zijn moeilijk terug te dringen. De Suikerunie laat zich daarin volledig leiden door wat de overheid voorschrijft en heeft - nog - geen last van een slecht imago in de ogen van de consument. In het IVM-rapport zegt milieucoördinator ir. R. Kalwij van de vestiging in Breda dat er de laatste jaren meer bereikt had kunnen worden. Milieu was nog een bijzaak, problemen werden ad hoc te lijf gegaan.

M

ilieu-econoom Frans van der Woerd spreekt over de noodzaak van verinnerlijking. In een bedrijf als de Suikerunie moet het besef nog doordringen dat milieuzorg een zelfstandig en veelomvattend speciaüsme is, het moet 'ingebed' worden in de organisatie. "In managementtermen spreekt men ook wel van commitment bij de bedrijfsleiding. Ofte wel

AH Dubbelvla's; met natuurlijke-en natuuridentieke Weurstoffen

Deze coöperatieve vereniging van achttienduizend bietentelers produceert hoofdzakelijk kristalsuiker. Bijprodukten zijn pulp voor veevoer, de meststof schuimaarde, melasse en xantanen. De suikerindustrie is binnen de Europese Gemeenschap volledig gebonden aan prijsregels en quoteringen, bovendien is kristalsuiker een zogenaamd homogeen massaprodukt; concurrentie op het gebied van prijs en kwaliteit is dus niet mogelijk. Alleen met de verpakking valt nog wat extra succes te behalen.

geen woorden maar daden. Voor een groot deel heeft dat gewoon met gezond verstand te maken. Iedereen in een bedrijf moet dagelijks bij de les zijn. De grote milieuproblemen zijn vaak het gevolg van kleine ongelukjes. Iemand laat even iets in de grond lopen. Tien jaar later kom je het tegen en kost het miljoenen om de boel weer op te ruimen." Heeft het onderzoek voor de Van de Bunt Fundatie hem niet optimistisch gestemd? Zeven bedrijven laten toch in elk geval hun goede wil zien. "Vindt u?," vraagt Van der Woerd. VU-MAGAZ:NE—NOVEMBER

1990

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1990

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1990 - pagina 402

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1990

VU-Magazine | 484 Pagina's