VU Magazine 1993 - pagina 193

^^Ik vind het onbegrijpelijk datje, op basis van dit geloofy in politiek opzicht conservatieve stellingen kunt betrekken. Pas wanneer er geen zwakken en ontrechten meer zijny wordt behoudzucht iets goeds. ^^

mag zijn, dat toen met gedaan. Een van de redenen daarvoor was, dat de PvdA zich toen socialistischer voordeed dan nu het geval is. N o e m het ondogmatisch, maar ik houd niet van ismen. Ik noem mezelf dan ook geen socialist, maar 'Hd van de Partij van de Arbeid', en hooguit, ter nadere aanduiding voor bijvoorbeeld buitenlanders 'sociaal-democraat'. Ik ben in geen geval aanhanger van een sluitende politieke theorie; zo'n theorie - waarvan je alle elementen tot in de details zult moeten aanvaarden, wil je erbij horen - bestaat namelijk niet. N u dat besef ook tot de PvdA is doorgedrongen, kan ik me prima thuisvoelen in deze party." De partij is veranderd, niet de 'homo politicus'Jurgens. "Drie partijen is inderdaad niet niks, althans gemeten naar Nederlandse maatstaven waarin trouw aan de partij en aan eenmaal ingenomen standpunten, hoog genoteerd staat. Ik houd echter graag staande dat ik, wat betreft mijn p o litieke denkbeelden, dezelfde ben gebleven die ik was, maar dat de partijen zijn veranderd. Neem me niet kwalijk: die vorige twee partijen hebben zichzelf opgeheven; allebei!"

gedoemd was; een mislukking in tweeërlei opzicht. Want niet alleen de poging om de christen-democratische eenheid een progressieve wending te geven, is mislukt, maar ook het ideaal van een P P R als club van progressieve christenen, die, toen het er op aan kwam, koos voor een samengaan met PSP en C P N in een vrij machteloze klein-linkse partijformatie, in plaats van met de PvdA en D'66. "Je ziet hoe consistent ik mij in dezen heb opgesteld: in '68 was ik al voorstander van samenwerking met de PvdA, en toen de P P R - tegen mijn uitdrukkelijke wens in - opging in Groen Links was ik het nog steeds. Maar als een partij "waarvan je lid bent tot tweemaal toe niet wil samenwerken met de Partij van de Arbeid, dan m o e t j e zelf maar lid van die club worden. Het is simpel: als je als partij hoge idealen hebt, die niet door de kiezers worden gedeeld, dan zijn er twee mogelijkheden: je blijft die idealen ook in kleiner verband uitdragen, zij het zonder effect, of je probeert die idealen elders onder te brengen. Het zal duidelijk zijn dat het tweede alternatief - de bestuurlijke benadering - mijn voorkeur heeft. "Qua ideeën over de politiek, heb ik mijn verleden dus niet verloochend. Dat geldt ook voor de wijze waarop ik tracht mijn levensbeschouwing in de poHtiek te laten doorklinken. Alles wat ik als katholiek jongetje en jezuïetenleerling heb meegekregen, bHjf ik met me meedragen, zij het niet op een dogmatische manier." H

Is daar ruimte en aandacht voor, binnen de PvdA? "Lange tijd heeft binnen deze partij de gedachte overheerst, dat alles wat christelijk heet gewantrouwd dient te worden als eigerdijk behorend tot het CDA. Je werd als christen in een andere partij doorgaans bijna als een spion beschouwd. Ik vind dat heel onbillijk. N o g niet de helft van alle christenen in ons land stemt CDA, tegen een heleboel niet-christenen die dat juist weer wel doen. Dat wantrouwen ebt nu gelukkig weg. Maar je m o e t j e toch steeds opnieuw bewijzen; aantonen datje deugt." H

lil

Kun je bewijzen dat je eigen politieke denkbeelden niet veranderd zijn. "Destijds streefde ik ernaar om, samen met de radikale jongeren in de A R P , de christelijke partijen om te smeden tot één geheel dat zou bestaan uit een behoudend en een progressief deel. Dat leek ons gezonder dan wat er uiteindelijk als CDA is komen uitrollen: een betrekkelijk conservatief, homogeen blok in het midden. En omdat er voor enige progressiviteit in dat grote geheel geen plaats zou zijn, hebben we de P P R opgericht, als club voor progressieve christenen, waarmee we dat conservatief christen-democratische blok alsnog zouden kunnen openbreken. "Wat je me kunt verwijten is, dat ik niet heb voorzien hoezeer deze poging tot mislukken

Opiniepeilingen wijzen uit dat verkiezingen op dit moment desastreus zouden zijn voor de PvdA. Roept dat frustraties op? "Leuk is anders, maar je houdt toch nog altijd een flinke partij over, die in staat is mee te doen in het politieke krachtenveld." Ik bedoel: persoonlijke frustraties. "Als die voorspellingen bewaarheid worden, is de kans groot dat ik weer op straat sta, ja."

•

Wat dan?

"Daar ga ik nu niet over nadenken. Dat is doemdenken." Dat is geen doemdenken, dat is vooruitzien, hetgeen - zoals het spreekwoord zegt - het equivalent is van regeren!

15

vu MAGAZINE MEI 1993

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen