VU Magazine 1996 - pagina 423

Mark Traa

paadjes door het bos, maar als die overwoekerd raken is er niemand die ze weer begaanbaar maakt. Op de lange duur moet zoveel mogelijk cultuur uit de Galgenberg zijn verdreven. Het is niet de bedoeling, legt Koop uit, dat de paar 'snippers' Nederlands natuurbos het sinds vorige eeuw aangeplante cultuurbos volledig gaan verdringen. De bosreservaten zijn voor wetenschappers vooral waardevol omdat ze een vergelijk mogelijk maken tussen beide bostypen. Te zamen moeten ze uiteindelijk een uitstalkast vormen van alle mogelijke variaties die de Nederlandse bossen te bieden hebben. Van elk bosreservaat is bekend waarheen het zich ontwikkelt: Koop weet uit analyses van de bodem en de vegetatie op de Galgenberg al dat het gebied over ruim een eeuw is uitgegroeid tot een wintereiken-beukenbos. Hóe het bos zich geleidelijk in die richting begeeft, is onderwerp van studie. "Een herstellend oerwoud", zo noemt Koop de Galgenberg als hij zijn auto heeft geparkeerd bij een toegangspad. "Dit bos was aanvankelijk als productiebos bestempeld, maar daarvan is het niet gekomen. Het ontwikkelde zich tot een gemengd bos met veel spontane groei. Een ratjetoe dus, dat we graag in stand willen houden. Menselijke ingrepen zijn uit den boze. Hier mag absoluut niets gebeuren. De bij veel mensen vastgeroeste gedachte dat we bepaalde soorten moeten behouden, wordt hier verlaten. De natuur mag hier haar eigen selectie toepassen. We laten het bos zijn gang gaan, evenals het weer - hoewel er wat dat laatste

Een vlakte, pal naast het bosreservaat, waar de bomen tóch zijn gekapt: dat was niet de bedoeling.

betreft toch al weinig in te grijpen valt." Vandaag regent het. Oudhollands mopperen op het weer is echter wat ongepast in het gezelschap van iemand die zijn onderzoekswerk al onder de meest barre omstandigheden heeft verricht. Henk Koop verbleef weken- en soms maandenlang in de regenwouden van Frans Guyana en Indonesië. Een buitje op de Galgenberg kan er dan nog wel bij. De bosreservaten dienen zo weinig mogelijk te worden verstoord door invloeden van buitenaf, maar de weergoden houdt Koop niet tegen. Door regen en wind meegevoerde vervuiling evenmin. Maar nijvere bosbeheerders die

ongewenste begroeiing weghalen en dode bomen opruimen lopen er niet rond in de bosreservaten. Wat overigens niet wil zeggen dat bijvoorbeeld vuur vrij spel heeft. Henk Koop zou op zich best eens een bosbrand willen laten uitrazen, ware het niet dat de bosreservaten simpelweg te klein zijn om te bekomen van een echte catastrofe. De regel luidt dus dat brandjes worden geblust als ze uit de hand dreigen te lopen. En de onderzoekers moeten soms wel meer kunstmatige ingrepen voor lief nemen. Zo was de afspraak dat de bosreservaten zouden worden omgeven door een 'bufferzone' van circa vijftig meter, om een al te

WCS OKTOBER I996

11

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen