GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1997 - pagina 113

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1997 - pagina 113

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Welk geslacht is het zwakst? Volgens de klassieke denkwijze vormen vrouwen het zwakke geslacht. Maar het is maar net wat je er onder verstaat: hebben we het over de grotere spierkracht van mannen of over de langere levensverwachting van vrouwen? Vrouwen, zo lijkt het, mogen zeker wat het verdragen van pijn betreft het 'sterke geslacht' worden genoemd. Het mannelijk geslacht heeft de reputatie nogal kleinzerig te zijn. Is die reputatie terecht? Ais we op de uitkomsten van een NIPO-onderzoek uit 1994 afgaan, hebben mannen ten onrechte een reputatie van kleinzerigheid. In ieder geval meldt circa vijfenveertig procent van de vrouwen minimaal eens per week door pijn gehinderd te worden, tegen slechts dertig procent van de mannen. Betekent dit nu dat mannen daadwerkelijk minder pijn hebben, of dat ze er alleen minder last van hebben? De eerste mogelijkheid kan niet worden uitgesloten. Het kan zijn dat de constitutie van de vrouw 'pijngevoeliger' is dan die van de man.

Het kleinzerige

zenuwcellen - in het brein. Marmen hebben minder serotonine in het brein. Dat heeft tot gevolg dat ze krachtiger impulsen nodig hebben dan vrouwen om zoiets als verveling te verdrijven. Mannen in het algemeen, maar jongens in de tienerleeftijd in het bijzonder, zijn vaak rusteloze zoekers naar sensaties, nieuwe kicks, ze hebben een voortdurende zucht naar spanning en avontuur.

geslacht

Maar mogelijk zijn vrouwen ook over het algemeen directer en welsprekender in het uiten van hun klachten; ze lijken beter geschoold in het onder woorden brengen van pijnlijke gevoelens, of die pijn nu psychische of lichamelijke oorzaken heeft. Mannen zouden daarentegen meer geneigd kunnen zijn om pijnklachten te negeren. Doorgaan met werken en de dagelijkse dingen doen, net zo lang tot het echt niet meer gaat. In ieder geval is bekend dat de wachtkamers van de meeste huisartsen voor het grootste deel gevuld zijn met vrouwen. Mannen stappen minder snel naar de dokter. En als het dan echt te erg wordt, barsten ze in jammeren uit; ze hebben geen taal beschikbaar om uit te leggen wat er aan de hand is. En mogelijk dat daardoor mannen de reputatie van kleinzerigheid hebben gekregen. Wie er goed over kan praten, maakt de indruk de pijn iets beter onder controle te hebben dan degene die op het moment dat het hem allemaal teveel wordt, uitsluitend in paniek raakt.

Vandaar ook, zeggen sommige hersenonderzoekers, dat jonge mannen een bijna 'natuurlijke' aanleg hebben voor misdaad. Misdaad is opwinding, verschaft prikkels, verjaagt de lusteloosheid. Jongens zijn vaak hyperactief, niet omdat ze van alles en nog wat leuk vinden, maar juist omdat ze zo weinig leuk vinden. Er vindt een constant gevecht tegen de verveling plaats. Bestaande prikkels prikkelen onvoldoende. De prikkels die voor vrouwen voldoende zijn om angst te ondergaan of pijn te ervaren, maken op veel jonge mannen nauwelijks indruk. Ze zien geen gevaar, voelen geen pijn. Soms zijn ze niet kleinzerig genoeg, (KN)

Uit hersenonderzoek komen ook aanwijzingen voor een geringere pijngevoeligheid bij mannen, in het bijzonder bij jongens in de tienerjaren, de leeftijd waarop de mannelijke hormoonspiegel op zijn top is. Het mannelijk geslacht heeft vooral in die leeftijdsfase behoefte aan krachtiger prikkels dan het vrouwelijk geslacht, om in een staat van opwinding te geraken. Dat gebrek aan prikkelbaarheid komt voort uit de hoeveelheid seiotonine - een 'neurotransmitter', dat wil zeggen: een stof die de verbinding legt tussen verschillende

wcs

MAART/APRIL

1997

33

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1997

VU-Magazine | 434 Pagina's

VU Magazine 1997 - pagina 113

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1997

VU-Magazine | 434 Pagina's