GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1998 - pagina 480

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1998 - pagina 480

1 minuut leestijd Arcering uitzetten

Sommige dilemma's houden door de eeuwen heen stand. Zoals dat naar de juiste houding jegens zwakzinnigen. De antwoorden variƫren van oudsher tussen verheerlijking en de gedachte dat het maar beter was als ze nooit geboren waren. De ontwikkeling in

De laatste

de maatschappelijk zorg voor zwakzinnigen weerspiegelt die ambivalentie. Corien van Zweden

Wie de geschiedenis van zwakzinnigen en de zwal<zinnigenzorg wil schrijven, wordt meteen met een probleem geconfronteerd. De term 'zwakzinnig' is een relatief nieuw begrip, dat pas vanaf de negentiende eeuw wordt gebruikt. Voor die tijd had je gekl<en, dwazen, onnozelen en zotten, en allerlei andere vreemde vogels. Sommigen van hen mogen trekken hebben gehad van wat we tegenwoordig zwakzinnig of verstandelijk gehandicapt noemen, maar de groep van zwakzinnigen als zodanig bestond nog niet. Inge Mans

104

wcs

NOVEMBER/DECEMBER

1998

die onlangs promoveerde op een studie naar 'Vijf eeuwen cultuurgeschiedenis van zotten, onnozelen en dwazen', opent haar eerste hoofdstuk dan ook met de woorden: "Er waren eens geen zwakzinnigen..." Wat volgt is een breed opgezet onderzoek naar hoe men sinds de middeleeuwen gedacht en geschreven heeft over wat tegenwoordig zwakzinnigheid heet. Normaal of abnormaal? Menselijk of onmenselijk? Anders of hetzelfde? De antwoorden op die vragen zijn in de loop der eeuwen sterk aan

verandering onderhevig geweest, maar de studie van Inge Mans laat zien dat er bij alle verschil ook veel overeenkomsten zijn. De dilemma's van vijf eeuwen terug blijken op z'n minst herkenbaar te zijn. Op het eerste gezicht heeft de middeleeuwse zot met zijn narrenkap weinig gemeen met de hedendaagse verstandelijk gehandicapte in zijn beschermde woonvorm. Maar bij nadere beschouwing zijn er heel wat vergelijkingen te trekken tussen wie in de middeleeuwen 'swackhoofdig', 'simpel' of 'wesenloos' heette

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1998

VU-Magazine | 492 Pagina's

VU Magazine 1998 - pagina 480

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1998

VU-Magazine | 492 Pagina's