Disquisitio historico-theologica - pagina 14

IV

quod cum

debeat, an vero,

novus

fiducia affirraare ausim,

ille

organismus, qui cursu temporis sponte sua ex hodierna Ecclesia

quoque iure Ecclesiae nomen vindicare sibi queat, immutata ). In veriore autem hac Ec-

prodibit, suo

quamvis'

ipsius notio

sit

parum om-

clesiae notione indaganda, praeparanda, constituenda

nino proderunt

bus

pleraque

nem

definire

nobis

exquisitae

ac grandisonae formulae, qui-

systemata etiamnunc Ecclesiae notio-

dogmatices

pergunt, et queraadmodum in reliquis omnibus a

vanis speculationibus ad ipsas res in facto positas in dies magis

dogmatice

redit,

unice fere

sibi cogitat,

Christum

,

et

v.

non qualem

hominem non ampUus

c.

paradiso

in

sed qualis nostro tempore cognoscatur;

eum fama

finxerit

et decreverint

ohm

oc-

cumcnica conciha, sed qualem historica nostri temporis conscieneura apprebendat; vitae aeternae spera, non qualera somnia-

lia

eam

verint

tandem

sinat

ludaei,

prisci

nobis describit,

quoque

sic

sed

sensu vacuis

in

nostro

qualis

anirao inhaereat,

in Ecclesiae notione exponenda,* de-

acquiescere

duce e conscientia nostri temporis religiosa

formulis, et historia feliciorera Ecclesiae

conditionem raente augeretur, et doetrinae suae lumine praeparet ipsa.

propagatrix non est Ecclesia, sed ipsi

Religionis

ideam

gioni insita vis eius

reli-

Religionis organon singuli

propellit.

in quibus religiosus sensus efTerbuit, et Ecclesia

sunt horaines,

idcirco tantura sic appellari potest,

quidem,

Proprie

coraplectitur.

quod horainum multitudineni

nullus

peculiaris

dogmatica

in

Christiana Ecclesiologiae locus assignari potest, nisi loco de sin-

hominis

guli

Deura relatione,

ad

alterura

adiungere velis de

horainum raultitudinis ad Deum, deque eorum mutua ad invicem relatione^). Omni autem dogmaticae, vel quod eodem

^)

Contrarium

ruckert,

censet

Communionis

qui

(die

Ein

BucMein von der Eirche, Jena 1857,

Gemeinde) nomen praefert, quam inter

Ecclesiam ni-

et

mis severe distinguere mihi videtur. 7)

Neque multum prosunt Ecclesiae

miserunt Gieseler historia posset. S.

1

explicare

Quod

et

definitiones, quas Ecclesiae historiae prae-

Kurtz, quasi ab initio iam eius notio,

debet,

fixa

rataque

eo

sensu,

quam

non derivandum

apud Graecos

coetum translatum

demum

tt.

Ev. Kirchenr.

Miror Schenkelium etiam nunc in Eccle-

expendenda ad Etymologiam provocare. Vocabulum

quo

ipsa

formulis circumscribi

conditum Ecclesiae referens, Ecclesiam talem unice spectare

potuit, qualis re factoque condita est.

Christiano)

usitatisque

contra suo iure fecit eichter (Lehrh. des Kath.

et 25), qui ius

siae notitione

tritis

est.

Cf.

est

a "verbo

eius

izY.aXfZv,

temporis

„

Ecclesia" (sensu

sed vocabulum

intelligebatur,

in

iiDtktjaiu

Christianorum

herzog, Real-Enc^cl. iu voce: Kirehe

S. 5&0.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen