De hedendaagsche schriftcritiek in haar bedenkelijke strekking voor des levenden Gods - pagina 34
rede bij het overdragen van het rectoraat der Vrije Universiteit gehouden den 20sten October 1881.
!
34
dergenade
Arminius tegen desouvereiniteit
Immers het
streed.
loo-
.chenen der profetie waarop anders berust het dan op een loochenen van Gods
Wat
onwrikbaar decreet?
het humaniseeren der inspiratie anders dan
is
g r a t i a,
een nogmaals ingaan tegen een
haar doel
feilt in
De
3*^.
in
de
a-ofia.
der wereld
geschiedenis
rusten
de
eer
die als
i
rresis t
b
i
s
i 1 i
nooit
,
?
tot
poogt steeds het rechtstreeksche werk
„God" ganschelijk daaruit verdween.
factor
Gods
kleiner afmetingen te herleiden en kan niet
al
dus ook de Schrift, die juist tegen
uitwisschen van Gods
dit
Zoo moest
Naam haar
getuigenis in de schaal legt, wel zoolang gedistilleerd, tot de schepping in
een
Darwinistische evolutie overging
wierd
heid
onmerkbare
in een
spiratie
en
;
En
40 de
dienst te doen
om
dagen op
uit,
eerzame
godsdienstvormen
dit
was,
éénzelfde
is
God
profaan
is,
er bovenal in
onze
niet kennen, als zeer
met
categorie
den
beginsel, dat er
dwong en dwingt
gods-
geen
daartoe.
moest natuurlijk geheel de Schriftstudie, vooral des Ouden
„godsdienst"
een
is
her-
het volk dat nog gelooft.
Haar wijsgeerig
en
heilig
Immers
Testaments, omverwerpen. voortaan
bij
er steeds, en
onder
saam brengen.
dienst van Jezus
de in-
derwijs eenzijdig op den
de afgoderijen der natiën die
scheidsmuur tusschen
Maar ook
was
wereld
der
a-ofia.
humanus
;
ziel
den Auctor primarius geen hooger eere
leste voor
bleef dan als reclame
het wonder wegschool
aanraking van een dés onbewuste
ten slotte de auctor
voorgrond trad, dat ten
;
op
critiek
reeds die enkele naamsomzetting
om
noemen, wat niets dan godtergende afgoderij
te
dat
Oud- Verbond, waardoor heel haar wereld-
En
kwam men
beschouwing geoordeeld
ligt.
dan de Schrift het
ook Iraëls godsdienstige ontwikkeling met die der
heidenen de
van wat
Zoo de
uit
edeler
eenzelfden
wat zeg
ge dus
philosophie
leiden,
om
om
om, heel anders
om
„Deus-homo"
langs alle paden den
met
ijzeren consequentie toe
weg
te
werpen,
in
moest óf,
waar
zoolang de legkaart dier Schrift uit een te nemen
in, die
te leggen, tot ten leste
valsche hypothese van de
Maar zoo tast ge dan ook
zijn adelbrief verscheurt,
kostelijkste aller rozen laf
toe,
van wat Jezus' beleed
te zetten, er
weer anders in elkaar
zegel had gewaarmerkt.
óf
ik,
óf heel de Schriftuur met minachtig
tegen haar beginsel
dan
M. H! hoe deze onweerstaanbare geestesdrang van
piëteit hiervan afhield,
en
er
wortel te laten opschieten, en ten slotte zelfs
onzer eeuw,
den „Homo-deus"
zoo
volken te laten meewerken aan de constitueering
afgodische
Israël,
ziet
leert,
die,
in stee
van
dit
óók
die Schrift, vlak
(Tofix roü Mo-fiou
niet
ruwe uitbladeren van deze
van Saron met hand en hand tegen
óf onnadenkend genoeg
is,
om
zich
met haar
minder hoe elk theoloog
door
dit
Schrift te zelf laten meêsleepen en het te vergoelijken
te gaan, zelf
humaniseeren der bij
het
gemeen.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1881
Abraham Kuyper Collection | 64 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1881
Abraham Kuyper Collection | 64 Pagina's