Tractaat van de reformatie der Kerken - pagina 137

DE SCHIJNKERK. tot eigen formatie,meest

II

t

soms levende van haar eigen kerkelijk levenssap.

Ook dit is

een der gevaarlijkste deformatiën van de kerk van Christus, die gemeenlijk in milderen vorm, zonder nog als sectc op te treden, zich in sectarische

paden openbaart.

Sectarisme namelijk

drijft

elke groep

reeds in de kerk van Christus, die een aparten kring formeert, en daar-

voor een ander middenpunt koos dan het middenpunt der kerk zelve. Het middenpunt der kerk is de geheele waarheid, levende in hem die sprak „Ik ben de waarheid." Een groep om dat middenpunt in de kerk, tijdelijk tegen de kerk, geformeerd, blijft kerkelijk en mag nooit secta:

genoemd. Maar vormt

risch

zich een kring van enger verbondenen, die

óf een enkel punt uit de volle waarheid uitlichten en tot middelpunt stellen,

óf ook

in

eenig menschelijk persoon, nog levende of reeds

gestorven, de samenbinding hunner geesten vinden, óf

ook

die buiten

de genademiddelen hun eigenlijke gemeenschap der heiligen zoeken, dan zijn deze kringen s e c t a r s c h in aard en wezen, en moeten i

wettige ontwikkeling tot formeering van eigenlijke secten overgaan.

bij

Van schismatieke waagd,

formatiën behoeft hierbij ter nauwernood ge-

meestal slechts ontstaan uit morrende ontevredenheid over kerkelijke rechtspraak, of door overdrevene gehechtheid aan kerkelijke uitwendigheden. Deze formatiën blijken

daar

deze

formatiën

dan ook meestal geen wortel te hebben, verdorren spoedig, en sterven uit. Een scheurmaker is dan ook in de schatting der kerk steeds een ontevredene geweest, die uit het vleesch werkte en toegaf aan onheiligen toorn, terwijl de sectarische lieden, en de secten die uit hun woelen opkomen, bijna altoos misleiden zijn, dolende te goeder trouw; personen in wie ernst en hemelzin werkt, maar die deels door de schuld der kerk, deels door eigen onvoorzichtigheid en hardnekkigheid, zich niet tot beter lieten gezeggen. Zoo is bijv. het perfectionisme op dit oogenblik, evenals de ethische kring nog slechts een sectarische beweging in de kerk, terwijl het Darbisme, Irvingianisme, enz. secten zijn, die zich reeds zelfstandig poogden te organiseeren en nu als woekerplanten leven op den kerkdijken stam.

§

49.

Hoe de kerk door deformatie ten

slotte in

een schijn-

kerk verloopt. Vat men nu in

de

al

belijdenis

liefdewerk;

in

de leeken en de dienaren; in de tucht en in het het kerkbestuur; door de secta-

deze deformatiën saam,

en

in

de

in

genademiddelen;

den eeredienst en

in

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen