Tractaat van de reformatie der Kerken - pagina 147

VAN REFORMATIE DOOR GEESTELIJKE OPWEKKING. bestaan,

wiens

ongeestelijke

of fanatieke overspanning voor de

zin

kinderen Gods genoegzaam openbaar

En

121

is.

door kunstbewerking, door breuke, door verscheuring van banden kan en mag het onder het volk dat God vreest, alleen dan komen, als de Heere zelf zijn volk bezoekt, de tot

reformatie

mannen verwekt, die zijn kudde kunnen uitleiden en zelf hun vooren achtertocht is op hun weg door de woestijn. Er moet dus niet maar gezegd, dat, ja, ter laatste instantie alle werking, en dus ook de reformatie der kerken, tot God kan worden teruggebracht neen, maar er moet beleden, dat er nooit of nimmer ;

reformatie in de kerk des Heeren,

zij in den vorm van opwekking, door noodzakelijke breuke, tot stand kwam, of de bijzondere inwerking van de goddelijke genade begon dat heerlijk werk, zette het door en wist het te voleinden. 't

als

zij

§

geleidelijk

53.

Van

herstel,

't

zij

reformatie door geestelijke opwekking.

opwekking,"

„Geestelijke

't

réveil

of

revival,

is

een later

in

zwang gekomen woord voor hetgeen onze vaderen beter noemden „vernieuwing van het verbond." Het heerlijke type voor den drang tot zulk een geestelijke verwakkering bezitten de kerken Gods in de zeven brieven, die de Christus door zijn heiligen Apostel Joannes aan de zeven kerken van Klein-Azië zond, en die ons nog toespreken in Openbaringen, hoofdstuk twee en drie.

Deze brieven

zijn niet gericht aan heidenen, noch ook aan onDie aan de kerk van Laodicea uitgezonderd, over welken beknoptheid ons hier ter plaatse verbiedt uit te weiden,

bekeerden.

onderstellen

alle deze brieven, dat de kerken, aan wie ze gericht krachtig in heur belijden staan, en voor verreweg de meerderheid van heur leden blonken in krachtige bezieling des geloofs. Er waren zijn,

verkeerde

elementen ingeslopen; zondige leer zocht en vond ten ingang; hun werken waren niet vol; de Heere had eenige weinige dingen tegen haar er ontbrak het ideale evenwel, de kerken als zoodanig waren noch afgevallen noch verwaterd, noch ook deele

;

;

—

wereldsch geworden in den zin waarin wij over onze kerken klagen. Het waren in elk geval nog én belijdende én geloovige kerken. En zie, desniettemin grijpt de Christus deze kerken om deze kleinere onvolkomenheden (naar wij thans zeggen zouden) derwijs krachtig en snijdend aan, dat ze vermaand worden tot „bekeering," tot „versterking van het overige, dat sterven zou," tot een gedenken vanwaar zij

uitgevallen

waren,

en

een

doen

van de eerste werken, en dat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen