Uit de diepte - pagina 145

:

139 Veronica kan gevonden worden, die ons zijne heilige trekken voor oogen stelt. Evenmin zoudt gy den Christus kunnen teekenen als (om de woorden eener vrome vrouw te bezigen) gij de zon met een houtskool zoudt kunnen schetsen. Toch is de kerke Christi de beste beeltenis van Hem, als die kerk in haren Goddelijken luister zich vertoonen mag. In het harte der bruid is door het eeuwig zonlicht in onbegrepen wonder de beeltenis van den Bruidegom afgedrukt en daarom kan zij getuigen »Ik ben zwart, doch liefelijk." »Kerk" is zij geheeten naar haar Heere; Zioniete naar Hem, die in Zion woont; naar Salomo heet zij Sulammith. Als daarom de Heilige Geest zyne gedichten uitspreekt van eenon Koning, in wiens lippen genade is uitgestort, dan wordt de koningin niet vergeten, maar bezongen, als » staande aan zijne rechterhand in het fijnste goud van Ofir, geheel verheerinwendig." (Ps. 65) de liefde de bruid bezielt om den Bruidegom te bezingen, daar wordt het hoogste lied gehoord: »Mijn liefste is blank en rood; Hij draagt de banier boven tienduizend; zijn hoofd is van het fijnste goud zijne oogen zijn als der duiven de waterstroomen; zijn gehemelte is enkel zoetigheid en bij al wat aan Hem is, is gansch begeerlijk. Zulk een is mijn liefste, ja zulk een is mijn vriend, gij dochters v!",n Jeruzalem." Dat lied blijft niet onbeantwoord, maar het wederlied klinkt: ï>Gij zijt schoon, mijne vriendin! gelijk Thirza, liefelijk als Jeruzalem. Een eenige is mijne duive, mijne volmaakte. Wie zij, die er uitziet als de dageraad, schoon gelijk de maan, is zuiver als de zon, schrikkelijk als slagorden met banieren? Wat ziet gijlieden de Sulammith aan ? Zy is als een rei van lijkt

Waar

;

twee heiren." Draagt de Heere Jezus zoovele namen, niet alleen naar den staat zijner vernedering, maar ook naar den staat zijner verhooging, ook de kerke Christi wordt met menigen naam genoemd. Niet alleen naar haren natuurstaat heet zij de afgewekene, de verlorene, de hardnekkige, de doemwaardige, maar ook draagt zij namen naar haren genadestaat. En evenmin als éen naam den Koning der kerke in al zijne heerlijkheid u noemen kan, evenmin kunnen, omdat Christus in haar leeft, de zegen en de koninklijke majesteit der kerke u in éen woord worden genoemd. Hier worden de verkorenen vergeleken met schapen van den eenigen Herder, daar met ranken van den waren Wijnstok. Hier leest gij van een koninklijk priesterdom, daar van een uitverkoren, een verkregen volk. Hier heet het de huisvrouw van 's Heeren jeugd, daar de prinsendochter; nu zijn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen