Het Calvinisme en de Kunst - pagina 69

69 noliim

summa,

In

est.

dotibus ^H'iilem

meo

docere,

quao

illani,

Muses

jiidicio,

flüruis.se variis ol egregiis

vuluit.

et ip.sani iiiexcusabilcm

reddeient, et liiculeiila essent

diviiiae Ixtnitalis tesliinonia".

Hieruit

eeuwige aclit.

maar

nochtans eert

die

P. de Kunst, ook waar

Calvijn:

dat

dus,

blijkt

doelt,

als

„een gave

die

(.lods,

vermogen aanspraak

veeleer als mensclielijk

ze

Jieelt

op

niet

volstrekt niet

mag

liet

geniin-

op onzen

"'

lof

laude dignaj. Z«'Us noemt hij ze een „benediclio Dei." een zegening, die (Jod aan ons geslacht schonk. H;j eert er , uitstraling

(donuni Dei mininiespernenduni

el virlus

en ^trelleluke gaven van den Heiligen ze als , uitnemende gunstbewijzen, waarmee de Heere ons verrijkt" (excellentes graliae, quibus nos dilavit D(jminus). 2. Deze gave der kimslen is voor een niet gering deel juist geschonken aan wie van (Jod afdoolden.. en dat om tweeërlei oorzaak; ten eerste, opdat zij zoo, op lm n wijze, toch(iod verheerlijken zouden en ten tweede, opdat deze begiiliging

van (ioddelijk

in

CJeest"'

divini

(lucis

licht"

(|)raeclara Spiritus

dona).

radii)

Hij

|)rijst

;

zou benemen. En 3. Op zichdamnari meretur). Slechts het misbruik, dat van hel schooue gemaakt W(ji-dt, is den mensch onwaardig en gaat in legen Gods bevel (absit inanis obleclalio, quar homincs a melioribus exerciliis abductos in vanitale occupet.) in zijn Commentaar op Exod. '.M:'2, vindt ge dezelfde beginselen beleden, en zegt hij met nadruk: , artes omnes a Deo manare, et ideo debere censeri divinas in venticjiies" Tom. I p. 508, Ed. Brunsvig, Tom. XX\' p. 58. En eveneens op Exod. 35 31, waar liij er bijvoegt: (bas artes) non doles fuisse naluraliler hominibus ingenitas nee industria paralas. Tom. I p. .570 Ed. Brunsvig, Tom. XXV, p. 02. En waar dit van Bezaleël en Aholiab bijzonderlijk gold, geldl het ook van elke kunslgave; want ook de „bona nalui-ae proveniunt a Spiritu Dei, qui singulis non minus dal intelligere quam vivere"; waar, „inlelligere" beleekenl, wal wij bewustzijn noemen. Tom. 1. p. 570''. In zijn Commentaar op Jesaja 28 21) spreekt hij het uit, dat ook de artes liberales te be.schouwen zijn als „a Deo pro fee tas'", en dat we ook hierin de „bonitas Dei" hebben te eeren, opdat in „minimis et maximis laus el gloria Ipsius celebretur. Tom. III. p. t7.5^ Te ilezer zake ilienl ook zijn verklaring op 1 Cor. 1 17, waar hij de vraag bespreekt of de kunst der welsprekendiieid Ie verwerpen zij, en deze in dien zin beantwoordt, dat dit niet kan, wijl ze een donum Dei est. Immers gelijk Augusliiuis leeiaarde: „Qui fecit Petrum piscatorem, fecit Cyprianum rhelorem". En dan gaat hij voort: „Non liaec ergo damnanda eloquenlia, nee aspernauda est, quae non huc special, ut Chrislianos in exlerno verborum colore delineat, ut eos inebrial vana oblectatione, ut suo tinnilu aures feriat, ut sua pompa tanquam involucro obruat Christi crucem, sed potius ut ad nativam Evangelii simplicilalem nos revocet." Tom. VII. \). 117''. Over de artes libeiales als bestanddeel van de algemeen e genade: „quae conlingit promiscua piis el impiis", en die

met zooveel uilnemenils hun

zelf

is

alle verontschuldiging

het selictone ninmier sloclil. (Mullo

minus per

se

:

:

:

dus

te

lieschouwen

([ueril

pnsl

Rel. Chr. vindt. p.

lil).

1.

„bona quae

als

zijn

vei-o bono spoliala

(jiiam c.

Ed. Brunsvig.

IV. § 31,

Tom.

1.

hunianae naturae Dominus

est

(c.

15),

spreekt

hij

reli-

zich uil in Insl.

waar tevens de algemeene genade haar bepaling p.

325 O

en bijna eensluidend ed.

Tom.

1551).

II.

197/8.

Ook geiiiKjt

in

den

strijd

zichzelf wel zimi

waren

sooidijk toe neigde

met aan Fa rel I'lil.

over de komedii' handliaat'tie Calvyn, zelfs tegenover

Ürunsv.

Ie

XII.

om

'MS.

:

alle

zijn

ambt-

weren zijn, maar op bezwaar verviel. En waar hijerperIe

genotzucht hel zwijgen op

te

het

in te richten, dat alle

aan

betuigen p.

om

misbruik

Michel Cop, het standpunt, dal ze

leggen, eindigt hg toch

Video non pos.se negari omnia obl ec In den Iraiil der (Jrieksche spelen bad men

I

a

m en ta.

te

(ieneve

op sladskosten in de open lucht een zedesluk laten opvoeren, waar heel de burgerij bij tegenwoordig was, en waarvoor men zelfs de avondbeurt in de kerk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen