Eer is teer - pagina 27

:

:

en welvoeglijkheid. Onlijdelijk was de hoogmoed, de onkunde, niets te de waanwijsheid, de baldadigheid in personen, die oordeelden vele zoo zich als ontzien te hebben, en op hunne verwanten steunende,

billijkheid

vorsten rekenden."

')

Vooral Oranje was door deze Regenten niet schandelijken trots gehoond. Maar ook de burgerij was door hen op tergende wijs beleedigd, w^ant, zoo vervolgt

hij

het minste »Niet gemeener in dien tijd dan onbesproken Ingezetenen om tegen hen verwanten zijner misnoegen van een bijzonder Regent of een bejegeningen onheusche met en opgevat, voor Burgemeesters te ontbieden bedreigingen wederom t'huis te zenden: waarbij dan het scheldwoord

en van kerel zeer gemeen was."

-)

Ziehier eenige staaltjes, die

hij

mededeelt

«Een Edelman van een oud geslacht, Lieutenant en dikwijls voorbijgeeen recht gaf, gaan bij bevorderingen, waarop zijn langdurigen dienst hem De Kapiteinsplaats. de om Compagnie, zijn vroeg bij het openvallen van verachting, die met hem ontfing vervoegde, zich hij Burgemeester aan wien wat Adel was, of daartoe die ''het toen stijl was bij Regenten, aan alles dit niet, en als een Landbegreep Hij toonen. te ruimschoots behoorde, de kaart niet kennende van de toenmalige gesteltenis in ons hare weldaden Holland, haalde tot zijn aanbeveling zijne oude familie en op. Het verwachtingen aan 't Gemeenebest bij zijn eigen langdurige provinciaal

andwoord was: "Gij schijnt u veel te maar om u te toonen, hoeveel dit weegt

voorstaan op uwen adel; een Burgemeester van Amster-

laten bij

een stomme mof, !" en gij, mijn Compagnie verscheen), «Jan, van Adel, dat heertjens uwen vertel en heen, nu ga Edelman, Heer de post begeven is." de dat maar hebben, noodig niet Adelquartieren hun wij

dam

(hier ik

schelde

men, en

de

maak u Kapitein van

lijfknecht,

die

lach behoefde zeker dit antwoordniet nog te verbitteren; heel hart zitten, als met eenen weerhaak, en was dra door

Een verachtende

het bleef in het het Gemeenebest verspreid."

Een ander

staal

')

vermeldt

hij

aldus:

jong meisjen, geweld«Ik zal hier de Zandvoortsche geschiedenis van een en in het duin omgekomen, gewelddadigheid dadig verkracht en in die

')

')

BlLDERDijK,

V'ad.

Ibidem, p. 179.

Gcsch., XI, p. 178. ')

Ibidem,

p.

182.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen