Locus de Consummatione Saeculi - pagina 42

40 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

11:4 idem.

Spr.

Spr. 11

Öpr. 15

:

17,

:

24.

28 hetzelfde van de „tucht" gezegd.

de klare, heldere uitspraak, de volledige uiting dezer gedachte. Er is sprake van een pad des levens in tegenstelling met den weg, die naar de Öcheool leidt. Het eene loopt naar boven, de andere gaat naar beneden en Dit

is

het betreden van het pad des levens lende macht van de Scheool. Jesaja 25

:

is

middel

om

te

ontkomen aan de

hel-

8.

Triumf van Jehovah over den dood. Weer dus de Heere voorgesteld als eene macht, die den dood aan kan, er eenmaal de overwinning over zal Die dood wordt aangegeven als oorzaak der tranen en van bevechten. smaadheid. Welnu, met die overwinning des Heeren ovei den dood zal tegelijk het einde gegeven worden van de smart en de smaadheid van het volk. Ezech. 37.

Een prachtige

profetie,

't

zoogenaamde

„doodenveld van Ezechiel". Eerst

Grij weet het!"(vs. 3) aan Gods Almacht, hij staat niet in de idee, dat het niet kan; alleen, 't is hem nog niet geopenbaard. De vraag: „zullen deze beenderen levend worden?" is een vraag van den Heere aan den profeet, niet omgekeerd. — Ook hier weer een krasse vorm van overwinning op den dood. De reconstructie van alles, wat de dood gedeconstrueerd had, wordt zoo

staat de profeet er aarzelend tegenover. „Heere, Heere, Hij

niet

twijfelt

beslist mogelijk uitgesproken.

De

allersterkste

kerk

altijd

Job 19

:

die ditzelfde verdiept iu

uitspraak,

den persoon, heeft de

begroet in:

25-27

(Hebr. tekst).

Letten wij eerst op het verband.

antwoordt hier van uit zijne ellende, klaagt over zijne eenzaamheid vv. zijn gebeente kleeft aan zijn vleesch (vs. 20); hij is ontkomen met de huid zijner tanden en in de diepte van die verlatenheid gevoelt hij Job

VS.

17

zich,

;

alsof hij reeds in de Scheool

fermt u mijner enz."

„Waarom

vervolgt

(vs.

Gij

21

was neergedaald. Daarom

roept

hij

:

„ont-

v.).

mij

als

God en wordt

niet

verzadigd van mijn

vleesch?" enz.

„Want

mvjn Verlosser

ik weet,

leeft."

Alles begeeft hem, niets troost tisch

besef op.

Zijn

hem

verstomt;

dat hij zijne voor eeuwig op een rots te schrijven

groot,

en nu waakt in

hem

in

eens een profe-

wat hij gevoelt, is zoo oneindig vrienden roept om het met eene ijzeren griffie en lood

klaagtoon

(vs.

23, 24).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen