Locus de Consummatione Saeculi - pagina 470

138 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

wanneer men nu onjuist onderscheiden wil in twee sferen, van natuur en genade, dan behoort de magistraat in de sfeer van het natuurlijk leven, en niet in die van het genadeleven. Juist is die enyeren als

de

zin,

en

sferen

omdat men alsdan moet verstaan, dat de Gratia communis van het natuurlijk leven behoort en de Gratia specialis tot het gebied der genade. Doch deze algemeene term mag hier nu wel gebezigd worden. Wanneer men in de Dogmatiek, de expositie van de leer der waarheid, aan een dergelijk punt toegekomen is, dient men altoos wel in 't oog te houden, icat de verhouding is in de Openbaring Gods in de natuur en de Openbaring Gods in zijn Woord, wat de verhouding is tusschen de algemeene Openbaring in den kosmos en de bijzondere Openbaring in de Heilige Schrift. Uit den aard der zaak zal dit punt, wat zeer breede toelichting zou eischen, hier niet uiteengezet worden; alleen geven we kortelijk de stelling aan, die hier geldt. Men mag niet den weg opgaan van vroegere theologen (niet evenwel van die tegenstelling niet,

tot het gebied

der

Reformatie,

hier

komt

heb ik de

uit

almachtig

is,

de

H.

maar der theologie, Schrift,

lateren)

zooals

zoodat

zooals Vitringa

komt

ze

uit de

c.

s.,

die aldus spreken:

natuur en daar, zooals ze

de kennis, dat er een

1.

God

bestaat, die

en rechtvaardig, tot de kennis van de natuur behoort algemeene zedewet, en 2^. alles wat daarbuiten ligt tot het

wijs, heilig

en evenzoo de gebied der bijzondere Openbaring gerekend wordt. Deze indeeling en de voorstelling om 't aldus in te deelen is principieel valsch om deze reden, dat

kosmische openbaring zonder liooger licht gekomen is tot Godskennis wil afleiden. Alleen wanneer de H. S. ons oog verlicht en ons een juisten blik op den HÓöfio? doet werpen, onderwijst de natuur om ons heen en de inspraak van ons eigen hart omtrent natuur en God. De bijzondere Openbaring moet men nooit op zich zelf nemen, maar altijd neemt ze de openbaring der natuur in zich op. De natuurlijke Openbaring blijft altijd fundament van het huis, waarop het andere gebouwd is, is altoos in de bijzondere Openbaring gesubsumeerd. De bijzondere Openbaring kan zonder de natuurlijke geen voet verzetten, omdat ze dan geen aansluitingspunt in den mensch vindt. Bovendien is bekend, hoe in de Heihge Schrift niet alleen genadeopenbaring gegeven wordt, maar ook de Openbaring uit de natuur daarin breed is opgenomen. Cf. Ps. 19. Be hemelen vertellen Gods eer, en het uitspansel verkondigt zijner handen werk vs. 2.) Dit is een natuurlijke Openbaring, die we eerst zien bij het licht, dat de bijzondere Openbaring doet uitstralen. We gaan evenwel niet verder op de stelling in, daar thans genoeg gezegd is om het euvel te voorkomen, dat men deze twee gaat juxtaponeeren en coör-

niemand

ooit uit de

hetgeen

men

uit de natuurlijke

(

dineeren, alsof ze elk op eigen

fundament naast elkander stonden.

.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen