Locus de Consummatione Saeculi - pagina 324

322 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). f'n

..icij

Want

zullen eemviglijk op de

aarde leren"

.

de troon Gods daalt neder op de aarde. Het onderscheid tusschen het bij God en het leven op aarde valt weg, omdat maken niet langer twee uit, maar zijn één.

leven in den hemel elkaar vloeien;

zij

beide in

Het leven der gelukzaligheid zal derhalve geen spiritualistisch, maar een kosmisch karakter dragen. Dat blijkt ook uit: Matth. 5:5; 2 Petr. 3 1:3; Hebr. 2:5; Apoc. 21 1, 3, 11 Apoc. 22 1 en 3; :

:

:

;

en wordt eveneens bevestigd door Matth. 26 29 en dergelijke uitspraken. Dit strookt ook geheel met de profetie van het Oude Verbond, dat leert, :

dat do menschelijke verhoudingen en de kosmische existentie wel geïdealiseerd, maar niet vernietigd worden, zoodat, evenals uit de beschrijving van het

nieuwe Jeruzalem in Openb. 21 blijkt, de elementen blijven voortbestaan. Denk b. v. wat het plantenrvjk betreft aan .,de boom des levens, voortbrengende twaalf vruchten, van maand tot maand gevende zijne vrucht enz." (Openb. 22 2) en wat het dierenrijk aangaat aan de bekende profetieën van .Tesaja en Jeremia, als o. a. „En de wolf zal met het lam verkeeren, en de luipaard bij den geitebok nederliggen enz." (Jes. 12 6 en 7). Zullen dan in dat rijk ook dieren zijn? .Ta, mits dan gedacht in de potenzierung, waarin l)ij de beschrijving van het nieuwe .Jeruzalem het delfstoffenrvjk wordt gegeven, waar in plaats van met baksteen de fondamenten en poorten zijn gebouwd van Jaspis, Saffier, Chalcedon, Smaragd en allerlei ander kostelijk :

;

:

gesteente en paarlen.

Wanneer men

zich een afstand denkt tusschen de materie

van deze aarde

en die der nieuwe, even groot als die tusschen gewone baksteen en saffier of diamant, dan verkrijgt men eenig begrip van de oneindige permutatie, van

nieuwe schepping. Denkt men zich datzelfde proces overgebracht op de plantenwereld, dan

die Soga der

komt men

tot

den grond en

zijn, die wel in den wortel samenhangt met de tegenwoordige wereld, maar

de voorstelling, dat er eene heerlijkheid zal

in

oneindig gepotenzirt.

Zoo ook wat het dierenrijk betreft. De palaeologie van de zoogenaamde anti-diluviaansche dierenwereld (pagidermen) leert ons nu reeds een onbegrijpelijken overgang van de dierengeslachtcn kennen. Wanneer men die ontzettende dieren vergelijkt met onze tegenwoordige dieren, dan vertoonen ze wel één type, maar met een groot verschil, een enormen afstand in fijnheid van bewerktuiging enz. Denk u nu dit verschil nog eens zoo groot, dan kunnen we het verstaan, dat de type, die God in het leven riep, wel blijft, maar verbazend wordt verheerlijkt.

Ook wijzen we, behalve op de genoemde plaatsen

in Jesaja

en Jeremia.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen