Locus de Consummatione Saeculi - pagina 25

23

College-dictaat van een der studenten (Dog-matiek).

De geloovigen a.

leiden dus tweeërlei leven:

een chronologisch leven in den

KÓsfiog;

een Jcotj alavCo? in gemeenschap met hmi Heer en Heiland en deze is uit het chronologisch leven uitgenomen. Omdat zij als geloovigen met Christus b.

gemeenschap zijn praesenti fide, valt de tyjd weg. Daar zijn geen eeuwen Men beweegt zich op geestelijk terrein. En daarom is het denkbeeld, alsof de komst des Heeren chronologisch zou aan te duiden zijn, onmogelijk. in

meer.

De chronologische rekening

geldt hier niet.

Toch ligt er aan de voorstelling, dat het iyyvq is, ook chronologisch meer waarheid ten grondslag, dan men oppervlakkig wel meent. Toen Paulus stierf was hij terstond uit den tijd. Voor hem is sedert zijn sterven tot nu toe geen tijd verloopen en voor hem zal er geen tijd verloopen tot de wederkomst des Heeren. Voor hem is dus de dood en de parousie volkomen gelijk. En wat voor hem gold, geldt nog voor ons. Ook als ons de laatste klokslag in de ooren dreunt, komen wij buiten den tijd. Ook tusschen onzen dood en Jezus' wederkomst zal er geen xQÓ^'os meer verloopen. Voor een christen valt eigenlijk zijn persoonlijke dood en de parousie des Heeren samen. De parousie is geen nudum factum, dat buiten verband staat met hetgeen 3. 2.

voorafgaat,

maar

ze

is

de laatste incisie, die het zéloq aanbrengt voor eene

ontwikkelingen. — Een trein, die om tien uur Rotterdam hier aankomt, is een uur lang al komende. — Christus is niet nu rustende, al maar wachtende op een zekeren, vastgestelden dag, waarop Hij dan plotseling komt. Neen, Hij is steeds komende, zooals Hij tot het Sanhedrin zegt: „van nu aan zult gij zien den Zoon des menschen, komende op de wolken des hemels." Dat komen is éen actie. Het moment van komen is wel een incisie, maar dat komen zelf is éen heendringen op het punt, dat Hij komt. De Heere is altijd door haastig komende. Alleen: Hij moet allerlei stadiën door en deze stadiën zijn niet gegeven door willekeur, maar zijn naar den aard der geestelijke worsteling, die Hij als Messias ondernomen heeft. De macht van Satan heeft een zeker aantal potenzen van verzet. Deze moeten alle tot openbaring komen, opdat de Christus die alle één voor één onderdrukke en vernietige, opdat de triumf van zijn koninkrijk een eeuwigdurende en volkomene zij. Dus: de apostelen hadden niet moeten zeggen: „de Heere komt nog niet!" Juist omgekeerd; zij moesten het verkondigen: „de Heere komt haastelijk!" En in plaats, dat wij hen zouden beschuldigen van vergissing of overdrijving, ligt integendeel de schuld bij ons. De Kerk heeft alle eeuwen door en dus ook thans te belijden, wat de apostelen zeiden. Dat wij dit niet doen, getuigt geheele

reeks voorafgaande

uit

tegen

ons^

tegen

onze gezonkenheid,

tegen

onze

geesteloosheid,

die altijd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen