Locus de Consummatione Saeculi - pagina 758

426 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

En even kras

is

Deut. 17 vs. 2—6,

waar schier nog sterker, niet eens van maar eenvoudig van liet feit zelf van deelen waar tegen eiken man en tegen elke vrouw,

verleiding tot afgoderij sprake

neming aan afgodendienst, die

is,

aan afgoderij schuldig maakt; zonder doods geëischt wordt.

zich

zweem van

verschooning, de

straffe des

Zelfs

inquisitie

is

in

vs,

4

gelast.

Komt

het gerucht van zulk een zich

buigen voor afgoden der Overheid ter oore, zoo moet

onderzoek hebben en onder eede betuigen, dan is de straffe des doods onverbiddelijk aan hom te voltrekken. Vanwaar komt het nu, zoo vragen we, dat een Bijbelkenner als de heer Van Velzen, zich niel op deze Schriftuitspraken en wel op Lev. 24 vs. 16

naar instellen, en

beriep

al

zij

er terstond

zijn er slechts twee, die het gezien

!

Men zou anders

hem

zoo zeggen, dat juist deze uitspraken veel beter

voor

konden dienen. Hij wil betoogen, dat God de Heere de wering en uitroeiing van afgoderij en valschen godsdienst aan de Overheid heeft opgedragen, desnoods door de straffe des doods. En zie, terwijl er nu twee zoo stellige geboden staan, die juist opzettelijk over de uitroeiing van afgoderij door de doel

zijn

des doods handelen, laat

straffe

maar

van,

waar van

plaats,

En

slaat

toch,

ze

hij

toch deze beide liggen, rept er zelfs niet

stilzwijgend over,

terwijl hij zich

wel beroept op eene

afgoderij of valschen godsdienst ganschelijk geen sprake

hoe bevreemdend

ook oppervlakkig schijne, het

dit

is.

volkomen

is

begrijpelijk.

De heer Van Velzen heeft namelijk niet het Oude Testament genomen, en wat aan de Overheid in zake afgoderij en valschen godsdienst was opgedragen, maar nam integendeel zijn uitgangspunt in de kerkelijke daaruit saamgelezen,

Rome tot ons kwam en getemperd op onze latere Gereformeerde theologen overging. Naar die getemperde traditie nu stond het bij hem vast, dat er geen inquisitie mocht zijn; dat alleen de verleider gestraft moest; die verleider alleen in bijzonder erge gevallen, en dat men uitsluitend traditie, gelijk die uit

in het allerergste geval ^

mocht voortschrijden

Die voorstelling haalde de heer

met

voorstelling

die

kwam

hij

heilig arsenaal naar de noodige

En

tot

tot de straffe des doods.

niet uil de Heilige Schrift,

de Heilige Schrift, en nu zocht

wapenen,

om

zijn stelling te

hij

maar in dit

verdedigen.

toen natuurlijk verging het hem, gelijk het ieder in die positie vergaan

zou, toen liet

was

Van Velzen

Deut. delijk

vertrek

hij

liggen

wat

hij

niet

kon gebruiken en nam wat

z.

i.

pasklaar

maken.

te

— 10 was onbruikbaar, want dan zou de Overheid onverbidmet den dood hebben moeten straffen, die in het stille huisook maar gepoogd had iemand van den levenden God af te trekken. 13

een

VS. 6

ieder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen