E voto Dordraceno - pagina 475

ZONDAG

HOOFDSTUK

XVI.

463

VII.

openbaar wordt reeds een vrucht en uitwerking van het offer dat Christus voor hen bracht.

Vandaar dat onze Gereformeerde vaderen de vrucht van het kruis

om ook

zoo op stonden,

er

behandelen, en dat de Catechismus ook aan

te

die vrucht des kruises, die in onze reinigmaking bestaat, een afzonderlijke

Vraag

wijdt.

Eerst dan toch, als elke werking des heils en der heiligheden in ons,

van het kruis voor ons

als een vrucht

treedt, is

de Pelagiaan en de Re-

ons overwonnen. Eer

niet; en alle prediking van den Christus, onze zonden en overgeleverd is om onze ongerechtigheden, maar die het daarna nog in onze keuze stelt, of wij van deze teweeggebrachte verzoening gebruik zullen maken; of ook dat

monstrant

in

die wel erkent dat Hij stierf voor

het

nog aan ons staat komen; is niet

of bij deze verzoening de nieuwigheid des levens

bij zal

uit

den Gereformeerden wortel maar

den Ar-

uit

miniaanschen hoek.

De Gereformeerde

maar één werk, het werk des Heeren, en dat met majesteit doorwerken, zonder dat hij zelf er iets aan toevoegt of er bij doet, en zonder dat eenige macht van hel of duivel in staat is de vaste en zekere doorwerking van dat heil te stuiten. ziet

hij

kent

koninklijk en

Dit hangt hiermee saam, dat de Gereformeerde wel wezenlijk belijdt,

dat de Christus

er altoos dit

in

Ook

bracht heeft.

zijn

lijden en sterven het

wat de mannen van het recht noemen een

mee bedoeld: Aan God kwam

alle

niet.

uitstaande had.

offer ge-

hem

is

Daar

is

Bij

acceptilatio

.

toe de tijdelijke en eeuwige straf over

kinderen der menschen. Die kon Christus niet brengen.

Christus iets anders. Iets wat eigenlijk met die niets

Gode toekomende

dat gelooft en belijdt de Remonstrant

,,

tijdelijke

En nu

bracht

en eeuwige straf"

Maar God de Heere was nu zoo genadig om

heel andere lijden in plaats van die

,,

tijdelijke

dit

en eeuwige straf van alle

nemen. Zooals iemand doet die duizend schapen van zijn schuldenaar hebben moet, maar die schuldenaar betaalt ze niet. En nu komt er een ander en zegt: „Ik zal u tien flesschen kostelijken nardus

menschen" aan

geven, als

gij

te

dien schuldenaar zijn duizend schapen kwijt scheldt."

nu neemt de schuldeischer die eigenlijke

tien flesschen

en veel grootere schuld

acceptilatio;

en zoo zeiden

ze,

Christi, dat eigenlijk iets heel

aan.

Dit

heeft ook

nardus

in

En

de plaats van de

noemden de Remonstranten

God

de Heere met dat lijden

anders was dan hetgeen de mensch moest

brengen, genoegen genomen. Dit steunde en steunt nog zich orthodox,

bij

alle

Remonstranten, ook

op de valsche onderstelling, dat Gods

al

liefde en

noemen

ze

erbarming

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen