E voto Dordraceno - pagina 355

ZONDAG

Wezen

de band met het Eeuwige

God

tusschen

Hem

in

HOOFDSTUK

XIII.

343

I.

En de scheiding Adams zonde was opgekomen, viel

een oorspronkelijke.

en mensch, die eerst in

Gods Zoon

derwijs weg, dat Hij metterdaad

niet

maar genoemd

kon worden, of worden zou, maar krachtens natuur en oorsprong was. De vinder ook van deze ketterij is Schleiermacher geweest, die een standpunt innam, waar én de moderne én de ethische schakeering van deze ketterij uit

voortgekomen

is.

Men kan

ze de Humanistische doling noemen,

inzooverre aan beide het herleiden van het Zoonschap tot het kindschap

den mensch gemeen

in

dernen

dit

terwijl ze slechts daarin uiteengaan, dat

is,

menschelijke kindschap

wordingen zoeken,

terwijl

Gods

Tegenover

alle

in

in

Er

is,

tot in

's

den grond zuiver Pantheïstisch.

haar schoone belijdenis op, door streng de grens-

tusschen den Schepper en het schepsel

te dulden, dat ooit

en

Mo-

gewaarmenschen

deze ketterijen, van eertijds en van nu, komt daarom

de Christelijke kerk lijn

Gods

alleen in de beseffen en

de Ethischen het verdiepen

wezen krachtens zijn schepping. Toch is ze

de

God

te

trekken, en op niet één punt

en mensch ineenvloeien.

zoo belijdt de Christelijke kerk, eenerzijds een eeuwig en volzalig

genoegzaam Wezen, dat we aanbidden

in zich zelf

als

Vader, Zoon en

Heiligen Geest.

En dit

anderzijds

Drieëenig

is

er een heelal

Wezen

tot aanzijn

van hemel en aarde door den wil van in dat heelal van het ge-

geroepen, en

schapene hoort ook de mensch thuis. Van eeuwigheid af nu, en dus geheel afgezien van dit heelal, dat later komen zou en van den mensch die in dit heelal zou geschapen worden, was de Tweede Persoon in de Drieëenheid oorspronkelijk en eeuwig de Zoon, als

door den Vader van eeuwigheid gegenereerd, en bezat krachtens die

generatie het eenige en eeuwige volle en waarachtige Zoonschap Gods.

En

als

dit heelal

nu

later in

den loop der eeuwigheid eindelijk dat heelal en in is alle kindschap Gods, waartoe

de mensch geschapen wordt, dan

mensch ooit komen kan, nooit anders dan beeld en afschaduwing van dat eenige, eeuwige en waarachtige Zoonschap dat de Zoon alleen

die

bezit en eeuwiglijk alleen bezitten zal. Hij is

dus nooit de Zoon, omdat Hij optreedt

in

de menschelijke natuur

en die menschelijke natuur een kindschap Gods kan bezitten. Maar omgekeerd kan die menschelijke natuur alleen een kindschap Gods bezitten als afschaduwing en beeld van het eeuwige Zoonschap dat in den Middelaar rust. Onze vaderen drukten dit uit, door te zeggen: Het Zoonschap vloeit niet voort uit de Huishouding, maar het Kindschap Gods in de Huishouding uit het Eeuwige Zoonschap. Een term, waarmee ze als profetisch reeds

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen