In de schaduwe des doods - pagina 159

151

Wat g;e nu houdt, geeft ge niet, en kunt ge niet in de hand van een ander bevelen; en zoo ge tusschen ziel en lichaam kiezen moest, zou het nog altoos beter zin hebben, om te zeggen, dat wie sterft zijn lichaam overgeeft, dan dat hij zijn ziel overgaf. En toch, dat ge uw lichaam overgeeft, is nog iets anders dan dat ge den geest geeft. En dit moet ook iets anders zijn. Want wel is het te verstaan, dat wie plotseling temidden zijner blozende jeugd en bloeiende gezondheid door den dood overvallen wordt, het iets vreeslijks vindt dat gave, krachtige, bloeiende lichaam over te geven; maar als ge oud zijt geworden, en allerlei kwaal en krankheid u beliep, en het lichaam kraakt en knarst in zijn samenstel, dan is het scheiden van dat lichaam waarlijk zoo hard niet meer, en slaakt menigeen de stille bede: „o. God, verlos mij van dit lichaani, dat mij benauwt en kwelt." Neen, wat ge in uw sterven te doen hebt, is den geest te geven, en geest beduidt hier niets anders dan „de adem des levens." Adem en geest worden, én in de taal van het Oude én in de taal van het Nieuwe Testament, vaak met hetzelfde woord uitgedrukt De ééne maal heet het daarom: „Gij neemt hun adem weg en zij stei ven", en een ander maal dat „de geest wederkeert ^ot God die hem gegeven heeft " En dit komt voor, niet alleen van den mensch, maar ook van het dier. Want, „wat den kinderen der menschen wedervaart, dat wedervaart ook den beesten, en eenerlei wedervaart hun beiden; gelijk die sterft alzoo sterft deze, em zij allen hebben eenerlei adem" :

(Pred. 3

:

19).

Alleen maar als de „adem des levens" uit een dier gaat, keert die nooit terug; en als gij dien „adem des levens" uitblaast en in Gods hand overgeeft, zal God Almachtig, in den dag der opstanding, dien „adem des levens" weer in ii terugbrengen. Uw geest, uw levensadem, dien ge in uw sterven aan God overgeeft, bewaart Hij in zijn veilige en heilige hand, en in uw verrijzenis keert die geest tot u weder. Daarom leeft in dien tusschentijd uw ziel wel, en geniet, naar den aard der ziel, in de zaligheid van uw Heiland ; maar ge mist dien adem des levens, dien ge hier hadt, eenvoudig omdat die „adem des levens" het wondere geheimenis is, waardoor God de Heere uw lichaam van een dooden klomp tot een bezield en levend lichaam maakte. Zoo is dan ook bij Jezus die geest, dien Hij in 's Vaders hand beval, tot aan den derden morgen in 's Vaders hand gebleven, tot Hij weer opstond, nadat God Hem door het teruggeven van dien „adem des levens" uit den dood had opgewekt. Wat ook gij in uw sterven te doen hebt is dus, dat ge met klare.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen