GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

In de schaduwe des doods - pagina 283

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In de schaduwe des doods - pagina 283

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

;

GEZAAID IN VERDERFELIJKHEID.

Nu

263

aanstonds hiertegen opgemerkt, dat deze lijkvi^eelde is. Als er Protestantsche vorsten of vorstinnen sterven, blijft er evenzoo licht bij het lijk branden, en wordt op gelijke manier het vorstelijk lijk dag en nacht bewaakt terwijl omgekeerd bij de armere gezinnen ook onder de Roomschen van dit zij

bewaking

al

meer een zaak van

;

bewaken van Tot

op

waking meer saam,

d.

het lijk vaak zeer weinig komt.

zekere i.

hoogte hangt deze schitterende lijkbe-

met den dusgenaamden splendor ecclesiae met de neiging in Romes kerk, om op elk

met zekere praal op te treden. Toch schuilt er meer in. Er uit zich ook de Roomsche voorstelling

terrein

in, dat de overgang uit dit leven in de zaligheid niet op eenmaal door den dood voltooid is maar dat er zekere tusschentoestand na den dood komt, dien men het vagevuur noemt en dat het de bemoeinis van de kerk op aarde is, waardoor de afgestorvene zielen uit het vagevuur moeten verlost worden. ;

Daarom bidt Rome voor haar afgestorvenen. Daarom houdt het missen voor de dooden. En daarom doen de nabestaanden van den afgestorvene nog allerlei offeranden en goede werken, in stil vertrouwen dat die den afgestorvene ten goede komen, en zijn lijden verzachten. Doch hoe aandoenlijk dit ook schijne, en welke nawerking der liefde er ook uit spreke, er ligt dan toch in, dat Rome zich haar dooden na den dood als een toestand van lijden denkt, waaruit ze eerst van lieverlee kunnen verlost worden, terwijl wij, met onze ouden, belijden, dat wie zalig in zijn Heiland afsterft, eeuivige vreugde smaakt van den jongsten snik aan. En vraagt ge nu, wat het menschelijk hart meer toespreekt, om na zijn sterven veel aandoenlijke liefde bij zijn lijk te ontwaren, maar zelf dan ook in een vagevuur te zijn, of wel om terstond na zijn ontbinding met den Heere te wezen, dan draagt ook hier onze Gereformeerde belijdenis zeer stellig de kroon weg. Zalig zijn de dooden, die in den Heere sterven, van nu aan

m

!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's

In de schaduwe des doods - pagina 283

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's