In de schaduwe des doods - pagina 157

;

149

Het helderder en

u

hier

onthouden,

rijker inzicht in die

en

komt

eerst later.

verborgen zielswereld

blijft

Toen God de Heere Adam

voltooid in het paradijs had ingezet, zal Adam door zijn zuiverder besef er wel meer van gevoeld hebben dan gij ; maar toch mysterieus moet de achtergrond van het zielsleven ook voor hem zijn gebleven. niet tot de „zienlijke", maar zeer beslist tot de „onziendingen, en over de onzienlijke dingen hangt altoos een skiier. Het helpt u daarom niets, of ge al met brandende en hartstochtelijke nieuwsgierigheid in deze wereld vol geheimenissen poogt door te dringen. Wie dat te sterk drijft, loopt zelfs gevaar van waanzinnig te worden. En de veiligste stand voor Gods kind is, dat ge, wat God u openbaarde, in stil geloof aanneemt, u door die geopenbaarde kennis laat leiden, en hierin rust met uw peinzen. En de uitkomst heeft dan ook getoond, dat het zielsleven alleen dan harmonisch en in schoonen eenvoud zich ontwikkelde, als we niet poogden in te zien in wat aan onzen blik onttrokken was, maar stil als het gespeende kind in de geopenbaarde kennisse ons neer-

Het hoort

lijke"

vleiden.

Vooral één punt staat dan voor u vast, dit namelijk, dat uw ziel en lichaam twee, en, in die tweeheid, toch één zijn. Andersoortig want uw ziel is heel iets anders dan uw lichaam, en uw lichaam is heel iets anders dan uw ziel maar toch ook weer bijeenhoorend, want uw lichaam wordt zonder uw ziel een lijk, en uw ziel is zonder uw lichaam in dien afgescheiden en beroofden staat, dien Paulus, de heilige apostel, afbidt als een toestand van „ontkleed" en „naakt" ;

zijn.

Zoo sterk spreekt hij zelfs, dat hij in 2 Cor. 5 4 niet schroomt „Wij, die nog in het lichaam zijn, zuchten, bezwaard zeggen zijnde, nademaal wij niet willen ontkleed, maar overkleed worden." Natuurlijk beduidt dit niet, dat Paulus tegen het sterven morde en niet sterven wilde. Of had hij niet evenzeer „verlangen om ontbonden te worden en met Christus te zijn?" Er ligt alleen in uitgesproken, dat een tijdelijk bestaan alleen als ziel, zonder lichaam, voor ons menschen tegennatuurlijk is; dat we deswege tegen het sterven altoos als tegen iets, dat onze natuur geweld aandoet, opzien; en „bezwaard en zuchtende in onszelven zijn", om na onze „ontkleeding" hoe eer hoe beter weer overkleed te worden, d. w. z. weer ons lichaam terug :

te

te

:

ontvangen.

Geen Christenmensch mag dus zeggen,

dat, zoo hij zijn ziel maar verder onverschillig is. Wie dat zegt, eert Gods heilige ordinantie niet. Want immers toen God een mensch schiep, schiep Hij niet een ziel, maar schiep Hij zelfs eerst het lichaam, en blies in dat lichaam den adem des levens, en zoo werd de mensch tot een levende ziel. redt,

dat lichaam

Een

ziel is

hem

dus geen mensch. Mensch

is

alleen wie ziel en lichaam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen