Encyclopedie der Heilige Godgeleerdheid - pagina 264

,

Afd.

256

Hfst.

2.

BUDDEUS.

§ 78.

III.

JOANN. FRANC. Buddeus maakte er

zijn

ad universam Theologiam singulasque

theologica

Isagoge

historico-

eius partes

(Lip-

1727) dan ook geen geheim van, dat eruditio vera solidaque

siae, bij

in

hem op den voorgrond

staat

;

want wel moet

er vitae probitas inte-

gritasque morurn bijkomen, maar wie zijn praefatie doorleest bespeurt

toch aanstonds, hoe

terugkomt

(praef.

hij b.

rusteloos

op de „exquisita solidaque eruditio"

verso)

een herhaald dringen op eruditie

1

;

waarin zekere opzettelijke tegenstelling met het Piëtisme onmiskenbaar

Even

is.

was van I7 de

duidelijk blijkt uit Buddeus' voorrede, dat hij zich bewust

breuke met de oude orthodoxie, die sinds het einde der

zijn

eeuw

al

met eene

meer

terrein verloor; eene wijziging, die volgens

Buddeus

wijziging in de algemeene geestesrichting samenhing. Hij

schrijft toch:

Ecquis enim

,,

qui ignorat

est,

,

litterarum studia non

uno eodemque consistere loco, sed quotidie mutari? Certe

eamdem

hodie

viginti, aut

quae tionis

esse

in

illorum

omnino

esse

triginta

faciem,

annos,

persuaserit,

sibi

fuit, se

ignarum eorum omnium,

genere

ita se

(praef. p.

a.

En ook ken, dan bedoeld

habet

mutationis

,

sic

eam

nee

istius

,

expertem

Quod

omni erudiqua theologum imbutum

orbe erudito geruntur, demonstrabit.

decet,

qui,

quae ante

esse,

in

manifestum

est"

2).

dat deze eruditio minder als poging tot zelfstandig den-

bijeenzameling van

als

was,

toont

bijzonderheden

allerlei historische

Buddeus allerminst

te

verhelen.

Zelf toch

omschrijft hij het nieuwe dat hij levert als: „tractatio de origine, incrementis,

partium"

fatis,

corruptione, emendatione singularum theologiae

(ibidem). Eerst hierdoor

hoopt

komen „quam

late theologicae eruditionis

Buddeus

dan ook metterdaad

levert

hij

duidelijk te

campus pateat"

doen

uit-

(p. b. 2).

niet slechts een catalogus

van

de voornaamste geschriften over elk vak, gelijk Lange nog deed,

maar .zich

geeft

ook

ontwikkeld heelt.

indeeling in: liek,

historische overzichten

van de wijze waarop elk vak ,

Hij volgt daartoe de eenigszins zonderlinge

Thetische Theologie;

de Patristiek en de Moraal.

met bijvoeging van de Symbo-

Dan

het Kerkrecht, of dejuris-

prudentia ecclesiastica. Voorts de Polemiek.

Een noch

En

ten slotte de Exegese.

logische noch volledige indeeling, die blijkbaar door

zijn

historische neiging beheerscht werd, en waarbij hij de vooraanplaatsing

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen