Vrouwen uit de Heilige Schrift - pagina 243

kerk aansloot. Natuurlijk niet als vrucht van genade, maar op den valschen grond van een verzonnen waarzegging. Die overgang tot de kerk van Christus sloot dus volstrekt niet in, dat ze de Sibylle verlieten en aan Jesabel den rug toekeerden maar had veeleer het gevolg dat ze Jesabel nog hooger dan vroeger stelden. Immers haar voorzegging bleek uit te komen. Zoo ontstond er in den kring dier mannen en vrouwwen een zondige vermenging van Christelijke belijdenis en afgodische toovenarij. En het droef gevolg hiervan was, dat niet de reinheid van ziele die het Christendom predikt, maar de ontuchtige levensopvatting, die Jesabel had aangemoedigd, almeer den toon aangaf. Hierdoor verleidden deze mannen ook menig zwakker Christen, om op gelijke wijze aan het vleesch den teugel te vieren. En zoo ontstonden er in de kerk van Thyatire ontzettende toestanden, eenerzijds van geestelijke, dweepzieke overspanning, en anderzijds van onkuischheid en verregaande ontucht. Vandaar Jezus' vermaning aan deze kerk in zijn brief aan Thyatire „Ik heb tegen u, dat gij de vrouw Jesabel laat leeren, die zich uitgeeft voor eene profetesse, en die mijne dienstknechten verde

;

:

dat ze hoereeren en afgodenofi'er eten." Christus zelf heeft haar toen bezocht met een bange ziekte. „Zie," zoo heet het in den brief, „ik werp haar te bed, en hare kinderen zal ik door den dood ombrengen, en alle kerken zullen w^eten, dat ik het ben die nieren en harten onderzoek." Het kwaad is dus gestuit. Niet vanzelf, maar door een machtig ingrijpen des Heeren. Hij zelf heeft door zijn voorzienig bestel de kerk van Thyatire gered. Maar het droeve feit bleef niettemin bestaan, dat een pas geplante kerk des Heeren zich op zoo schromelijke en schandelijke wijze, in geestelijke overspanning, aan den demonischen geest der heidensche toovenarij gekoppeld had, en in stede van haar God te verheerlijken, den naam des Heeren te schande had gemaakt. En daarom is het gevaarlijke bedrog van deze Sibyl opgeteekend, om het door Gods Woord aan de kerken in alle eeuwen te toonen, waar het uitloopt, als men den eenvoud des geloofs varen laat, naloopt wat de nieuwsgierigheid prikkelen kan, en allerlei wereldsche verzinsels in de prediking van het Evangelie mengt. Dan wordt de geest overvoed. Het Evangelie in zijn heiligen eenvoud bevredigt de zucht naar het curieuse-pikante niet, en al spoedig wordt de kerk van Christus slechts een ledige vorm, die dienst doet om aan allerlei ongoddelijke geesten een positie en invloed te verzekeren. Dubbel gevaarlijk wordt dit, als de vrouw er bij in het spel komt. leidt,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen