Om de oude wereldzee - pagina 37

HET AZIATISCH GEVAAR. bloedbad

Damascus,

in

ware het dan op

23

zich-zelf zoo

ondenkbaar,

van den Islam met kwalijk verholen vreugd dat men de sterke ontwikkeling van Oost- Azië gade sloeg, en, kwam het eenin de kringen

maal tot een worsteling

in het Oosten, juist in die wereldgebeurtenis

de duidelijke openbaring

dat het fatum zich wendde, en van het Westersche juk en tot herstel van de glorie der Halve Maan gekomen was? Dan zou heel Azië tegen ons overstaan, en de overmacht, die Europa tegen zich over

oogenblik

dat het

tot

zou

zien,

afwerping

kunnen aannemen. Doch dit kan ook Het semitisch-monotheïstisch verband, waarin Joden, Christenen en Mohammedanen principieel met elkander staan, kon ook gevaarlijke afmetingen

vond,

anders loopen.

in

den Islam de aloude geloofsactie tegen

alle

polytheïsme weer doen

en hierdoor het optreden van een vereenigd Azië beletten. kan komen, dat de Islam ons als monotheïstische bondgenoot goud waard zou zijn. Kan hierin dan niet een aanwijzing liggen, opleven,

De

tijd

om

de traditie der Kruistochten niet als bepalende factor voor onze actueele gedragslijn op te vatten, maar het te verstaan, dat geheel

omstandigheden het kiezen van een geheel gewijzigde gedragslijn vorderen kunnen? Onder de hoogere standen te Constantiveranderde

en

nopel

Cairo

te

is

reeds zekere gelijkmaking van levenstoon

met

tot stand gekomen. De van Duitsche zijde betoonde sympathie heeft ook onder de lagere standen waardeering gevonden. Er zou zooveel gewonnen zijn, als de tegenstelling tus-

onze

westersche

schen

het

zeden

Monotheïsme en het Polytheïsme

in

de

wederzijdsche

schatting nog sterker doorslag gaf dan de tegenstelling die het Kruis van de Halve Maan scheidt. Ook voor het koloniaal bezit van

Nederland zou hierin een factor van behoud schuilen.

mocht

in

de

hammedanen

Maar ook

al

ure der beslissing blijken, dat het fanatisme den Mote sterk was, en zij zich in het hun gunstige oogenbhk

tegen ons keerden, toch zal het ook in die hachlijke ure ons zedelijk sterken, zoo onze conscientie alsdan getuigen kan, dat wij, wel verre

van door hooghartige onverdraagzaamheid den gloed van dat fanatisme te hebben aangeblazen, het veeleer door Christelijke verdraagzaamheid hebben getemperd.

Niemand

dom en den

leide hieruit af, dat de tegenstelling tusschen het Christen-

Islam niet principieel zou zijn, en allerminst wensch ik mij te voegen bij hen, die, hoe zeerzelve gedoopt, soms op niet ondui-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen