Dictaten dogmatiek. Locus de Magistratu, Consummatione Saeculi - pagina 794

LOCUS DE CONSUMMATIONE SAECULI.

318

noch

menschen

eens

in

En om Paulus

dat

zien,

'éXS-yj

is

maar wat God bereid

opgeklommen,

dit

deze

verre te boven gaat, zegt

bedeeling

9 en 10

;

Ik fx,kpoug

ykp

'ycv{ti(Ty.ofj.zv,

>cy.i

fjiipouq7rpofriTtiiO[u,ïv'6rxv

hy,

To rkAiicy^ totz to sk juépovg KXTxp'yri^r;(TcTxi.

Pau'us

zegt

hier

dat rh Ik ^ipo-jq met den

niet,

na den dood nog,

blijft

ooit

liefhebben."

in

Cor. 13

1

Sè

doen

te

hart

Hem

heeft voor degenen, die

het

dood wegvalt

neen, het

;

gekomen

duurt voort, totdat rh riXv.ov

is,

dan

wordt het tenietgedaan.

De

Toch

bestaat dus in de visio ac fruitio Dei.

o-uiTYipix

negatief karakter en

heeft

ook een

zij

daardoor onderscheiden van den geluksstaat van

is

in het paradijs, die alleen positief

was. Boosheid was daar niet

;

Adam

ervaring van

zonde en ellende kende men niet; doch wel bestond de mogelijkheid, dat Satan binnendrong en zonde en ellende bracht.

Wanneer alzoo de het paradijs, dan

in

hij

weer

—

en

dan kon

Doch

o-wryj/j/a alleen bestond in een terugbrengen van den mensch kon ook die zonde en ellende wel weer eens terugkomen,

vallen.

negatief karakter dier

het

dit is

meer, de macht van Satan en van zonde

is

verder het positief karakter betreft,

—

dat kan dat niet

voor goed gebroken, en

gekomen en hernieuwde inwerking van beide

Wat

a-'^r-nplx

geheel en

is

dit

zij

al

nog opgemerkt

een potentiëélen gelukstaat, was potentieel geschapen

in

te

boven

onmogelijk.

Adam had

:

gerechtigheid en heilig-

en kennis; alleen door het uitwerken daarvan kon hij komen tot een volkomen geluk; de eeuwige zaligheid was einddoel, waarop de ontwikkeling heid

aanging. Zie Catech.

6 „opdat

vr.

van harte liefhebben en met

de

(TMTYiplx

als

einddoel

geeft

voorgesteld.

Dei Triunius, daar

God de Heere doel,

het

meerde

positieve

dit

was

Hem

is

eeuwige

belijdenis

;

is

hij

in

niet

Daar

God

maar zoo,

Adam

potentieel, is

summum bonum

leven dat

Immers,

o-wT7;/?«a,

dat

:

en de genieting daarvan

in die rrf^rnpix ligt het

;

nog tot

niet

zijne

diepste

is

het eind-

wezen der Gerefor-

„God

alles,

de mensch

maar

te weinig op de

hoogste goed

niets."

hier ten deele eene fout,

is,

'8'o^x

dat

is

het

oog

nog

niet het hoogste.

Ten

Het rkXoc\%

mensch in zijn einddoel niet bestaat maar dat de gezaligde mensch bestaat tot eere

als niet blijkt, dat die

zaligheid,

voor zoover

vestigden.

de Gereformeerde belijdenis: „Soli Deo Gloria."

bereikt,

eigene

aan

de absolutie en de rechtvaardiging tevens van de

is

God ons

finale toch luidt

als het

het eeuwige leven, de visio ac fruitio

Toch begingen ook de Gereformeerden wel op de

Hem Maar

het geluk volkomen.

het

Gereformeerde Confessie

zij

Schepper recht kennen.

zijnen

de eeuwige zaligheid leven zou."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen