De Meiboom in de kap - pagina 14

DE MEIBOOM

12

nisten

toen,

toen van hen

DE KAP.

de herbaring van ons land, voor het

bij

bestaan hebben

IN

vrije volle

wat invloed voor de nieuwe toekomst, die daagde,

;

uitgegaan

is

en welke grondzuil ze toen voor de

;

weeropbouwing van onzen volksstaat hebben aangedragen. En immers, dan moet wel het pijnlijk antwoord er uit Eenvoudig niets. Er was er één ja, die 't boven allen uitzong „Holland :

:

groeit weer, Holland bloeit weer, en

wezen," maar Bilderdijk, die

werd op

en

dit zijn

weer

zal

't

't

oude Holland

volk toebad, stond alleen,

eenzame post door heel ons Calvinistisch volk

die

tot in zijn sterven toe alleen gelaten.

Men

ons

heeft

werd

len

destijds

het

later

nageroepen, maar was

door

't

smaadwoord van de „nachtschool" want óf in schui-

niet ten volle verdiend,

't

Calvinisme heil gezocht, óf erger nog, in

mannen der Fransche Revolutie het verwijt van van eigen beginsel gesmoord. Toen 't hard om hard

met de

heulen

prijsgeven

tegen Spanje ging en Alva ons den voet op den nek wilde zetten, toen,

ja,

stond

ons

heel

Den roem

geweer.

toen

Calvinistisch

door

nog landzaat en vreemdeling hun na. ling op leven en dood gold, had men alras

door

geloofsmoed

zijn

van Munster haalde

volk

als

man

één

behoeft

slechts

maar

onverwinlijk,

stemming

die dappere

naast

het

zong,

om

Cats een

eeuw

zonken.

Het Gemeenebest

later

en zooals de heeren volk

't

niet,

Owen

prediker

te

Geuzenlied te voelen,

men

te

men

de vrede

zelfs

de verslapping in,

en

leggen, wat Jacob

hoe snel en diep

we weer

toen aan de Politieken over,

zouden wijzen, zoo zou immers

't

vrome

men in zijn zaken op. Potten, scheen En voorts las men saam in de gezelschappen,

Zelf ging

prijzen.

levenspraestatie.

wat

't

liet

't

Zoolang het een worstepal gestaan, en bleek

van den geest trad terstond na de grootsche overspanning ge

in

onze vaderen verworven, roept

Schotland zond,

uit

liefst

om

te

scherper

zijn

eigen

Maar van een nog leven en zich nog verder de beginselen, die tot in de 16e eeuw hetmarte-

hekelen.

ontwikkelen

in

laarsbloed hadden geheiligd, viel

uitgezonderd,

—

—

geen spoor meer

te

een enkele zeer kleine kring ontdekken.

Het was

alles

Toen de Fransche slopkous aan 's Lands poorte klopte, sprak men nog van Keezen en van Patriotten, maar was tot de naam toe zelfs van Calvinist uit ons spraakgebruik verdwenen. Zóó sterk, dat zelfs verdonkerd,

ingeslapen, en in machteloosheid verzonken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen