Eudokia - pagina 24

!

18 in

Parijs

weer

en

opleeft.

Londen, onder wie van Christus' Icerk nu afdolen, Een Boerhave, als waarop Nederland zich in de

IS'^^ eeuw beroemen mocht, ware zelfs in Athene en Alexandrië ondenkbaar geweest. Nog pas zaagt ge het op Java, hoe onmachtig de Islam was, om de pestepidemie te bezweren. Het bleef in Malang steeds 700 dooden in de twee weken. Thans daarentegen, nu uit het Christenland hulp opdaagde, slonk dit hooze cijfer op een tweetal dozijn en minder. God zij lof Zooveel voor wat de geneeskunde aangaat, maar veel beslister nog komt de werking van den Christelijken geest uit in de krankenverpleging. Reeds zoo straks merkte ik op, hoe verpleging in hoogeren zin noch in Azië, noch in Afrika, noch ook in Griekenland en Rome, eer er het Evangelie werd ingedragen, ook maar bekend was. Wel wijst men er op, hoe in Kaschmir en op Ceylon een enkel ziekenhuis van Boeddhistische zijde geopend werd, maar dit geschiedde op zoo nietige schaal, dat 't niet meetelt, en ook Rome's valetiidinaria voor de gewonde soldaten waren van verre zelfs geen hospitalen van het Roode Kruis. Het waren jamerhokken der ellende, en niets meer. De macht eener hoogere liefde gold onder het Paganisme niet. Eerst 't Kruis heeft door zijn eenig Goddelijke zelfopoffering de vonk eener hoogere en toewijdende liefde, in het egoïstische hart doen opvlammen, en het is eeniglijk in het Christenland, dat de ver-

pleging, gelijk wij die kennen en minnen, haar zieleweelde deed schitteren. Het is alleen de Christelijke krankenverpleging, die den geheelen mensch in die verpleging, naar ziel en lichaam, in 't lijden onderving. Niet enkel op 't lichaam doelend, maar ook het innerlijk van de kranke existentie in haar nobele zorge opnemend, is het de Christelijke verpleging geweest, die metterdaad den mensch als mensch tot in zijn willen en gevoelen wist te eeren en waar in klimmende mate doorzien werd, hoe in wie geestelijk krank is door het net der zenuwen ook het aderenweefsel en spiervlechtsel lijden kan kwam het geleidelijk aan het licht, hoe in de krankenverpleging beide, èn het lichaam, maar ook het leven der ziel tot zijn recht moest komen. Vandaar, dat hoogstaande verpleging niet is te bereiken, zoo niet ook in wie verpleegt de uit God in 't hart vloeiende macht der liefde haar wondere teekenen, als een reddende zorg, openbaart. Op die

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen