Leven en arbeid van Dr. A. Kuyper - pagina 246

224

DR.

KUYPER ALS GELEERDE.

wordt in haar spoor gedreven, maar Spencer heeft ook de Ethiek, Haeckel ook de Religie, uit datzelfde beginsel afgeleid. Juist is uit dit absolute karakter der Evolutie de overmoedige stemming studie

te verklaren, die in

moderne kringen almeer tegenover het overge-

leverde Christendom heerscht. Dusver hadden wij in onze Christelijke

kringen de bezieling van ons het al-in-eenheid-saamvattend

geloof boven onze tegenstanders vooruit. Deze verkwijnden geestelijk in

niet). Maar door het gekomen van een alom-

de diaspora van Ignorabimus (Wij weten het

Evolutie-dogma

zijn

ook

zij

thans in het bezit

van een uit één beginsel afgeleide wereld- en levensMenschen geest kan op den duur niet buiten een antwoord op vragen naar het ontstaan, het wezen en de toekomst der dingen. In het bezit van zulk een antwoord lag tot dusver ónze sterkte, tegenover het non liqiiet (het blijkt niet) der hoogere intelligentie. Maar juist dit voordeel is thans weg. Bestraald door den vattend

stelsel,

beschouwing,

's

glans van het Evolutie-dogma, staan onze tegenstanders thans voor

geen enkele dier vragen meer verlegen, en dwepend met hun nieuwe vondst zien de meesten hunner zelfs meelijdend neer op wie nog

aan het oude gronddogma der Christenheid, het geloof der vaderen in

Hem

die den

hemel en de aarde schiep, vasthoudt.

Maar deze hooge jubeltoon over het gevondene geraakt met de werkelijkheid al meer in strijd. Met hel opkomen van een nieuw geloof pleegde tot dusver zekere verheffing, zekere veredeling

van ons menschelijk leven gepaard

te

gaan. Zoo was het toen het Christendom opkwam, en in de dagen der Reformatie. Ditmaal wordt echter het „nieuwe geloof" op de hielen gevolgd door de schim der Decadentie (zedelijk verval).

De

verwachting, voor een eeuw gekoesterd, van vrijheid, gelijk-

heid en broederschap

van

Schiller

blijkt

zong:

almeer

te

behooren

tot

de idealen waar-

„Die Ideale sind zerronnen, die einst das

trunkne Herz geschwellt."

Somber

tuurt de

menschheid

bij

het scheiden dezer

eeuw op de

toenemende overmacht van materialistische neiging, van belustheid op zingenot, van hartstocht naar geldmacht en van gewelddadige drift

naar materieele expansie.

strekte

tot

weinig

anders,

De

dan

Vredesconferentie in onze hofstad

om

den afstand tusschen veler

hooge idealen en de brutale werkelijkheid scherp te doen uitkomen. Von Bismarck's naam blijft aan de zinspreuk, dat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen