Dr. A. Kuyper in Jezus ontslapen - pagina 43

39 nis voor en tevens van diepe smart over dien man Gods, dien wij moeten missen, O, ik weet het, daar is in honderden kerken de vorige Zondagen gesmeekt tot God, of Hij den ouden, moeden strijder het lijden licht en den ingang in het hemelrijk ruim wilde maken, en er zal op den aanstaanden rustdag, ja diep, diep getreurd, maar ook oprecht gedankt worden voor alle, alle weldaden, die in Dr, Kuyper ons werden geschonken. wij gaan zonder hem verder. En nu. Met diepen smart zetten wij onzen weg voort. Zijn arbeid moet door de jongeren voortgezet worden, en. en er vaart een huivering over onze harten bij zooveel verantwoordelijkheid. Wij gevoelden ons in de hoede onzer voortrekDoch de Heere leeft. Onze God kers zoo veilig, maar nu. blijft Dezelfde, Hij is de Getrouwe, Hij zal Dr, Kuyper's arbeid .

.

.

.

.

.

.

.

.

Hem

bevelen wij ons kerkelijk leven aan.' niet verloren laten gaan. Hij wake over onze Geref, Kerken, In Zijn kracht zetten wij den strijd voort, want, en dat heeft onze geliefde doode ons altijd geleerd, het verbond van onzen God kan niet wankelen, en Zijn goedertierenheid eindigt nimmer meer. En bij dit graf leggen wij voor het aangezicht Gods de heilige gelofte af, dat wij nimmer de banier, die Dr, Kuyper ons in handen gaf, zullen loslaten en sterk Gij, o onze God en Koning onze genade ons getrouw. En zwakke handen, en maak Gij door dan geen nood, Jezus Christus is gisteren, en heden Dezelfde en tot in eeuwigheid.

Uw

RedevandenheerA,

W,

F,

Idenburg,

—

Nu klonk het aandoenlijke woord van den vriend we mogen wel zeggen: den intiemsten en trouwsten vriend des overledenen, Z.Exc, A, W, F, I d e n b u r g. Mij werd toegestaan aan Dr, Kuyper's groeve een woord te spreken als vriend. Niet dus allereerst over wat hij deed, doch over datgene wat hij was als zijn hart zich ontsloot. Niet een woord van waardeering en hulde voor hetgeen door hem werd gearbeid, maar een woord van persoonlijke gehechtheid aan den man, die voor talloos velen een geestelijke vader was. Ik spreek dus niet als een van het drietal nog levenden, die zitting hadden in het door hem gevormde Kabinet, Uit hun naam alleen de betuiging dat zij dankbaar gedenken zijne krachtige leiding en zijn collegialen omgang, zijn werkzaam streven tot bevestiging van de Christelijke grondslagen van ons volksleven en tot vrijmaking van ons onderwijs; maar vooral ook de warme sympathie en de hartelijke vriendschap, die zij van hem steeds ondervonden en waardoor ook in latere jaren de bestaande banden werden

versterkt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen