Ad Valvas 2010-2011 - pagina 4

4 opinie

ad valvas 30 augustus 2010 j

STUDENTEN

>raad

'Neem zelf het initiatief Studenten moeten niet wachten tot bestuurders problemen aanpakken, vindt scheidend voorzitter van de usr Yu Lin Rombout. Je bestuursjaar zit erop. Wat is jullie belangrijkste wapenfeit? "Een specifiek punt noemen is lastig, want we hebben een heleboel zaken aangepakt. Belangrijk vind ik dat we verschillende eigen initiatieven hebben genomen. Zo komt er dit jaar voor het eerst een StudenTalentprijs [ziepa^.j]. Ook hebben we een enquête gehouden over het functioneren van opleidingscommissies en komen er regels en trainingen om die commissies beter te laten functioneren. Ook onze notities over de zesjescultuur onder docenten en de bezuinigingen hebben veel discussie teweeggebracht." Praten is leuk, maar hebben jullie ook daadwerkelijk iets bereikt? "Zeker, de raad heeft de definitieve regeling voor het bindend studieadvies beter gemaakt dan het oorspronkelijke voorstel. Zo komt er meer studiebegeleiding en krijgen studenten vroegtijdig te horen hoe ze ervoor staan. Ik denk dat we het maximaal haalbare eruit hebben gesleept. We hebben in kaart gebracht welke problemen mensen met een fysieke handicap tegenkomen bij de verschillende gebouwen. Aan de hand daarvan zijn de hellingbanen bij het Wis-en Natuurkundegebouw verbeterd en de hinderlijke paaltjes zijn verplaatst. Door de raad zijn er ook meer in- en uitcheckpaaltjes bij de metrohalte gekomen." Heb je nog een wijze raad voor je opvolgers? "Je moet niet wachten tot de topbestuurders zaken aanpakken. Je moet als raadsleden zelfinitiatieven nemen en naar de verschillende diensten en faculteiten stappen om dingen te bespreken. Ik heb gemerkt dat de verantwoordelijke mensen op de VU graag naar studenten luisteren en hun mening heel serieus nemen." Is het je mee- of tegengevaUen? "Voor alle raadsleden is het een heel leerzame periode geweest. Dit soort bestuurswerk is goed voor je eigen ervaring en ontwikkeHng." (DdH) Reageren? Mail naar redactie@advalvas.vu.nl.

>Post Reageren op artikelen in Ad Valvas of uw mening geven over actuele zaken? Uw bijdragen (max. 300 woorden) zijn welkom op: redactie@advalva$.vu.ni. De redactie behoudt zich het recht voor uw brief in te korten.

Doodgraver De kwestie over de verkiezingsoverwinning van de Vlaams-nationalistische partij N-VA in Ad Valvas 35/36 vraagt om een reactie. Niet gehinderd door enig inzicht of enige kennis van zaken zet Europees rechtsgeleerde Jan WUlem Sap - die zelf poseert als toonbeeld van Verlichting en het onnozele volk tussen de regels door verwijt niet op Job Cohen (schijnbaar de politieke reïncarnatie van Christus) te hebben gestemd - en passant een heel Volk weg als zijnde haatdragend: Vlamingen vormen in Saps optiek min voLk dat blijkbaar gedetermineerd is om ander volken te haten ("... dat is wel waar"): Over etnische vooringenomenheid gesproken. Als een goede herder beveelt Sap hoop en opti-

Vakbond en VSNU zijn te star De cao-onderhandelingen zijn vastgelopen. Daar worden jonge en tijdelijke werloiemers de dupe van. Provu vindt dat werkgevers én vakbonden snel weer aan tafel moeten. Afgelopen juni zijn de onderhandelingen tussen werkgevers en vakbonden over de cao Nederlandse Universiteiten vastgelopen. De situatie van het hoger onderwijs is niet rooskleurig, maar VSNU en de gezamenlijke vakbonden maken elkaar onnodig en contraproductief het leven zuur. Deze patstelling komt voor niemand op een goed moment - enkele bezuinigingsbeluste politici daargelaten. Juist nu moeten werkgevers- en werknemersorganisaties hun verantwoordelijkheid nemen door aan de onderhandelingstafel te zoeken naar gemeenschappelijk belang: de kwaliteit van het hoger onderwijs en de kwaliteit van Nederlandse universiteiten. Maar zij bereiken het tegendeel. Werkgeversorganisatie VSNU houdt blind vast aan de 'nullijn' en is niet bereid de lonen voor inflatie te compenseren. De vakbonden houden vast aan de minimale eisen van koopkrachtbehoud en garanties tegen gedwongen ontslagen. De gevolgen van deze kortzichtige opstellingen zijn duidelijk. Onvoldoende bekrachtiging

misme aan, maar het is juist de onmogelijkheid tot hoop en optimisme die veel Vlamingen op de N-VA deed stemmen. De werking van de Belgische federale staatsinstellingen is ontaard in een hopeloos corrupt en chaotisch geheel, dat nauwelijks nog naar behoren functioneert. Van deze bende proberen Waalse politici zonder uitzondering misbruik te maken door pogingen (delen van) Vlaams-Brabant te verfransen. Let wel: er bestaat wel degelijk ook een Waals-Brabant. Het fanatieke pogen van lieden als Sap om met ongefundeerde, ongedefinieerde verdachtmakingen en infame beschuldigingen mensen de mond te snoeren en problemen te negeren, maakt dat partijen als de P W steeds groter worden. Globalisering betekent bij Sap niet meer dan: "Gewoon effe van iedereen houden, dan gaat iedereen van jou houden." (www. jezus.nl) En: "Krijg je onverhoopt toch zo maar een ram voor je harses, dan laatje er gewoon nog eens op timmeren, lekker toch?! Niet zeuren." Christendom als politieke ideologie in deze vorm heeft geresulteerd in de maatschappelijke ramp die P W heet. Deskundologen als

van het noodzakelijke geluid dat Nederlandse universiteiten méér geld nodig hebben, en een halfbakken cao-akkoord. Een specifiek deel van de universitaire werknemers zal hier de zure vruchten van plukken: werknemers op tijdelijke contracten, werknemers in lagere salarisschalen, jonge werknemers. Als belangenvereniging van jonge universitaire werknemers van de VU hecht ProVU grote waarde aan de kwaliteit van het werk in hoger onderwijs. De dreigende bezuinigingen en de krappe financiële situatie in het hoger onderwijs mogen voor de VSNU (en de vakbonden) geen reden zijn om bij de pakken neer te zitten. Werknemers én werkgevers moeten aan de onderhandelingstafel zoeken naar verstandige oplossingen. Daarvoor liggen ten minste drie gemeenschappelijke thema's op tafel: 1. De tekortschietende jfinanciering van het hoger onderwijs. Werknemers en werkgevers moeten zich hard maken voor voldoende financiën. De kosten van de crisis horen niet bij het onderwijs te worden neergelegd. 2. Talentbeleid en de kwaliteit van universitair personeel. Beide partijen hechten groot belang aan goed functionerend personeel en aan talentbeleid: het aantrekken en behouden van jong talent, zoals promovendi. In economisch zware tijden is loonsverhoging daarom

Sap zijn de doodgravers van de rechtsstaat. Van harte beterschap! Joost Wildenberg, historicus

Fabrieksmentaliteit Bij het lezen van het artikel over het instellingsplan 'Onderweg naar Morgen' in Ad Valvas 34 van vorig studiejaar moest ik tot tweemaal toe in mijn armen knijpen om me ervan te overtuigen dat ik niet droomde. In 1976 ben ik bij de Vrije Universiteit gekomen, destijds een kleinschalige organisatie, waar het individu voorop stond en topprioriteit werd gegeven aan het aantrekken van talentvolle mensen met verantwoordelijkheidsgevoel ten aanzien van de universiteit en haar studenten. In de laatste jaren zag ik steeds meer tekenen van een ontwikkeling aan de universiteiten in de richting van de voormalige Russische schoenenfabrieken, waar productie voorop stond en kwaliteit alleen met de mond werd beleden. Het is toch werkelijk schokkend om te lezen over de wonderlijke opvattingen die

juist in lage salarisschalen hard nodig, meer dan aan de top. De mogelijkheid van gedifferentieerde loonsverhoging - wél loonsverhoging voor lage salarisschalen, een pas op de plaats voor hoge salarisschalen - zou serieus verkend moeten worden. 3. De universiteit als kwalitatief hoogwaardige werkomgeving waar topprestaties worden geleverd. Juist nu is het moment om te zorgen dat de universiteit een sociale en duurzame werkomgeving is. Geen koopkrachtbehoud? Zorg dan in ieder geval voor uitvoerbare en controleerbare regelingen ter bevordering van kwaliteit en goede prestaties, bijvoorbeeld op het gebied van (onderzoeks)opleiding, internationalisering, zwanger- en ouderschapsverlof, vakantie-uren en werkdruk. Alleen door een krachtig geluid van vakbonden én VSNU kan het tij worden gekeerd. Alleen door een actief en sociaal optreden zuUen de universiteiten hun aantrekkelijkheid en kwaliteit kunnen behouden en versterken. Alleen zo kan worden voorkomen dat de hardwerkende, tijdelijke en jonge medewerkers worden geslachtofferd nu de onderhandelingstafel is leeggelopen. Matthias van Rossum, bestuurslid promovendiorganisatie ProVU en or-lid

sommige universiteitsdecanen erop lijken na te houden over hoe een universiteit zou moeten functioneren met brede en massale bachelors, om nog maar te zwijgen over de onzinnige en van naïviteit getuigende uitlatingen van andere universiteitsbobo's over de wenselijk geachte arbeidsvoorwaarden voor de wetenschappelijk staf. Het individu is en blijft de basis van kwaliteit en voortgang aan een universiteit. Maar dan moet dat individu wel werken in een inspirerende omgeving met een menselijke maat en niet in een troosteloze fabriekshal waar iedereen een tijdelijk contract heeft behalve de veelverdienende opperbazen. Met de mentaliteit die zich steeds meer aan de top van de universiteit openbaart, bevorder je de braindrain van talentvolle jonge mensen. Zo krijg je steeds meer mensen aan de universiteit die zich afvragen wat de universiteit voor hen kan betekenen in plaats van wat zij voor de universiteit kunnen betekenen. HenkTijms, emeritus hoogleraar mathematische besliskunde

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen