Doop en Belofte.

In zake het verband tusschen Doop en Belofte ontvingen we dit ernstig schrijven, waarop we gaarne antwoorden.

Mocht het UEd. niet ongepast schijnen, om een kleine opmerking neer te schrijven, die mij eenigen tijd bezig houdt. Het is deze. Veel heb ik in de laatste jaren gehoord en gelezen over Doop en Wedergeboorte, m. i. schoon toegelicht en bewezen. Er is nochtans voor mij iets in, dat niet genoeg besproken is en waarop de nadruk niet genoeg gelegd werd, dat de bsloftenisse Gods in den Doop ons toegezegd en op het hart gebonden! is.

Zijn ze niet vóór het volk Gods een houvast in alle omstandigheden des levens d2 bcloflenissen en toezeggingen Gods, en inzonderheid in het Verbond zijner genade? De toespraken naden Doop worden in onze kerken al minder, omdat men meent, dat die in ons Doopsformulier al genoeg toegelicht is. Het is jaren geleden, dat ik bij den Doop tegenwoordig was van een kind van den zoon van Dr. H. F, Kohlbrugge, waarbij deze zijn zoon aansprak in de Hervormde kerk te Vianen: > En indien gij nu niets ziet in het opwassen van uw kind, zeg dan: Hebt Gij niet gezegd, dat hij des Vaders, des Zoons en des H. Geestes is ? Maak ze waar o God, die belofte, naar uwe trouwe."

Ik heb dit geschreven, omdat ik weet, dat u naar de wijsheid, die God u geschonken heeft, er de aandacht in breeder kring op kunt vestigen, om hoop te wekken tegen hoop in, in onze kerken voor hun en hun zaad. Het is een persoonlijke brief aan UEd, en is het, dat u dit bezwaar met mij niet deelt, dan is het toch voor mij een lichter zaak geworden, dat ik het u geschreven heb. Is er iets in dat u beaamt, dan zal de vrucht niet achterblijven. Mijne bede is, dat onze God u sterke door Christus die u kracht geeft, door de inwoning des H. Geestes in het werk u opgelegd.

Hier wordt dus gesteld:1°, dat God Drieëenig bij eiken Doop aan elk gedoopt kind, in Goddelijke trouw, eeuwige genade beloofd heeft; 2°. dat wij, ook al ontdekken we in een kind bij het opgroeien niets dan boosheid, op grond van die belofte Gods, toch weten, dat het kind zalig wordt; 3". dat wc uit dien hoofde het recht hebben. God Drieëenig aan zijn belofte indachtig te maken, op dien grond het eeuwig zielehcil van zulk een kind van Hem afbidden, en biddend afeischen mogen.

Zoo gesteld nu verwerpen we dit stelsel, zeker wetende dat ook Ds. Kohlbrügge het zoo niet bedoeld hecfr.

Dit toch zou ons op het standpunt plaatsen, dat de kerk in den Doop een uitwendig middel bezat om de eeuwige belofte Gods te verbinden aan elk gedoopt kind. Het zou met zich brengen, dat óf God zijn belofte brak, óf dat geen enkel gedoopt kind kou verloren gaan. En het is in strijd met de feiten, daar we zeer wel weten, dat tal van gedoopte personen, althans zonder teekenen van bekeering, de eeuwigheid zijn ingegaan.

Vraagt men daarentegen of in het mysterie des gebeds, een vader die over zijn kind in zorge komt, niet ook op de Doopsbelofte mag pleiten, en zich niet mag vastklemmen aan het feit, dat toch ook voor zijn kind die belofte is ingeroepen, dan erkennen we volgaarne, dat hier een geloofsmystiek van het ouderhart werken kan, die we steeds met vreugde begroeten; mits het maar nooit leide tot de valsche voorstelling alsof ooit eenig vader of moeder, door zijn of haar geloof of gelcovig gebed de eeuwige zaligheid voor zijn kind verwerven kon.

Die zaligheid kan nooit anders voortvloeien dan uit Gods vrij machtige verkiezing, en het geloof kan hierbij nooit iu aanm.erking komen, dan werkende iiit de zoenverdienste 'van Christus, aan wien hier alleen de eere toekomt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen